Του Σωτήρη Σιδέρη
Ας εξετάσουμε το δυσμενές σενάριο. Το ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης ή θερμού επεισοδίου Ελλάδας –Τουρκίας, θα προκαλέσει ανατροπές στις διεθνείς ισορροπίες και θα αναδείξει μια νέα τάξη πραγμάτων. Το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει, το διεθνές σύστημα ασφάλειας θα διαλυθεί, η Ρωσία θα τρίβει τα χέρια της, η ΕΕ θα δεχθεί τεράστιο πλήγμα , νέα γεωπολιτικά δεδομένα θα αναδυθούν, καμία οριοθέτηση δεν θα μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά είναι ψευδαίσθηση, κυρίως για την Τουρκία, ότι ένα επεισόδιο ή και περιορισμένη πολεμική σύγκρουση θα τελειώσει έτσι απλά και θα γίνει ο απολογισμός. Γιατί ο διπλωματικός πόλεμος που θα ακολουθήσει θα είναι αυτός που θα προσδιορίσει νικητές και ηττημένους, συμβιβασμούς και τη νέα τάξη πραγμάτων.
Ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη ελληνική ιστορία, ελληνική κυβέρνηση δεν έπαιξε το κρυφτούλι με την Τουρκία, όπως κάνει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η κατάσταση είναι επικίνδυνη, είναι ήδη ταπεινωτική για την Ελλάδα και ο πρωθυπουργός της χώρας κρύβεται. Δεν μιλά για αποτροπή , ζητάει ...κυρώσεις από την ΕΕ. Η η κυβέρνηση δεν έχει συνειδητοποιήσει περί τίνος πρόκειται ή έχει δεσμευτεί στον μυστική του διαπραγμάτευση, και δεν ξέρει πως να απεμπλακεί. Σε κάθε περίπτωση ο τουρκικός Στόλος έχει διαλύσει το δειθνές δίκαιο και τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα. Νωρίς το απόγευμα της Τρίτης δεκαεπτά πολεμικά πλοία των Τούρκων είχαν “αποκλείσει” τη Ρόδο και το σύμπλεγμα της Μεγίστης, έχοντας παραβιάσει χωρικά ύδατα και κάθε έννοια αυτού που κάθε μέρα επικαλούμαστε τους τελευταίους μήνες: το Διεθνές Δίκαιο. Φρεγάτες, κορβέτες, πυραυλάκατοι και πετρελαιοφόρα συμμετέχουν στον “αποκλεισμό”. Αλλά 10 πολεμικά πλοία των Τούρκων πλέουν ανοιχτά της Μυτιλήνης και της Σάμου.
Η διαχείριση από την πλευρά του πρωθυπουργού δημιουργεί πολλά ερωτήματα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η νοοτροπία του μικρομέγαλου πρωθυπουργού πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί χωρίς καμία επιείκεια. Οι διθύραμβοι, κάθε φορά που γίνεται μια μεγάλη διαπραγμάτευση σε πολυμερές μάλιστα επίπεδο και η ωραιοποίηση των αποτελεσμάτων της , καταντούν γραφικοί. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από διεξόδους, από επιτυχίες, ωστόσο κάθε τι θετικό πρέπει να ανταποκρίνεται στα πράγματα. Κυρίως όσον αφορά την προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται ότι χάνεται εντελώς ο έλεγχος. Στην τετραήμερη Σύνοδο Κορυφής για το Ταμείο Ανάπτυξης, δεν υπήρξε καμία καθοριστική, ούτε φυσικά πρωταγωνιστική πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού. Υπέγραψε σε ότι συμφώνησαν οι άλλοι, ενώ σιώπησε όταν έπρεπε να μιλήσει και για το κράτος δικαίου που ήταν στο τραπέζι.
Ο K. Μητσοτάκης έχει προχωρήσει ήδη σε μια δική του μυστική διπλωματία, έχει προχωρήσει στην διαπραγμάτευση με την Άγκυρα, χωρίς να ξέρουμε ποια ακριβώς θέματα είναι στο τραπέζι. Είναι ολ αυτά που λέει ο Καλίν, είναι κάποια απ αυτά, είναι μόνο η υφαλοκρηπίδα( πράγμα απίθανο με δεδομένη τη θέση των τούρκων);
Μετά τον Τσαβούσογλου ο Ιμπραχίμ Καλίν (στενός συνεργάτης του Ερντογάν) είπε τα πάντα για την ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό , πριν από το τηλεφώνημα του Μητσοτάκη στον Ερντογάν(26.6). Το σημαντικό, δεν πρόκειται για διάλογο αλλά για μια απευθείας διαπραγμάτευση με παρατηρητές-διαιτητές τους Γερμανούς. Ο κ. Καλίν τονίζει ότι Ελλάδα και Τουρκία δεν χρειάζονται τρίτους (Χάγη κλπ) μπορούν οι δυο χώρες να τα λύσουν μεταξύ τους. Και τι διαπραγματευόμαστε ήδη; Τα πάντα: «Εμείς κατ’ αρχήν πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα επιλύσουμε στο πλαίσιο του αμοιβαίου σεβασμού. Το ζήτημα του Αιγαίου, το ζήτημα των νησιών, την υφαλοκρηπίδα, το ζήτημα των θαλάσσιων αρμοδιοτήτων, το θέμα των ερευνών και γεωτρήσεων στις αμφιλεγόμενες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου. Το θέμα της εκλογής μουφτή στην Ελλάδα, το ζήτημα του τζαμιού στην Ελλάδα και όλα τα άλλα ζητήματα. Εμείς μπορούμε να τα λύσουμε άνετα με την Ελλάδα».
Μάλλον βιάστηκε για τους πανηγυρισμούς η κυβέρνηση σε ότι αφορά τα δισεκατομμύρια που έρχονται. Πράγματι δεν είναι η πρώτη φορά που οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν τα βρίσκουν στα λεφτά, καθυστερούν τις αποφάσεις τους ώστε να βρεθεί ένας κάποιος συμβιβασμός. Είμαστε όμως μπροστά σ ένα πάνδημο κίνδυνο, σε μια καθολική απειλή, σ ένα νέο κύκλο ύφεσης που αφορά τους πάντες. Γιατί λοιπόν δεν συμφωνούν σ ένα τόσο χαμηλό ποσό, των 750 δις ευρώ (χρηματοδότησης και δανείων);
Σε ότι αφορά δε τον κ. Μητσοτάκη, δείχνει για μία ακόμα φορά ότι πιστεύει στις προσωπικές διασυνδέσεις, στην διπλωματία των παρασκηνιακών συνεννοήσεων, παρά στην διπλωματία των χωρών. Ο ίδιος από την Παρασκευή φρόντισε να απουσιάζει από κάθε συνάντηση, περιμένοντας προφανώς όσα του έχει υποσχεθεί(;) η καγκελάριος Μέρκελ, και για τα λεφτά και για τα ελληνοτουρκικά.