Του Σωτήρη Σιδέρη
Δίνει συνεντεύξεις και αραδιάζει πλήθος ψεμάτων,χωρίς καμία δημοσιογραφική πίεση. Υποκρίνεται τον κυρίαρχο των βαλκανίων ενώ είναι ουρά των εξελίξεων και απουσιάζει από όλες τις διεργασίες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Θεσσαλονίκη, έκανε λόγο “για αιρεσιμότητα σε κάθε βήμα της Αλβανίας προς την Ευρώπη, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι αυτά τα οποία δεσμεύεται ότι θα κάνει , θα τα κάνει πραγματικά πράξη”.
Πρόκειται περί πολιτικής απάτης γιατί ο ίδιος στην ΔΕΘ ως πρωθυπουργός το Σεπτέμβριο του 2019 απείλησε με βέτο, αν δεν εφάρμοζε τα προαπαιτούμενα η Αλβανία, όπως τα είχε θέσει στην ΕΕ ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Ράμα δεν έκανε το παραμικρό, το βέτο αγνοείται ενώ έχουν ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις ΕΕ -Αλβανίας. Επίκειται μάλιστα η εξέταση του Κεφαλαίου 6 του Πρωτοκόλλου Ένταξης, που αφορά την εξωτερική πολιτική των Τιράνων και ενώ κυριαρχεί ακινησία ως προς την συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Ελλάδα. Ποια αιρεσιμότητα λοιπόν; και ποια προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας; ταυτόχρονα, η υποκρισία ξεχείλιζε και στις αναφορές του για τη Βόρεια Μακεδονία...
Ο πρωθυπουργός δήλωσε από τη Θεσσαλονίκη ότι η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να στηρίξει την Αλβανία στην ενταξιακή διαδικασία αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα σεβαστεί απόλυτα τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και ότι προφανώς θα υπάρχει αιρεσιμότητα σε κάθε βήμα της Αλβανίας προς την Ευρώπη ώστε να είμαστε κι εμείς σίγουροι ότι αυτά τα οποία δεσμεύεται η Αλβανία να κάνει, θα τα κάνει πραγματικά πράξη”. Γιατί όμως δεν είπε τι θα κάνει με την αιρεσιμότητα στο κεφάλαιο για την Εξωτερική Πολιτική;
Η αιρεσιμότητα, είναι μια σωστή πολιτική θέση, την χρησιμοποιούν όλες σχεδόν οι χώρες , η οποία όμως είχε καταγραφεί στο πλαίσιο των προσπαθειών του Αλέξη Τσίπρα για επίλυση των διμερών προβλημάτων με την Αλβανία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα θα έθετε βέτο αν ο Ράμα, δεν διόρθωνε τις αυθαιρεσίες της απογραφής στην Αλβανία για το ζήτημα του αυτοπροσδιορισμού για τα μέλη της Μειονότητας και το περιουσιακό. Ενώ ο Ράμα δεν έκανε το παραμικρό, προστέθηκαν ως γνωστόν δύο ακόμη ζητήματα:
1. Η υπόθεση της καθαίρεσης Μπελέρη και η ήττα Μητσοτάκη, καθώς αναγκάστηκε σε μια λάθος κίνηση να εγκαταλείψει την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της μειονότητας και τοποθέτησε τον Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο με τα γνωστά αποτελέσματα. Η Χειμάρρα εξέλεξε δήμαρχο που δεν τον είδε ποτέ στο δημαρχείο. Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετείται και ο σεβασμός στα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας.
2 . Ο Έντι Ράμα υπέγραψε από το 2021 δήλωση για έναρξη συνομιλιών με την Ελλάδα με στόχο την οριοθέτηση της ΑΟΖ και αν δεν υπήρχε διμερής συμφωνία να γίνει παραπομπή στη Χάγη. Αθέτησε όμως και την υπογραφή του, δεν δέχεται καμία πίεση από την Αθήνα και ο πρωθυπουργός κάνει ότι δεν υφίσταται καν θέμα.
Ως προς την Βόρεια Μακεδονία ο πρωθυπουργός είπε ότι “η Συμφωνία, ως προς το λεγόμενο «erga omnes», ότι το όνομα της χώρας είναι Βόρεια Μακεδονία, είτε η χώρα εκπροσωπείται στο εξωτερικό, είτε το όνομα χρησιμοποιείται για εσωτερική χρήση, αυτό δεν αμφισβητείται, είναι ξεκάθαρο. Και δεν μπορεί η Βόρεια Μακεδονία να ξεφύγει από αυτή την πρόβλεψη. Βλέπω τους τελευταίους δύο μήνες η κυβέρνηση σε έναν βαθμό να το έχει αντιληφθεί. Αυτό το οποίο περιμένω -όχι μόνο εγώ, γιατί το ζήτημα δεν είναι διμερές, αφορά και την Ευρώπη, σε έναν βαθμό αφορά και το ΝΑΤΟ- είναι μία πολύ ρητή δήλωση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας ότι ο σεβασμός στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι απόλυτος και ότι το όνομα της χώρας είναι Βόρεια Μακεδονία, είτε το χρησιμοποιούν εκτός της χώρας είτε εντός της χώρας”.
Φυσικά ο πρωθυπουργός δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στις υποχρεώσεις που απορρέουν και για την Ελλάδα από τη Συμφωνία των Πρεσπών και γενικότερα η εντύπωση που άφησε είναι ότι δεν είναι στις προτεραιότητές του η βαλκανική πολιτική.
Η Ελλάδα οφείλει να έχει βαλκανική πολιτική και μάλιστα αναβαθμισμένη καθώς η κατάσταση στην περιοχή είναι και περίπλοκη και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων των χωρών της κεντρικής Ευρώπης. Τα εθνικιστικά προβλήματα είναι πάντα μια ανοιχτή πληγή και στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να τοποθετηθεί και ο ακραίος εθνικισμός της Βουλγαρίας . Ο σεβασμός της Συμφωνίας των Πρεσπών και η ειρηνική επίλυση των προβλημάτων με την Αλβανία είναι μονόδρομος για την Ελλάδα.
Η Αλβανία δέχεται την ισχυρή επιρροή της Τουρκίας και άλλων μεγάλων χωρών της Ευρώπης. Οπότε είναι ύψιστη προτεραιότητα για την Αθήνα, να σπάσει αυτή την επιρροή και αυτό θα το κάνει με διπλωματικές πρωτοβουλίες και με πίεση για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Η περίοδος 2019 -2024 είναι ένα βατερλό για την βαλκανική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι σχέσεις με όλες τις χώρες της περιοχής, είναι ή ψυχρές ή δυσλειτουργικές. Και αυτό από μόνο του είναι πρόβλημα και μάλιστα ορατό σε όλους τους παίχτες της περιοχής.