Σπύρος Σουρμελίδης 

Οπως δεν κρύβεται η ανικανότητα πλέον της κυβέρνησης να διαχειριστεί τα αδιέξοδα που δημιούργησε, έτσι δεν κρύβεται και η αδυναμία της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) να αποτελέσουν αξιόπιστη δύναμη για την διαχείριση της πολυεπίπεδης κρίσης που είναι ορατή ήδη. Ο Κ. Μητσοτάκης μελετά τον χρόνο που χρειάζεται για να διασωθεί ο ίδιος, ενώ  οι άλλοι παράγοντες της κυβερνητικής εξουσίας  εξετάζουν το πως θα ανασχηματίσουν  το τοπίο ώστε να έχουν την εξουσία. Σ αυτή την προσπάθεια  τους,  δεν εξαιρούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, τα οποία προσπαθούν να εντάξουν σ ένα συνολικό σχέδιο. Δεν είναι απλώς σύμπτωση οτι αμφισβητούνται ταυτόχρονα οι ηγεσίες σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, χωρίς να σημαίνει αυτό οτι δεν πάσχουν.

Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα της άρνησης να εξεταστεί το βασικό πρόβλημα: Που είναι ο χαρακτήρας και ο προγραμματικός λόγος μετά την μεγάλη ήττα του 2023 που οδήγησε και τον Αλέξη Τσίπρα στην αποχώρηση.

Οπως και το 2019 έτσι και το 2023 η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε , απέφυγε,  δεν μπόρεσε , δεν θέλησε να ξαναδεί τον εαυτό του  στον καθρέφτη.

Να δει γιατι  ο λόγος του ήταν (και είναι μειοψηφικός)  γιατί έχασε; Απέφυγε να  εξετάσει απο την αρχή  προτάσεις που θα είναι χρήσιμες και αποτελεσματικές. Το ακόμα πιο συγκλονιστικό μήνυμα των ψηφοφόρων, μελών, φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, ηταν η επιλογή ενός αγνώστου στη ηγεσία (Στέφανου Κασσελάκη) απορρίπτοντας όλα τα γνωστά στελέχη που εκπροσωπούσαν τον ΟΛΟΝ  ΣΥΡΙΖΑ (Αχτσιόγλου, Τσακαλώτος, Παππάς).

Η επιλογή ενός αγνώστου, έπρεπε να είχε συνταράξει τους πάντες. Πρωτίστως αυτούς που έμειναν.

Οσοι έφυγαν,  αναγνώρισαν τουλάχιστον μια νέα κατάσταση. Δήλωσαν οτι δεν τους εκφράζει, δεν θέλουν να ενταχθούν σε μια νέα πραγματικότητα, ενδιαφέρονται πρωτίστως για την διατήρηση του αριστερού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Επέλεξαν τις καθαρές λύσεις.

Σήμερα όμως, ένα χρόνο μετά απο την εκλογή της νέας ηγεσίας , και ενω οδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ακόμα συνέδριο, σε διάστημα 7 μηνών,  ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει τον χειρότερο εαυτό του, τις χειρότερες παθογένειες, πληρώνει την άρνηση του να  ασχοληθεί με το βασικό του πρόβλημα. Τον χαρακτήρα και το πρόγραμμα του. 

Αν αυτού βρέθηκε η αιτία: Η νέα ηγεσία. Και πιο συγκεκριμένα ο Στέφανος Κασσελάκης.

Η εύκολη λύση είναι ότι αυτός φταίει για όλα.   Οι αιτίες, το βασικό και πραγματικό πρόβλημα έχει ξεχαστεί έχει παραγκωνισθεί, αφού βρέθηκε ένοχος.

Κανένας δεν δείχνει να αισθάνεται την ανάγκη να λογοδοτήσει, να εξηγήσει την ήττα  του 2023.  Γιατί ολες οι διακηρύξεις για αλλαγή  για μετασχηματισμό,  και τόσο αλλα πήγαν στα σκουπιδια;

Κανείς δεν ακούει - έχουν ξεχάσει την εντολη της περσινής εκλογής.

Εξελέγη αρχηγός ένα πρόσωπο εκτός ΣΥΡΙΖΑ, με την εντολή να ξαναδεί τα πάντα απο την αρχή. Ακόμα και απο μηδενική βάση. Να ξαναδεί για να μπορεί να ξαναχτίσει, να εμφανιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή με αξιόπιστες προτάσεις.

