του  Σπύρου Σουρμελίδη

 Και όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται. Γιατί η Ουκρανική κρίση, είναι στην πραγματικότητα κρίση στις σχέσεις Αμερικής-Ευρώπης, κυρίως Αμερικής-Γερμανίας, είναι κρίση της ηγεμονίας της υπερδύναμης που λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Το σκηνικό δεν είναι μόνο πολεμικό,. Θυμίζει τις απαρχές και τις αιτίες του Α Παγκοσμίου Πολέμου.   Στρατεύματα συγκεντρώνονται στην Ευρώπη με πρόσχημα την Ουκρανία. Όσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, αυτή η κινητοποίηση Αμερικανών και Ρώσων, εγκυμονεί τον κίνδυνο συρράξεων που μπορεί να κλιμακωθούν. Το σκηνικό προκαλεί φόβο για μια παγκόσμια σύρραξη. Το θέμα όμως δεν είναι η Ουκρανία και η Ρωσία. Το θέμα είναι η ΓΕΡΜΑΝΙΑ και η στενή της σχέση με την Ρωσία και την Κίνα.

Η Ουκρανική κρίση δεν είναι αυτό που φαίνεται

Ο Ολαφ Σόλτς, ο Γερμανός καγκελάριος  έσπευσε  (7.2) στην Ουάσιγκτον για να παζαρέψει το μέλλον της χώρας του με τους στενότερους συμμάχους της από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Τους Αμερικανούς. Αμέσως μετά  θα βρεθεί στην Μόσχα για να εξισορροπήσει την κατάσταση με τον Πούτιν, η οποία πράγματι μπορεί να βγει εκτός ελέγχου.  Το παζάρι του Ολαφ Σόλτς με τον Μπάϊντεν, αφορά την διαρκώς αυξανόμενη επιρροή της Γερμανίας στην παγκόσμια σκηνή, την δυνατότητα της να ελέγχει τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Κυρίως όμως τις στενές σχέσεις της με την Ρωσία και την Κίνα, σε ενεργειακό, οικονομικό, εμπορικό, επιστημονικό, τεχνολογικό, επίπεδο. Το παζάρι με τον Πούτιν αποσκοπεί στο να πειστεί ο Ρώσος Πρόεδρος να δείξει αυτοσυγκράτηση και υπομονή, έως ότου επιλυθούν τα προσχηματικά διλήμματα (κατάκτηση της Ουκρανίας από την Ρωσία κλπ).

  H  Ουάσιγκτον δείχνει αποφασισμένη  να υψώσει τείχη στον πλανήτη ξανά, επιστρέφοντας στον Ψυχρό Πόλεμο, προκειμένου να βάλει φρένο στις ανερχόμενες δυνάμεις, επανακτώντας τα πρωτεία.

1.  Θέλει να σταματήσει  την διείσδυση  των κινέζων στην Ευρώπη, η οποία γίνεται πρωτίστως μέσω της Γερμανίας , επειδή το Βερολίνο  δείχνει ανεκτικό σε μεγάλο βαθμό στον κινεζικό επεκτατισμό, έχοντας η ίδια διεισδύσει στην Κίνα.

2.  Θέλει να σταματήσει   την ρωσική επιρροή πρωτίστως μέσω της ενέργειας , στην Ευρώπη, επίσης μέσω της Γερμανίας.

3.    Θέλει να βάλλει φρένο στην επέκταση της ίδιας της Γερμανίας η οποία με τον Nord Stream2 γίνεται ακόμα σταθερότερη ενεργειακά. Γίνεται η ίδια η Γερμανία κεντρική ενεργειακή δύναμη και με τα σχέδια της στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η ενέργεια από τη Ρωσία που εξασφαλίζει την διαρκή ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας. Και είναι τα γερμανικά προϊόντα που κερδίζουν συνεχώς έδαφος στην παγκόσμια σκηνή σε συνέργεια με τις νέες οικονομικές δυνάμεις, Κίνα, Ινδία, Ρωσία,   Καζακστάν, Τουρκία   ή ακόμα χώρες στην Λατινική Αμερική ή στην Αφρική.

Οι ΗΠΑ αυτή τη φορά έχουν ανάγκη την Ευρώπη

Οι σύμμαχοι, οι Αμερικανοί (οι Βρετανοί κα) ζητούν από τη Γερμανία, να εγκαταλείψει τα οικονομικά της σχέδια, την ενεργειακή της    ανάπτυξη και την επέκταση του γεωπολιτικού της ρόλου. Με πρόσχημα τη Ρωσία. Εδώ και χρόνια η Αμερική   ζητά με πολλούς τρόπους από το Βερολίνο να μειώσει την ενεργειακή της σχέση από τη Ρωσία. Συνέβη όμως το αντίθετο. Η Γερμανία επεκτάθηκε εμπορικά, παραγωγικά, προς την Ρωσία, τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και την Κίνα.

Η Γερμανία χωρίς να το λέει ανοικτά, χωρίς να το φωνάζει, είναι και πάλι μια ιμπεριαλιστική δύναμη. Το ονομαστικό της ΑΕΠ   και μόνο,   είναι το 4ο στον πλανήτη (μετά από   ΗΠΑ , Κίνα και Ιαπωνία), η πραγματική της ισχύ όμως είναι μεγαλύτερη.

