Στόχος της Ευρώπης είναι μη νικησει η Ρωσία , γι αυτό και δεν αποκλείεται η αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στα μέτωπα της Ουκρανίας. Η δήλωση του Μακρόν στην διάσκεψη του Παρισιού για την Ουκρανία, οδηγεί στο ενδεχόμενο ενός πολέμου της Δύσης με τη Ρωσία, δηλαδή ενός παγκόσμιου καταστροφικού πολέμου. Και θα ήταν ακριβώς έτσι, αν δεν γνωρίζαμε όλοι, οτι επι της ουσίας είναι λεονταρισμός μιας ηγεσίας που δεν είναι ικανή να διαχειριστεί την κρίση που διαμόρφωσε με τις αποφάσεις της. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γένς Στόλτενμπεργκ, έσπευσε να δηλώσει οτι δεν τίθεται θέμα αποστολής στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Το θέμα δεν αφορά την Ελλάδα, δήλωσε κατηγορηματικά ο Κ. Μητσοτάκης, απο το Παρίσι. Εντονα αντέδρασαν στους λεονταρισμούς μακρόν, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, και ο Πρόεδρος της Τσεχίας.
Του Στράτου Βαλτινού
Υπάρχουν και όρια , τα οποία και φάνηκαν στη διάσκεψη του Παρισιού για την Ουκρανία, που κατέληξε σε μια αμφιλεγόμενη πολιτική απόφαση και σε μια δήλωση του προέδρου Μακρόν που εξακολουθεί να προκαλεί ειρωνικές και οργισμένες αντιδράσεις σε πλήθος Ευρωπαίων ηγετών. Η απόφαση είναι η με κάθε μέσο και τρόπο στήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο με την Ρωσία, αλλά χωρίς να είναι σαφής ούτε κάποιος οδικός χάρτης, ούτε κάποια συγκεκριμένη στρατιωτική γραμμή και τα ερείπια συσσωρεύονται. άρα όλα είναι στον αέρα. Επίσης, η δήλωση του Μακρόν ότι δεν αποκλείεται να σταλούν στην Ουκρανία στρατεύματα, προκάλεσε όλων των ειδών τις αντιδράσεις και μάλιστα του τύπου “ο Μακρόν δεν κατάλαβε”, ή ότι αυτό αποκλείεται κλπ. Ακόμη και ο Μητσοτάκης έσπευσε να πει ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα πριν προκληθεί χαμός στην Αθήνα. Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση στο ουκρανικό; θα δείξει...
Σε όλη αυτή την διαλυτική εικόνα πρέπει να προστεθεί η προέλαση του Τραμπ για το χρίσμα των Ρεμπουμπλικάνων.Μετά τις πρώτες νίκες για το χρίσμα, οι ηγέτες της Ευρώπης πανικοβάλλονται ήδη στην ιδέα ότι ο Τραμπ θα είναι ο επόμενος ηγέτης των ΗΠΑ που θα βάλει στον πάγο το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Πολλές ευρωπαικές χώρες και η Ελλάδα είναι εκτεθειμένες στον πόλεμο της Ουκρανίας, στην ανοχή έναντι του Ισραήλ και εκστρατεύουν στην Ερυθρά Θάλασσα. Οπότε τι μας περιμένει;
Του Στράτου Βαλτινού
Είτε με τη συναίνεση του Κασσελάκη είτε όχι, η πρωτοβουλία των Νίκου Παππά, Σωκράτη Φάμελλου και Γιώργου Τσίπρα έδειξε ότι τα τρία στελέχη, κατανόησαν καλύτερα απ όλους τις διαθέσεις των συνέδρων και της λαικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Η απόρριψη της πρότασης των Αλέξη Τσίπρα και Στέφανου Κασσελάκη είναι μια νίκη της κομματικής βάσης και μόνο, αλλά όλα δείχνουν ότι η φθοροποιός πορεία του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστεί. Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε τις εντυπώσεις. Ο πρώην πρωθυπουργός, είχε πει όμως ότι το κόμμα είναι σε κρίση και έπρεπε να γίνουν εκλογές. Εκλογές δεν έγιναν, η κρίση έμεινε.
