Στον Έβρο, κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιθεώρησαν το έργο τους. Το κλείσιμο των συνόρων, την διαχρονική ανοχή προς την Τουρκία, την δική τους άρνηση να λύσουν το πρόβλημα και έδωσαν συγχαρητήρια στο πολιτικό τους  εταίρο. Την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το πρώτο λοιπόν συμπέρασμα για τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες είναι ότι  η ΕΕ και σχεδόν όλα τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον ενθουσιασμό τους για την κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου από τα ίδια και φυσικά από την Ελλάδα. Πρώτα συμμετέχουν έμμεσα ή άμεσα στους καταστροφικούς πολέμους, ώθησαν ή ανέχθηκαν την Τουρκία να εισβάλει στην Συρία , εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε απόγνωση και η ήπειρος που υπερηφανεύεται για τον πολιτισμό της τους οδηγεί σε έναν δεύτερο θάνατο. Στο αδιέξοδο.

Αλλά οι Ευρωπαίοι είναι και μεγάλοι υποκριτές. Σε όλες τις δηλώσεις που έκαναν ξεχειλίζει η κατανόηση προς την Ελλάδα και μας χτυπούν την πλάτη ανακουφισμένοι. Ευτυχώς που η ελληνική κυβέρνηση δείχνει μεγάλη κατανόηση στην υποκρισία τους.
Ξέρουν όλοι, όπως και η ελληνική κυβέρνηση ότι είναι παράνομο να μην χορηγείται άσυλο σε έναν πρόσφυγα πολέμου. Στον Έβρο , η Ελλάδα θα μπορούσε να εκθέσει παγκοσμίως την Τουρκία, αν απαιτούσε να ελέγξει τα ταξιδιωτικά έγγραφα όσων προέρχονται από την Ιντλίμπ και με σεβασμό στους κανόνες , να επιτρέψει την είσοδό τους στη χώρα μας. Η ένταση σε όλα τα επίπεδα και η προσέγγιση της ακροδεξιάς ατζέντας σπρώχνει την κυβέρνηση στο όριο του εθνικού λάθους.
       

Καταιγισμός 

Η εικόνα της ενημέρωσης των δημοσιογράφων που έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες την Τρίτη 3 Μαρτίου δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπο της βίαιης κατάστασης που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι εξαιτίας της υποκρισίας και της αναισθησίας των Ευρωπαίων, συμπεριλαμβανομένων και των επισκεπτών μας που επιθεώρησαν τον Έβρο. Δηλαδή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι .
Η εκπρόσωπος τύπου της Επιτροπής δέχθηκε έναν καταιγισμό ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους που ρωτούσαν  και ταυτόχρονα αμφισβητούσαν σχεδόν μονότονα, τη νομιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αναστείλει την αποδοχή αιτήσεων για χορήγηση ασύλου για έναν μήνα, σε σημείο που οι ερωτήσεις αυτές επισκίασαν τις ερωτήσεις σχετικά με τις ευθύνες της Τουρκίας - με τους εκπροσώπους της Επιτροπής να επαναλαμβάνουν ότι “τα μέτρα αξιολογούνται από νομική και επιχειρησιακή σκοπιά”.
Προφανώς όλοι αυτοί δεν ήταν τόσο ευαίσθητοι. Γιατί δεν μπορείς να είσαι ευαίσθητος μόνο με την δυτική πλευρά του Έβρου και αναίσθητος με την ανατολική πλευρά. Άρα , οι ερωτήσεις δεν είχαν τόσο πολύ σχέση με την ανάγκη ενημέρωσης , απλά έθεταν ερωτήματα που θα βρούμε μπροστά μας σύντομα ως χώρα .
Η Ευρώπη, όπως αποδείχθηκε και από το ρεσιτάλ υποκρισίας των κορυφαίων αξιωματούχων είναι πολύ καλά βολεμένη με την κατάσταση αυτή. Αρκεί να μην «σπάσει» το σύνορο του Έβρου και χιλιάδες θα κινηθούν προς την Ευρώπη. Η απάντηση στο πρόβλημα δεν δόθηκε , ούτε θα δοθεί σύντομα, όσο η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να το αντιμετωπίζει ως συνοριακή διένεξη και όχι ως ευρωπαϊκό, πολιτικό πρόβλημα. Δηλαδή στις δηλώσεις Μητσοτάκη, Μισέλ , Λάϊεν και Σασόλι δεν ακούσαμε λέξη για την ανάγκη να υπάρξει μια νέα συμφωνία Τουρκίας –ΕΕ, για την ανάγκη η Τουρκία να πιεστεί με συγκεκριμένα μέτρα, για την ανάγκη να προστατευθούν οι πραγματικοί πρόσφυγες και φυσικά για την άμεση αλλαγή του Δουβλίνου.
Η εμμονή στην αστυνομική –στρατιωτική αντιμετώπιση θα καθηλώσει την Ελλάδα , θα την καταστήσει όμηρο των ορέξεων της ασταθούς Τουρκίας , αλλά και της αναλγησίας της ΕΕ.
Η τελευταία εξέλιξη πρέπει να οδηγήσει την κυβέρνηση σε μια νέα πολιτική. Να θέσει την ανάγκη μιας νέας συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας σε νέα βάση γιατί νέα είναι τα δεδομένα. Να πιέσει άμεσα για την αλλαγή των ρυθμίσεων του Δουβλίνου. Να επιτρέψει την είσοδο των προσφύγων και μόνο και κυρίως να σταματήσει να συνεργάζεται με ακροδεξιούς, δίνοντας την εικόνα μιας χώρας σε πόλεμο. Είναι ψευδής αυτή η εικόνα.  Η εικόνα μιας μαχόμενης Ελλάδας θα δώσει σιγά σιγά τη θέση της στον προβληματισμό και το προσφυγικό –μεταναστευτικό θα οξύνει το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και θα επιδράσει αρνητικά στην δημόσια συζήτηση και στην κοινωνία. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα έχουν να λένε ότι η ελληνική κυβέρνηση , όχι μόνο δεν τους πιέζει, αλλά θεωρεί καθήκον της να απαλλάξει  τη Γαλλία, την Αυστρία, τη Γερμανία και τις άλλες χώρες, από τις ευθύνες τους.