Χωρίς πολύ σκέψη, σίγουρα χωρίς καμία μελέτη, αλλά με την γνωστή αμετροέπεια που τον διακρίνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να είναι αμετακίνητος στις εμμονές του. Να ιδιωτικοποιεί το κράτος και να στηρίζει την πολιτική και κομματική πελατεία από τα κρατικά ταμεία και ταυτόχρονα να «κρατικοποιεί» τον ισχυρό ιδιωτικό τομέα τον οποίο επιδοτεί με εκατοντάδες εκατομμύρια , αγύριστα φυσικά. Η επίσκεψή του στο υπουργείο Εσωτερικών την Τρίτη 19 Ιανουαρίου , αποκάλυψε τους μύχιους πόθους του. Πως θα «εξολοθρεύσει» τους δημοσίους υπαλλήλους, πως θα τροποποιήσει τις δομές του δημοσίου και πως θα τις μετατρέψει σε κύριο γεύμα για ένα βουλιμικό τμήμα του ιδιωτικού τομέα που σιτίζεται μέσα και γύρω από τον δημόσιο τομέα. Ο πρωθυπουργός λοιπόν σε δήλωσή του, αφού έπλεξε το εγκώμιο στους άξιους δημόσιους υπαλλήλους αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποιοι ανάξιοι δεν έχουν θέση εκεί, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να θεσμοθετήσει την τηλεργασία και μετά την πανδημία.
Η ενδεχόμενη συμφωνία με την Τουρκία – όταν αυτή προκύψει - θα τεθεί στην κρίση των Ελλήνων πολιτών σε Δημοψήφισμα. Αυτή είναι η πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ώστε να μετριάσει τις πολιτικές ευθύνες και να ξεπεράσει εν μέρει τις πολιτικές εντάσεις. Mια κίνηση που έχει πολλά προβλήματα, με πρώτο και μεγαλύτερο, τον κίνδυνο της απόρριψης.
Η όξυνση το πολιτικού κλίματος στην Τουρκία και οι ευθείες αναφορές του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου ακόμη και για βίαιη αποκαθήλωση του Ερντογάν , είναι θέμα χρόνου να επιδράσουν και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ταυτόχρονα σχεδόν καθημερινά Τούρκοι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματούχοι επιδίδονται σε ένα κρεσέντο επιθετικών δηλώσεων κατά της Ελλάδας , σε βαθμό που διερωτάται κανείς αν αυτό είναι σχέδιο να γίνει η συνάντηση σε συνθήκες έντασης ή η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση παροξυσμού.
Σε άτακτη υποχώρηση πριν διεθνοποιηθεί το πρόβλημα και προκληθεί θύελλα , οδηγήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μετά την επίθεσή του στο Ισλάμ. Ήδη η Τουρκία που συνηθίζει να εκμεταλλεύεται τέτοια θέματα πήρε τα ηνία και με τον γνωστό καιροσκοπισμό της ανοίγει διμερές ζήτημα εμπλέκοντας και τις διερευνητικές συνομιλίες.
Tο μέγα θέμα είναι η κακοποίηση, όπως στην συνέχεια η γενναιότητα της Σοφίας Μπεκατώρου, να αποκαλύψει το έγκλημα και τους εγκληματίες. Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι με αυτό πρέπει να ασχοληθούμε. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση ασχολείται πρωτίστως με τη δική της εικόνα, θολώνοντας και πάλι την συζήτηση.