Ο Κασσελάκης πήρε ψήφο εμπιστοσύνης υπό όρους όχι από τα μέλη, αλλά από το συνέδριο, οπότε η διαρκής επίκληση της αδιαμεσολάβητης σχέσης αποδυναμώθηκε πλήρως. Ο Κασσελάκης, αναγκάστηκε να δεχθεί την πρότασή για μετατροπή του Εκτελεστικού Γραφείου σε κέντρο λήψης των αποφάσεων, οπότε στο εξής θα είναι υπό επιτήρηση, όσο αυτό είναι δυνατό. Πέραν αυτών, είναι απολύτως σίγουρο, ότι άσχετα με το τι ισχυρίζεται ο ίδιος, ο Κασσελάκης έχει προθεσμία μέχρι τις ευρωεκλογές. Αν τώρα αποπειραθεί π.χ. να αλλάξει το όνομα του κόμματος, η επόμενη κρίση θα είναι η τελευταία.
Σπύρος Σουρμελίδης
Για μία ακόμα φορά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφεραν να πετάξουν απο πάνω τους τις ασάφειες, να ξεκαθαρίσουν το θολό τοπίο. Το Συνέδριο επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη του στον Στέφανο Κασσελάκη χωρίς να υπάρχει ανάγκη νέας εκλογικής διαδικασίας. Και αυτό χωρίς αστερίσκους. Ομως οι απέναντι απο τον Κασσελάκη διατήρησαν το δικαίωμα τους, να αμφισβητούν τον Κασσελάκη.
Με την ομιλία του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Παππάς κράτησε σαφείς αποστάσεις από την πρόταση για νέες εκλογές, από την Όλγα Γεροβασίλη και τον Αλέξη Τσίπρα και ταυτόχρονα, εισηγήθηκε μια μορφή ομηρείας του Στέφανου Κασσελάκη δίνοντας έτσι μαθήματα τακτικισμού σε όλους. Παζαρεύοντας προς κάθε κατεύθυνση ο πρώην υπουργός αποδεικνύεται σημαντική διαβρωτική δύναμη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μοναδικός στόχος του η δική του πορεία. Είναι άριστος μηχανορράφος αλλά χαμηλών πολιτικών οριζόντων. Ο Παππάς κατέθεσε πρόταση 4 σημείων με τις οποίες εισηγείται την αναβάθμιση της Γεροβασίλη, άγνωστο πως ίσως με τη θέση αντιπροέδρου (;), την ανασυγκρότηση του Εκτελεστικού Γραφείου ώστε να γίνει πολιτικό κέντρο που να παίρνει αποφάσεις, μια θέση του που αγνόησε ο Κασσελάκης επί μήνες και άμεση έναρξη των διαδικασιών για το ευρωψηφοδέλτιο.
Αυτά όμως δεν προσφέρουν διέξοδο, αλλά επιτείνουν το πολιτικό και ιδεολογικό αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το κόμμα αυτό, έχει μεν πρόβλημα μηχανισμών, αλλά το σημαντικό πρόβλημα είναι πολιτικό, ηγετικό και ιδεολογικό.Πιθανότατα ο Νίκος Παππάς είναι πίσω από την έντονη κινητικότητα που καταγράφηκε το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου στο συνέδριο, για να μην υπάρξει νέα διαδικασία εκλογής προέδρου, προφανώς για να πάει η συζήτηση μετά τις ευρωεκλογές. Ο Νίκος Παππάς προκάλεσε και τον Αλέξη Τσίπρα να πάει και να μιλήσει στο συνέδριο, κρατώντας έτσι σαφείς αποστάσεις από τον πρώην πρωθυπουργό.