Ο Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας χάρη στην παρουσία της Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο. Πολλοί αναλυτές στην Ευρώπη έχουν επισημάνει ότι το πολιτικό σύστημα στη Γαλλία νοσεί ακριβώς επειδή η παρουσία της Λεπέν διασφαλίζει την εκλογή ενός συστημικού προέδρου, τύπου Μακρόν ή Σαρκοζί ή Ολάντ , ώστε ουσιαστικά, να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα. Εν ονόματι του πολιτικού ορθολογισμού που ουσιαστικά λειτουργεί ως απειλή κατά των Γάλλων ψηφοφόρων , οι Γάλλοι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν υπέρ της Δημοκρατίας, όπως την εκφράζει ο Μακρόν επιλέγοντας δηλαδή το μικρότερο κακό και όχι την Λεπέν που εκφράζει το μεγαλύτερο κακό. Προφανώς η Λεπέν είναι μεγάλη απειλή για τη Δημοκρατία και δεν έπρεπε να εκλεγεί. Αλλά και η εκλογή του Μακρόν απλά επιβεβαιώνει την νίκη των δυνάμεων της παρακμής .
Στη ΝΔ, φαίνεται δεν αρκεί ο νεοφιλελευθερισμός, ούτε η στήριξη των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων για να γίνει κυβέρνηση. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ένοιωθε ότι οι δημοσκοπήσεις λένε την αλήθεια, ότι δηλαδή προηγείται πάνω από δέκα μονάδες, δεν θα αισθάνονταν την ανάγκη να υποκλιθεί σχεδόν ταπεινωτικά στην Εκκλησία για να αποσπάσει και την στήριξη του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου και να δεσμευθεί ότι το κόμμα του δεν θα θέσει θέμα διαχωρισμού κράτους –εκκλησίας. Ο κ. Μητσοτάκης δεν υποκλίθηκε απλά. Ακύρωσε και τον ίδιο τον εαυτό του καθώς είχε ταχθεί υπέρ των διακριτών ρόλων κράτους εκκλησίας.
Με εκβιασμούς και απειλές, με ανελέητο κυνήγι των αντιφρονούντων, με τον έλεγχο των περισσότερων ΜΜΕ, ο Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε να κερδίσει το δημοψήφισμα και να έχει τον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας στην Τουρκία. Ο Ερντογάν κέρδισε οριακά, με ποσοστό 51.4%. Αυτό σημαίνει ότι η αντιπολίτευση δεν κατέρρευσε, ότι οι Τούρκοι πολίτες σε μεγάλο ποσοστό δεν εμπιστεύονται έναν Ερντογάν με πλήθος εξουσιών, ότι σε τελική ανάλυση, πιθανότατα δεν τον θέλουν πλέον ως ηγέτη τους. Παρά το ήπιο διάγγελμά του, ο Ερντογάν θα συνεχίσει να είναι σκληρός, ίσως σκληρότερος με τους επικριτές του. Αυτό που μένει να δούμε είναι οι νέες , αν υπάρξουν νέες , επιλογές του στην εξωτερική πολιτική.