Σίγουρα στον ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχουν καταλάβει ότι κάποιοι κατέγραφαν τα πάντα. Όχι η κυβέρνηση τους αλλά οι αντίπαλοι τους. Μένει να δούμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταλάβει και πως έγινε όλη αυτή συνολική, μαζική καταγραφή (υποκλοπές κλπ, κλπ). Όμως αυτό που ενδιαφέρει τη χώρα είναι ακριβώς αυτή η μαζική καταγραφή των πάντων. Ποιοι μηχανισμοί οργάνωσαν αυτή την καταγραφή των πάντων; Κρατικών λειτουργών, υπουργών, περιφερειαρχών , πυροσβεστών, αστυνομικών, (ίσως και στρατιωτικών); Και ποιο κράτος δεν έβλεπε ή έκανε ότι δεν έβλεπε, αυτή την παρακρατική δραστηριότητα; Δεν πρόκειται πλέον για ένα μεμονωμένο γεγονός, πρόκειται για μια συνολική δράση.
Περιμέναμε γεωτρύπανα , ήρθαν ψαροκάϊκα. Στην αρχή ήταν δυο –τρία, τώρα είναι εκατοντάδες τα τουρκικά αλιευτικά που βγήκαν στο Αιγαίο. Αφού επί δέκα μέρες το ελληνικό Λιμενικό δεν έκανε τίποτα με τα λιγοστά τουρκικά αλιευτικά που δήθεν λόγω αέρα σταμάτησαν στην Μύκονο, οι Τούρκοι ρίχνουν εκατοντάδες πλοία στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Κι αυτό γιατί πολύ απλά η ελληνική κυβέρνηση έδωσε δικαιώματα στους Ιταλούς να ψαρεύουν μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Εκχώρησε και κυριαρχικά δικαιώματα (εν προκειμένω αλιευτικά) αλλά έδωσε και δικαιώματα σε χώρο Κυριαρχίας (δηλαδή στην ζώνη της εθνικής άμυνας, όπου το κράτος έχει απόλυτο έλεγχο).
Η Τουρκία του Ερντογάν ζηλεύει την Κίνα, την Ινδία, την Ρωσία και όχι πια την Αμερική ή την Ευρώπη. Όποιοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν είναι ένας νέο-σουλτανος που θέλει να φτιάξει μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, κοιτάνε μόνο την ρητορική του Ερντογάν, προσέχουν επιφανειακά χαρακτηριστικά της πολιτικής του. Δυστυχώς η Τουρκία του Ερντογάν είναι ένας σημαντικός περιφερειακός παράγοντας, που έχει βάλει πλώρη για μια ανεξάρτητη πορεία, χωρίς δεσμεύσεις από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη.
Την ίδια ώρα η Ελλάδα, βρίσκεται δεμένη στην ψευδαίσθηση της ισχυρής Δύσης, της πανταχού παρούσας αμερικανικής αυτοκρατορίας και της δυνατής αλληλέγγυας Ευρώπης, παράγοντες που πάντα θα καλύπτουν την χώρα μας.
Το τέλος των εργασιών της Προανακριτικής δεν έφεραν και το τέλος και τους σκανδάλου Novartis και της υπόθεσης Αντι-Novartis (σκευωρία).
Η παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στο ειδικό δικαστήριο ήταν ας επιτραπεί να πούμε το εύκολο κομμάτι της ιστορίας. Το δύσκολο είναι οι φυσικοί αυτουργοί της σκευωρίας, με τον Δ. Παπαγγελόπουλο να είναι σύμφωνα με τους κατηγόρους του ο ηθικός αυτουργός.
Γι αυτό και η δυσκολία της πλειοψηφίας (των κατηγόρων δηλαδή) να ονομάσουν (βρουν;) φυσικούς αυτουργούς, προκάλεσε ένα κύκλο αντιπαράθεσης, αποκαλύψεων και αλληλοκατηγοριών.
Τα γεγονότα δείχνουν αυτή την ώρα ότι το σκάνδαλο Novartis, μπορεί να ξεχαστεί (σκεπαστεί) και να μείνει ζωντανή μόνο η υπόθεση Αντι-Novartis, η σκευωρία. Η ποινική δίωξη κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη που αυτομάτως της αφαιρεί τον φάκελο Novartis, αλλάζει τις ισορροπίες και δημιουργεί ερωτήματα για την τύχη της υπόθεσης. Οι κατήγοροι του Παπαγγελόπουλου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ήθελαν διακαώς να αφαιρεθεί η υπόθεση από την κα Τουλουπάκη. Συγχρόνως όμως ασκήθηκε ποινική δίωξη και κατά της προκατόχου της κας Τουλουπάκη, της κας Ράικου και κατά άλλων προσώπων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis. Η παραπομπή του Δ. Παπαγγελόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της σκευωρίας, συνέβη ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω.