Ένα ηχηρό χαστούκι δέθηκε ο νόμος Χατζηδάκη για τον διορισμό ιδιωτών Γενικών Διευθυντών στον e-EΦΚΑ . Με απόφαση του ΣτΕ μετά από προσφυγή της ΑΔΕΔΥ και της ΠΟΣΕ -ΕΦΚΑ κρίθηκε ότι δεν αιτιολογήθηκε, ούτε τεκμηριώθηκε από τον e-ΕΦΚΑ για ποιο λόγο η αποστολή και η φύση των εν λόγω Γενικών Διευθύνσεων επέβαλε την δυνατότητα τοποθέτησης σε αυτές ιδιωτών σε απόκλιση από το υπόλοιπο Δημόσιο. Δια στόματος Άδωνη Γεωργιάδη, η κυβέρνηση ναι μεν δέχεται την αποτυχία της, αλλά εν μέρει, καθώς επιμένει να λέει πως ο νόμος είναι συνταγματικός, γιατί έτσι τον βολεύει. Ξεκάθαρα το Στε τονίζει ότι οι προκηρύξεις δεν ήταν νόμιμες. Προφανώς όμως στην κυβέρνηση δεν τους πτοεί η απόφαση και σίγουρα θα προσπαθήσουν με νέο νόμο να επιβάλλουν την πολιτική τους.
Δυσάρεστα είναι τα μηνύματα που έρχονται από την Λευκωσία μετά την επίσκεψη του ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτη. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ συζήτησε με τον ομόλογό του Κόμπο και τον πρόεδρο Ν. Χριστοδουλίδη, όλο το εύρος των θεμάτων, διμερή και πολυμερή, έγιναν οι γνωστές κοινότυπες δηλώσεις για συνεργασία, επίλυση του Κυπριακού και σεβασμό του διεθνούς δικαίου από την Τουρκία, αλλά δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη για τα επείγοντα. Δηλαδή για την “τουρκοποίηση” της συνθήκης του Μοντρέ που οι ΗΠΑ ζήτησαν από το ΝΑΤΟ να μπορούν οι Τούρκοι να αποκαλούν τουρκικά Στενά και βεβαίως την ικανοποίηση ενός ακόμη αναθεωρητικού αιτήματος της Άγκυρας να απαλειφθεί η ονομασία “Κυπριακή Δημοκρατία” από τα επιχειρησιακά σχέδια του ΝΑΤΟ και να αποκαλείται με κωδικούς και συντεταγμένες. Μιλάμε για κράτος μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ .
Ο Μητσοτάκης έδωσε ήδη την συγκατάθεσή του στην πρώτη φάση, ωστόσο υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις από τους διπλωμάτες στο ελληνικό ΥΠΕΞ, όσο και στην Λευκωσία, αλλά δεν ακούστηκε ούτε κουβέντα στις δηλώσεις Γεραπετρίτη -Κόμπου, ενόψει της συνόδου του ΝΑΤΟ όπου θα υπάρξουν και οι αποφάσεις. Η εικόνα διαρκούς υποχωρητικότητας και παρακμής προκαλεί έντονες ανησυχίες...
Εκρηκτική είναι η κατάσταση στις συνδικαλιστές οργανώσεις των δημοσιογράφων στην Ευρώπη καθώς πλέον διαφαίνεται καθαρά η πρόθεση της ΕΕ να ελέγξει πλήρως την πληροφόρηση μέσα από τον έλεγχο και τον εκφοβισμό. Η αόριστη επίκληση “κινδύνων εθνικής ασφάλειας” που δίνει το δικαίωμα στις κυβερνήσεις να παρακολουθούν δημοσιογράφους και να εντοπίζουν έτσι τις πηγές τους, αλλά και να περιορίζουν αναγκαστικά τη δράση τους, είναι μια τεράστια απειλή για την ελευθερία του Τύπου και τη Δημοκρατία. Ήδη τα ΜΜΕ δεν είναι αξιόπιστα, ήδη η ΕΕ προκαλεί οργή με την πολιτική, όμως το τελευταίο ανάχωμα για να έρχονται στο φως , σκάνδαλα, κακοδιαχείριση, αυταρχισμοί είναι η δημοσιογραφία.
Να σημειωθεί ότι η υπόθεση αυτή έρχεται στο προσκήνιο ταυτόχρονα με την εκβιαστική δήλωση της ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι ότι πρέπει να σταματήσει η συνεργασία του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος με τους Σοσιαδλημοκράτες, μια συνεργασία που επί δεκαετίες εξασφάλιζε συμβιβασμούς, αλληλεγγύη και έδινε λύσεις. Τώρα η Μελόνι μιλώντας προφανώς εκ μέρους της ακροδεξιάς ή και της εκφασισμένης ακροδεξιάς, θέλει να ενισχύσει την συνεργασία με το ΕΛΚ, ώστε να τερματιστεί όχι η κυριαρχία που δεν υπάρχει πια, αλλά η παρουσία της σοσιαλδημοκρατίας στην ΕΕ. Και έρχονται οι ευρωεκλογές…
Μετά το σοκ από την παραίτηση Τσίπρα, επικρατεί σχετική ψυχραιμία στον ΣΥΡΙΖΑ. Που σημαίνει ότι όλοι κατάλαβαν πως ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος και αφορά την ύπαρξη του. Ο αρχικός εκνευρισμός που συνοδεύτηκε ακόμα και από προσωπικούς διαπληκτισμούς, (Τζανακόπουλου κατά Ρήγα κα) έδωσε τη θέση του σε συντεταγμένες κινήσεις των τάσεων. Ο Σωκράτης Φάμελλος είναι ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που θα τον εκπροσωπεί έως ότου εκλεγεί ο νέος αρχηγός στις αρχές Σεπτεμβρίου. Το ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι αρχηγοί όμως είναι ακόμα ένα ανοικτό θέμα. Όπως ανοικτό είναι και το ζήτημα του χαρακτήρα και τους προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ήττα στις εκλογές και την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου. Πρέπει στην ΔΕΘ και πριν από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές να εμφανισθεί με πρόσωπο, δηλαδή με νέο αρχηγό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε στις εκλογές το Μάιο και τον Ιούνιο του 2023. Είχε αρχίσει να χάνει πολύ καιρό πριν. Γιατί ...ξέχασε ότι η μεγάλη μάχη είναι η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ. Οι απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά της Αριστεράς, όπως σε όλη την Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, γίνονται μειοψηφικές εδώ και αρκετά χρόνια. Η Αριστερά συνολικά, μαζί με και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να μείνει πιστή σε παραδοσιακές σταθερές ιδέες. Ξεχνώντας ότι τίποτα δεν μένει ακίνητο στον χώρο και στον χρόνο. Αρνούμενοι να επικαιροποιήσουν τις αξίες, να τις εντάξουν στο σήμερα, στην συγκεκριμένη εποχή. Το κρίσιμο ερώτημα αυτή την ώρα δεν είναι η δοσολογία αριστερών ή σοσιαλιστικών απόψεων. Αλλά η ίδια η ουσία τους. Τι είναι αυτό που κάνει την Αριστερά διακριτή απο την δεξιά; Πόσο χρήσιμη και πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι; Στον ΣΥΡΙΖΑ (και στην Αριστερά) αγωνιούν για την ...δοσολογία. Το κρίσιμο ερώτημα είναι ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ σήμερα; Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η στασιμότητα, που αποτυπώθηκε ακόμα και στα εκλογικά αποτελέσματα!