Αξιοποιώντας   το γεωπολιτικό μέγεθος της Ευρώπης (ΕΕ και ευρωζώνη). Είναι εμφανές ότι η εποχή της   Μέρκελ , ενίσχυσε την διαπραγματευτική ισχύ της Γερμανίας, το είδαμε ακόμα και στην Λιβύη, αναλαμβάνοντας ρόλο βασικού διαπραγματευτή, όπως και στην ελληνοτουρκική διαφορά, με τις ΗΠΑ να παρακολουθούν. Το είδαμε στην Βολιβία, όπου οι Αμερικανοί ανέτρεψαν τον Πρόεδρο Μοράλες το 2019, λόγω της συμφωνίας για τα αποθέματα Λιθίου με γερμανική    εταιρία. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις των Αμερικανών φάνηκαν και στην περίπτωση τη Συμφωνίας του Ειρηνικού (ΗΠΑ, Αυστραλία, Μ. Βρετανία), όπου ακυρώθηκε η συμφωνία της Αυστραλίας με την Γαλλία.

Η άνοδος της Γερμανίας και οι επιδιώξεις της συμπαρασύρουν την Ευρώπη μακριά από τις επιδιώξεις της Αμερικής. Η πολιτική του Τράμπ (με το σύνθημα Πρώτα η Αμερική) επέτεινε την απομόνωση και στην συρρίκνωση της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας.

Ο Μπάιντεν με το σύνθημα  "Η Αμερική επιστρέφει», έδειξε την επιστροφή σε μια ατλαντική τακτική. Αποδεικνύοντας ότι αυτή τη φορά είναι η Αμερική που χρειάζεται την Ευρώπη για να αντιμετωπίσει την Κίνα. Δεν είναι τελικώς τυχαίο που η Μεγάλη Βρετανία φρόντισε έστω και δύσκολα να αποχωρήσει από την ΕΕ (Ευρώπη).

Ο παλαιός πολιτικός Μπάϊντεν ανέλαβε το ρίσκο να αντιμετωπίσει ριζικά τα προβλήματα των ΗΠΑ.

- Υψώνοντας τα τείχη του Ψυχρού Πολέμου   για να αποσπάσει την Ευρώπη από την Κίνα και την Ρωσία

- Προσπαθώντας να τιθασεύσει τους καινούργιους αμερικανούς ολιγάρχες (Μάσκ, Μπέζος, Google, Ζούγκεμπεργκ (FaceBook) κα), οι οποίοι είναι πανίσχυροι, κινούνται σε όλη τη Γη, χωρίς περιορισμούς και δεν υπολογίζουν την Ουάσιγκτον.

Η Ουκρανία είναι το «θύμα» είναι το πρόσχημα, είναι η παγίδα την οποία έστησε υποτίθεται στην Ρωσία, για να πιαστεί η Γερμανία.   Και στην επόμενη φάση να μειωθούν οι επενδύσεις στην Κίνα και στην Ρωσία απο την Δύση.                      

Ο ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι σημαίνουν ολ αυτά. Ότι αυτός και η χώρα του θα είναι σίγουρα χαμένοι.

Προσπαθεί να αποφύγει την παγίδα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα συζητήσει και με τον Πούτιν, ζητώντας την βοήθεια και διαμεσολάβηση του Μακρόν. Κινδυνεύει ξανά με νέο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος μπορεί να του στοιχίσει με την απόσχιση σε πρώτη φάση και άλλων περιφερειών.

Μόνο που οι Αμερικανοί στέλνουν στρατεύματα σε γειτονικές χώρες, διαδίδοντας συνεχώς ότι οι Ρώσοι είναι προ των Πυλών του Κιέβου. Κάτι που και η Ρωσία το αφήνει να εννοηθεί για να τρομάξει τον Ζελένσκυ και να τον αποτρέψει από το θανάσιμο λάθος.

Οι καιροί είναι επικίνδυνοι. Γιατί δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο συμβιβασμός που θα δεχθούν οι Γερμανοί. Ούτε πως θα αντιδράσουν οι Ρώσοι και οι…κινέζοι.

Η ειρωνεία της Ιστορίας

 Η Γερμανία έκανε δύο Παγκόσμιους Πολέμους για να διεκδικήσει ζωτικό χώρο. Οι αποικίες που έχανε από τους βρετανούς και τους Γάλλους ήταν η αιτία του Α Παγκόσμιου Πολέμου, όπου αναμετρήθηκε τελικώς με τις άλλες Αυτοκρατορίες. Και ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος προέκυψε με την άνοδο του Ναζισμού, με τον ημιτρελο εγκληματία Χίτλερ να προχωρά σε καταστροφικό πόλεμο εναντίον όλων. Αν και οι δυτικοί ήθελαν μόνο την σύγκρουση Βερολίνου-κομμουνιστικής Ρωσίας.

Η Γερμανία αν και ηττημένη , όπως και η Ιαπωνία, έχουν αναπτυχθεί τόσο ώστε να παίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκακιέρα, χωρίς τα εργαλεία του πολέμου. Η Γερμανία μάλιστα ηγείται οικονομικά της ΕΕ.

Ο αγγλοσαξωνικός κόσμος τους  ζητά (και πάλι) να υποχωρήσουν , να εγκαταλείψουν όσα πέτυχαν. Θα το κάνουν;;;;