του Σωτήρη Σιδέρη
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να υπηρετηθεί μια κυβέρνηση. Πρώτα ενσωματώνεις στον λόγο σου το ψεύδος εμφανίζοντάς το ως εθνική ανάγκη. Δεύτερον, αποκρύπτεις ή λογοκρίνεις την αλήθεια των άλλων έτσι ο παρανομαστής μένει ίδιος.
Πέντε μέρες μετά την ορκωμοσία Μπάϊντεν, αρχίζει στις 25.1, ο 61ος γύρος των Διερευνητικών Επαφών Ελλάδας -Τουρκίας, στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίες είχαν διακοπεί το 2016. Ουσιαστικά την έναρξη την προανήγγειλε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ωρες πριν λέγοντας οτι η Τουρκία είναι έτοιμη για διάλογο και για όλα τα θέματα. "Έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε να παίζουμε τις κουμπάρες και να καθίσουμε στο τραπέζι να βρούμε μια ημερομηνία" δήλωσε λίγο αργότερα ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης απο την Λισαβώνα.
Ελλείψει Κόκκινης Μηλιάς επινοήθηκε το αφήγημα ότι η Ελλάδα μεγαλώνει την επικράτειά της επεκτείνοντας τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο, εφαρμόζοντας δηλαδή το διεθνές δίκαιο , κάτι που για παράδειγμα έχει κάνει η Αλβανία εδώ και τριάντα χρόνια, χωρίς να λέει τα ίδια παραμύθια. Τώρα η κυβέρνηση προβάλλει ένα νέο αφήγημα , αυτό της υπογραφής συνυποσχετικού με την Αλβανία με στόχο να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Ο ανασχηματισμός ξεχάστηκε τόσο γρήγορα που είναι ερώτημα για ποιόν λόγο έγινε. Είναι χαρακτηριστικό και σπάνιο φαινόμενο, ότι οι αλλαγές που έκανε ο πρωθυπουργός δεν συνοδεύθηκαν, πέραν των τετριμμένων ευχών , ούτε από μια μικρή διακήρυξη προθέσεων εκ μέρους του , ώστε να κατανοηθεί από την κοινωνία ποιες είναι οι στοχεύσεις κυβέρνησης στα μείζονα και εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και την φθείρουν ολοφάνερα πλέον.
Έχοντας ως προφανή στόχο την αναζωογόνηση της κομματικής ζωής και την πολιτική αντεπίθεση που αποσκοπεί στην ιδεολογική, πολιτική και προγραμματική «πολιορκία» της κυβέρνησης μέχρι την ημέρα των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, κορυφαία πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον τίτλο «Ομπρέλα» ανέλαβαν την πρωτοβουλία να ενορχηστρώσουν ένα σχέδιο δράσης που θα θέσει το κόμμα τους σε τροχιά εξουσίας.