Αντ αυτών, ειχαμε αποχωρήσεις σε δύο φάσεις Οκτώβριος και Δεκεμβριος

Ειχαμε αμφισβήτηση τον Φεβρουάριο εχουμε και τώρα.

Το γήπεδο της ΑΕΚ: Βολική λύση ή συνδρομο; 

Το βασικό πρόβλημα  του ΣΥΡΙΖΑ, η υποχρέωση να ξαναδούν τον χαρακτήρα και την πρόταση  προς τους έλληνες πολίτες, ξεχάστηκε γιατί έγινε αρχηγός ο Κασσελάκης και οχι π.χ. η κα Αχτσιόγλου.  Ο Κασσελάκης πλέον χρησιμοποιείται  ως δικαιολογία, ανεξαρτήτως των ευθυνών του ίδιου του Στ. Κασσελάκη

Ταυτόχρονα βρέθηκε και κάτι ακόμα βολικό. Ενα νέο σχέδιο, η  κεντροαριστερά! 

 Εγκαταλείπεται ο ΣΥΡΙΖΑ για να φτιαχτεί η μεγάλη δημοκρατική παράταξη.

Πότε με ποιους; Κανείς δεν γνωρίζει

Οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι έχουν απορρίψει την Ανοιξη του 2023 την πρόταση του Αλ. Τσίπρα να μοιραστούν την εξουσία, χάρη στην απλή αναλογική. 

Τωρα είδαν το φως το αληθινό και αγάπησαν τον Αλέξη, τον Σπίρτζη, την κα Γεροβασίλη και πολλούς ακόμα;  Ο κ. Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, η κα ΓΙαννακοπούλου, η κα Διαμαντοπούλου, επιδιώκουν την δημιουργία της μεγάλης κεντροαριστεράς; Ακόμα και ο κ. Χάρης Δούκας, επιδιώκει να κερδίσει στο ΠΑΣΟΚ, να το διαλύσει , να πάει σε εκλογές για να γίνει ξανά αρχηγός μιας παράταξης που δεν υπάρχει; 

Το ρεαλιστικό σχέδιο της …κεντροδεξιάς ισορροπίας 

Το συγκεκριμένο αυτό …σχέδιο, στο βαθμό που υπάρχει έστω και ως σκέψη περσινή η φετινή, οδηγεί τα πράγματα στην διάλυση  του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ομολογήθηκε δημοσίως οτι ο ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει συνέδριο πρέπει να …περιμένει τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ!!!

Η αμφισβήτηση στο ΠΑΣΟΚ  έχει άλλα  χαρακτηριστικά, τα οποία και αποκαλύπτουν ενα αλλο σχέδιο που έχει ελπίδες πραγμάτωσης. Το σχέδιο για μια κεντροδεξιά με φιλελεύθερο πρόσωπο.

Ο Ν. Ανδρουλάκης αμφισβητήθηκε τρία χρόνια μετά την εκλογή του και μετα΄απο δυο πανεθνικές αναμετρήσεις.

Ειναι δε ορατό οτι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παλεύουν πλέον με την ελπίδα να είναι το ΠΑΣΟΚ η αξιωματική αντιπολίτευση και να γίνουν αυτοί  το απαραίτητο συστατικό για να δημιουργηθεί η νέα εξουσία (κυβέρνηση) δια της συγκόλλησης με δεξιές δυνάμεις. 

Προσέξτε τι λέει η κα Άννα Διαμαντοπούλου που αιφνης εμφανίστηκε:  "Θα αντικαταστήσουμε τον Μητσοτάκη. Ουτε θα τον νικήσουμε ούτε θα τον ανατρέψουμε ή θα τον σταματήσουμε. Αλλά θα τον αντικαταστήσουμε. 

Οι ευθύνες Κασσελακη, η συριζαικη γραφειοκρατία 

Ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν ορατό απο την αρχή ότι δεν γνωρίζει το χώρο, δεν γνωρίζει την εργασία με την οποία …οικειοθελώς εμπλεξε.

Η εναλλαγή δηλώσεων, πράξεων και αποφάσεων, υποδηλώνει ακριβώς αυτή την πραγματικότητα. 

Δεν αντιδρά πράγματι ως ένας έμπειρος πολιτικός, ή ως πολιτικός, αλλά ως ένας άνθρωπος που οταν ενοχλείται, τσαντίζεται, προσβάλλεται, και προσπαθεί να απεμπλακεί απο το κάθε αδιέξοδο που εμφανίζεται ξανά και ξανά.

