"Για τον ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε ένας μεγάλος και δημιουργικός ιστορικός κύκλος....πρέπει να προχωρήσουμε στις απαραίτητες τομές για να ανοίξει σύντομα και δυναμικά ένας καινούργιος κύκλος, ακόμη πιο ελπιδοφόρος". Αυτή η αποστροφή της δήλωσης του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ της Κυριακής (10 μ.μ.), περικλείει και την ουσία των όσων θα προσπαθήσει να κάνει το αμέσως επόμενο διάστημα. Ο Αλέξη Τσίπρας αποφάσισε να μείνει αλλάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποφάσισε να συγκρουστεί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό. Αποφάσισε να κάνει αυτό που δεν έκανε το 2019, τότε που είχε το ποσοστό (31,5%) και τον χρόνο. Τώρα δεν έχει τίποτα απο τα δύο, αντιθέτως έχει μια ακόμα ήττα στη πλάτη του.
Καμία έκπληξη δεν επιφύλασσε η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα για το εκλογικό αποτέλεσμα. Το βασικό στοιχείο της δήλωσής του είναι ότι ανοίγουν οι διαδικασίες για μια δεύτερη προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πρώτη με την διεύρυνση απέτυχε παταγωδώς και ο ίδιος θα διεκδικήσει και πάλι την ηγεσία του κόμματος. Αυτό άλλωστε σημαίνει η αναφορά του ότι θα θέσει τον εαυτό του στην κρίση των μελών του κόμματος. Νέος ορίζοντας για τον ίδιο είναι οι ευρωεκλογές του επομένου έτους.
Αν δεν ήθελε να είναι και πάλι υποψήφιος θα ανακοίνωνε την παραίτησή του και θα το δήλωνε. Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μείνει χωρίς ηγεσία έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, οπότε είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που θα ενορχηστρώσει όλο το σκηνικό. Το μείζον ζήτημα είναι αν τα πράγματα θα εξελιχθούν ομαλά ή θα γίνουν σε συγκρουσιακό κλίμα και τελικά αν και ποιος θα είναι αντίπαλός του για την ηγεσία του κόμματος ή αν θα του δοθεί ο χρόνος μέχρι τις ευρωεκλογές
Το exit poll δείχνει ότι η ΝΔ είναι αυτοδύναμη, αλλά δεν φαίνεται είναι επιβλητική η νίκη της. Όχι γιατί απειλείται η κοινοβουλευτική ισχύς της, αλλά γιατί δεν έχει την δύναμη των 180 εδρών να αλλάξει το σύνταγμα και να ισοπεδώσει την κοινωνία, όπως ήθελε, ενώ ταυτόχρονα το ακροδεξιό τέρας αφυπνίστηκε από τις παλινωδίες, τον τυχοδιωκτισμό και τον λαϊκισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι τακτικισμοί στον Άρειο Πάγο δεν πτόησαν την ακροδεξιά και αυτό θα το βρει μπροστά του και ο Μητσοτάκης, αλλά και όλη η κοινωνία. Σύμφωνα με το exit poll
• ΝΔ: 40%-44%
• ΣΥΡΙΖΑ: 16,1%-19,1%
• ΠΑΣΟΚ: 10%-13%
• ΚΚΕ: 7,2%-9,2%
• Σπαρτιάτες: 4%-6%
• Ελληνική Λύση: 2,3% - 4,3%
• Νίκη: 2,3%-4,3%
• Πλεύση Ελευθερίας: 2%-4%
• ΜέΡΑ 25: 2%-4%
Η στροφή ενός σημαντικού μέρους των ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά, φασιστική, λαϊκίστικη, θρησκόληπτη και φιλοναζιστική, δεν προοιωνίζεται πολιτική ομαλότητα. Η προοδευτική παράταξη αναδεικνύεται κατακερματισμένη, είναι ηττημένη, είναι ουσιαστικά διαλυμένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν καθοριστικά τις εξελίξεις , τουλάχιστον για ένα διάστημα και το κέντρο βάρους της πολιτικής ζωής μετατοπίζεται προς δεξιά -ακροδεξιά. Είναι ένας άλλος πολιτικός χάρτης, δυστοπικός, απειλητικός, που προκαλεί ανησυχία.
Με σίγουρη νικήτρια τη ΝΔ, αλλά με το ερώτημα του μεγέθους της νίκης και της διαφοράς με τον ΣΥΡΙΖΑ να περιμένει την τελική απάντηση, διενεργούνται οι δεύτερες εκλογές σήμερα Κυριακή 25 Ιουνίου. Η προεκλογική εκστρατεία αφήνει πίσω της μια πικρή γεύση; ότι παρά τα μεγάλα εθνικά , οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, δεν έγινε καμία σε βάθος ουσιαστική συζήτηση. Ειδικότερα η τακτική της ΝΔ αποκαλύφθηκε σε όλο της το μέγεθος. Με εριστικότητα, αλαζονεία και ψεύδη είτε προσπάθησε να συγκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις της, είτε να αποσιωπήσει τις θέσεις της, εξαπολύοντας συχνά ψευδείς επιθέσεις. Αποκαλύφθηκε δηλαδή ότι τίποτα απ όσα υποσχέθηκε δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά της, οπότε είναι αυτονόητος ο προβληματισμός για το τι θα επακολουθήσει από την Δευτέρα των εκλογών.
Την στιγμή που ο Πούτιν μετρούσε τους φίλους και τους εχθρούς του και οι μισθοφόροι του Πριγκόζιν απειλούσαν τη Μόσχα, η Δύση ήταν αμήχανη και μάλλον ανήσυχη. Ο Πούτιν, μπορεί να είναι ένας αυταρχικός ηγέτης, μπορεί η Δύση να θέλει να ηττηθεί ή και να ανατραπεί , αλλά σίγουρα προκαλεί ρίγη η ιδέα ότι τα τρομερά πυρηνικά της Ρωσίας θα τα διαχειρίζονταν κάποιος σαν τον Πρικόζιν . Η συμφωνία που έγινε με την μεσολάβηση του Λουκασένκο είναι ταπεινωτική για τον Πριγκόζιν που θα εγκατασταθεί στην Λευκορωσία, ενώ αποσύρθηκαν οι κατηγορίες για προδοσία, αλλά και ο ίδιος ξέρει ότι ο Πούτιν είναι εκδικητικός ηγέτης. Σε κάθε περίπτωση, η ανταρσία θυμίζει λίγο την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία που έκανε τον Ερντογάν πιο ισχυρό μετά. Τι μένει από την ανταρσία; Πρώτο, ότι η ενότητα στη Ρωσία δεν είναι αρραγής. Δεύτερο, η εξέλιξη αυτή φαινομενικά ενδυνάμωσε τον Πούτιν, αλλά είναι ο Ρώσος πρόεδρος ο κυρίαρχος ή ίσως υπάρχουν περισσότερα κέντρα εξουσίας;.