Του Σωτήρη Σιδέρη
Ας εξετάσουμε το δυσμενές σενάριο. Το ενδεχόμενο πολεμικής  σύγκρουσης  ή θερμού επεισοδίου Ελλάδας –Τουρκίας, θα προκαλέσει ανατροπές στις διεθνείς ισορροπίες και θα αναδείξει μια νέα τάξη πραγμάτων. Το ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει, το διεθνές σύστημα ασφάλειας θα διαλυθεί, η  Ρωσία θα τρίβει τα χέρια της, η ΕΕ θα δεχθεί τεράστιο πλήγμα , νέα γεωπολιτικά δεδομένα θα αναδυθούν, καμία οριοθέτηση δεν θα μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά είναι ψευδαίσθηση, κυρίως για την Τουρκία, ότι ένα επεισόδιο ή και περιορισμένη πολεμική σύγκρουση θα τελειώσει έτσι απλά και θα γίνει ο απολογισμός. Γιατί ο διπλωματικός πόλεμος που θα ακολουθήσει θα είναι αυτός που θα προσδιορίσει νικητές και ηττημένους, συμβιβασμούς και τη νέα τάξη πραγμάτων.

Η Ελλάδα είναι θεωρητικά σε μειονεκτική θέση στρατιωτικά λόγω του μεγάλου όγκου των εξοπλισμών της Τουρκίας και της αριθμητικής υπεροχής. Όμως αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται στην πράξη, η Ελλάδα σε όλη της την ιστορία διέψευδε τα δόγματα των συσχετισμών. Διπλωματικά η Τουρκία ευνοεί τα σχέδια της Μόσχας για διάλυση του ΝΑΤΟ και εκφυλισμό της ΕΕ, γι αυτό κάποιοι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ είναι ανήσυχοι.
 Άρα με την πρώτη αψιμαχία, οι σεισμικές δονήσεις θα κλονίσουν ένα μεγάλο μέρος του κόσμου. Το πόσο έτοιμη είναι η Ελλάδα στο διπλωματικό επίπεδο είναι ένα εύλογο ερώτημα και η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο , δεν έχει τόλμη, εμφανίζεται ως να στηρίζεται αποκλειστικά σε τρίτους και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Σίγουρα η Τουρκία φοβάται έναν πόλεμο με την Ελλάδα, δεν είναι εύκολη υπόθεση γι αυτό θα προσπαθήσει να κερδίσει χωρίς πόλεμο. Αλλά αυτά είναι θεωρίες όταν οι κόκκινες  παραβιαστούν .
Το ΝΑΤΟ έχει ήδη δεχθεί πλήγματα από την διοίκηση Τραμπ. Γενικότερα , εμφανίζεται απροθυμία από πολλές χώρες να στηρίξουν ένα συμμαχικό σχήμα που δεν έχει σαφή προσανατολισμό και εφευρίσκει δόγματα για να σταθεί. Από την τρομοκρατία, την ενεργειακή ασφάλεια μέχρι την πανδημία έχουν επικαλεστεί αξιωματούχοι του σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί το ενδιαφέρον των κρατών –μελών. Οι ανατολικές χώρες είναι οι πλέον ένθερμες στην αντιρωσική πολιτική, αλλά δεν είναι ικανές να κρατήσουν ζωντανό το ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ αποσύρονται από παντού, μια τετραετία Τραμπ ήταν αρκετή να διαβρώσει κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της Συμμαχίας. Οι στρατηγικές άμυνας  και ενότητας είναι ρηχές και ανίσχυρες καθώς ο καθοδηγητικός ρόλος των ΗΠΑ έχει αποδυναμωθεί πλήρως. Σε αυτό το σκηνικό η Τουρκία ενισχύει τις τάσεις αποσταθεροποίησης του ΝΑΤΟ, ενώ η προσέγγιση με την Μόσχα  είναι πιο ισχυρή από τις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ήδη η αντιπαράθεση Ελλάδας –Τουρκίας και χωρίς επεισόδιο κάνει το ΝΑΤΟ να μοιάζει με ΜΚΟ.