Παρα τις προσπάθειες του και με δεδομένο  ότι σχεδόν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, ηταν επιφυλακτικοί (αντί να δουλεύουν για την “φανέλα”) , ο  Στ. Κασσελάκης βρίσκεται στα πιο βαθιά νερά της συριζαϊκής γραφειοκρατίας. Αν και ο ίδιος μιλάει για το κόμμα των μελών και επιδιώκει διαδικασίες για το κόμμα των μελών (για να παίξει σε ένα άλλο γήπεδο), η ομάδα της οποίας ηγείται,  τον τραβάει διαρκώς στις γνωστές συριζαικές διαδικασίες. 

Καθυστερήσεις, αναβλητικότητα, αποφυγή λήψης αποφάσεων, αναβολή συζήτησης θεμάτων που επείγουν, μέτρημα ισορροπιών σε κάθε επιτροπή και υποεπιτροπή, ακινησία οργανώσεων κλπ, κλπ.

Πηγαίνοντας προς ένα ακόμα συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ, ζει οτι και στα πολλά προηγούμενα συνέδρια. Ολοι μετράνε  κουκιά, όλοι ακονίζουν μαχαίρια, ολοι κραδαίνουν την απειλή της διάσπασης. Απο το 2000 και μετά παίζεται διαρκώς το ίδιο έργο με ηγεσίες αριστερές, ιστορικές, εμπειρες. Και είναι αυτό δυστυχώς που περιγράφει μια μεγάλη παθογένεια, μια αγάπη για το δικαίωμα όλων να κατέχουν την απόλυτη αλήθεια  ή απλώς την μοναδική καρέκλα στην οποία μόνοι αυτοί δικαιούνται να κάθονται! 

“Είναι ευθύνη του, αυτός δεν μπορεί, θέλει να διαλύσει την ΣΥΡΙΖΑ, δεν είμαι αριστερός, είναι αμερικάνος, ασχολείται με το σκυλάκι του, κάνει επίδειξη πλούτου, κλπ, κλπ”  φωνάζουν  οι έμπειροι πολιτικοί, ζητώντας σήμερα απο τον  Κασελάκη να αποχωρήσει. 

Η πραγματικότητα είναι ορατή για τις ευθύνες Κασσελάκη. 

Δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ομάδα διοίκησης και διαχείρισης, δεν έχει συνομιλητές για την καθημερινότητα και την διαχείριση κρίσης. Δεν συγκροτήθηκε επιτελείο για το πρόγραμμα, τις θέσεις και την προβολή τους. Το συνέδριο του Φεβρουαρίου τελείωσε με την αμφισβήτηση και οχι με την εκπόνηση θέσεων. 

Δεν κατόρθωσε να ..ξεχάσει τον πρώην ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλ. Τσίπρα, λειτουργώντας μακριά απο εντυπώσεις και κομματικές διαπλοκές. 

Στην προσπάθεια του να αποδείξει ποιός είναι, προχωρησε σε κινήσεις που έχουν πολλές αναγνώσεις, κυρίως κακόπιστες. Η παρουσίαση  του Πόθεν Εσχες, η πρόσκληση της Κ.Ο στις Σπέτσες και αλλες. 

Ενα πολιτικό κόμμα δεν διοικείται απο στενές ομάδες , πολύ περισσότερο με δυο και τρεις ανθρώπους, στα κόμματα δεν υπάρχουν αγαπημένοι φίλοι, αλλά άνθρωποι επιδιώξεων και προσδοκιών, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών προσδοκιών.

Ναι, πράγματι έχει  μηδενική ανοχή, 100% πολεμική αντιπαλότητα, ελάχιστο χρόνο.

Ομως δεν είναι σαφές μετά απο ένα χρόνο, αν έχει διαμορφωθεί ο κεντρικός στόχος, η βασική επιδίωξη και συγχρόνως ο τρόπος για την υλοποίηση της επιδίωξης.

Και επειδή είναι αρχηγός, ολα αυτα είναι δική του ευθύνη. 

Αυτό που ο ίδιος μπορεί να κάνει τωρα ειναι να καλέσει τους πάντες να ξαναδούν τις ευθύνες τους βάσει της εντολής μελών και ψηφοφόρων. 

Οχι πως θα ακούσουν, αλλά δεν υπάρχει και αλλος δρόμος. Αλλιώς ξανά κάλπη…