 Η κρίσιμη καμπή

Η Ελλάδα προσπαθεί μέσω διακηρύξεων να προσελκύσει συμμάχους, αλλά οι  συμμαχίες είναι μια βαθιά στρατηγική πράξη που επενδύεται με αμοιβαία συμφέροντα, αλληλεγγύη και κοινή δράση έναντι ενός κοινού εχθρού. Η Αθήνα δεν κατάφερε ποτέ τα τελευταία χρόνια να εκπονήσει ένα στρατηγικό δόγμα και να το εφαρμόσει. Παρακολουθούσε παθητικά την Τουρκία να μεγεθύνεται, να ελίσσεται να κάνει νέες συμφωνίες να αμφισβητεί την συνθήκη της Λωζάννης , να επεκτείνεται. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι συστατικό μέρος όλων των διεθνών οργανισμών και συμμαχικών σχημάτων της Δύσης, δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να αναδείξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή , καθώς θεωρείται η πλέον δεδομένη χώρα.
Τώρα φθάνουμε σε κρίσιμη καμπή. Είθε η διπλωματία να νικήσει. Αλλά η θέση «μη πόλεμος» δεν μπορεί να έχει το παραμικρό αποτέλεσμα αν η Ελλάδα δεν μείνει σταθερή στη θέση ότι ο πόλεμος δεν είναι επιλογή ,αλλά καθήκον έναντι μιας Τουρκίας που δεν έχει κανόνες. Και παράλληλα να  δράσει στο διπλωματικό πεδίο. Διακυβεύονται κυριαρχικά δικαιώματα, διακυβεύεται η ειρήνη, διακυβεύεται η διεθνής σταθερότητα. Όλα αυτά αποκτούν ουσία και περιεχόμενο, αν η κυβέρνηση αποφασίσει να βγει από το καβούκι της να θέσει την διεθνή κοινότητα προ των ευθυνών της. Ένα επεισόδιο, ένας μικρός πόλεμος δεν θα είναι το τέλος, θα είναι για την Ελλάδα μια νέα τάξη πραγμάτων που θα συμπαρασύρει τα πάντα. Όλα όσα γνωρίσαμε μέχρι τώρα θα αλλάξουν.  Η επίδραση και εντός Τουρκίας θα είναι μεγάλη , αν η Ελλάδα, όπως μπορεί σίγουρα να κάνει , αντισταθεί αποτελεσματικά στην Άγκυρα και στα σχέδια του Ερντογάν . Ο Ερντογάν παίζει το κεφάλι του με την Ελλάδα. Και υπάρχουν πολλοί στην Τουρκία που περιμένουν την ευκαιρία.
Ορισμένοι ολιγάρχες , αλλά και περιφερόμενοι κομπιναδόροι, αδιαφορούν, υποτιμούν και υποβαθμίζουν την αξία της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής αξιοπρέπειας , υπερασπιζόμενοι τα κεφάλαιά τους, τα οποία θεωρούν υπεράνω της χώρας. Αλλά η Ελλάδα όσο πορεύθηκε με τα παράσιτα, εκφυλίστηκε και υπέφερε. Όσο τίμησε την ιστορία της, τους ανθρώπους του πνεύματος, τις αρετές του λαού, πρωταγωνίστησε , αναπτύχθηκε και κοίταξε το μέλλον με αισιοδοξία.
Άρα, από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει επιστροφή.  Η αποτροπή είναι καθήκον, η διπλωματία είναι χρέος, η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας είναι υποχρέωση όλων. Μόνο έτσι αυτή την δύσκολη περίοδο η Ελλάδα μπορεί να γυρίσει σελίδα και να μην βουλιάξει στις αδυναμίες της.