Του Σωτήρη Σιδέρη
Η εξαφάνιση της Ελλάδας από τα βαλκάνια οδηγεί σε ανατροπή των ισορροπιών εις βάρος της χώρας μας. Η αποθέωση του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας από τον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς μετά την συνάντηση με τον Ερντογάν, προκαλεί θόρυβο ιστορικών διαστάσεων, ανατρέπει στερεότυπα και σίγουρα εδραιώνει τον ρόλο της Άγκυρας στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Η ανύπαρκτη βαλκανική πολιτική της κυβέρνησης γίνεται επικίνδυνα δυσάρεστη και ήδη, η μία μετά την άλλη οι χώρες της περιοχής προσεγγίζουν την Τουρκία αγνοώντας πλήρως την Αθήνα. Μόλις η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία ο Νίκος Δένδιας ασθμαίνοντας μετέβη στα Σκόπια για εξηγήσεις, τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν φέρνει στη βουλή τα τρία μνημόνια συνεργασίας, ένα από τα οποία προβλέπει στρατιωτική συνεργασία. Τώρα η Σερβία αποκτά στρατηγικού χαρακτήρα σχέσεις με την Άγκυρα, επενδύσεις προωθούνται , ενώ η Ελλάδα είναι πανταχού απούσα. Η Τουρκία εμπλέκεται και στις συνομιλίες για το μέλλον της Βοσνίας –Ερζεγοβίνης, ενώ είναι ήδη εδραιωμένη η διείσδυση στην Αλβανία.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η ενδοτική στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όλης της κυβέρνησης το καλοκαίρι του 2020 όταν το Ουρούτς Ρέϊς έφθασε ανενόχλητο στα 6 μίλια από το Καστελλόριζο έχει αφήσει βαριά σκιά στην εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας. Τώρα η Τουρκία κάνει το επόμενο βήμα και μεθοδεύει μια νέα κρίση εφαρμόζοντας το τουρκολιβυκό σύμφωνο . Η παρεμπόδιση της πορείας του ερευνητικού πλοίου «Nautical Geo», που χαρτογραφεί την πιθανή πορεία του αγωγού East Med, μόλις περνά τα 6 ν.μ. είναι ο νέος ακρωτηριασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Έτσι, οι Τούρκοι μονιμοποιούν την «φυλάκιση» της Ελλάδας στα 6 ναυτικά μίλια, χωρίς ουσιαστική αντίδραση. Η παρεμπόδιση ερευνών ανατολικά της Σητείας και η τελευταία NAVTEX που περιγράφει την τουρκική ΑΟΖ όπως προβλέπεται στο τουρκολιβυκό σύμφωνο και έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ, ουσιαστικά , είναι επιθετική πράξη , στην οποία η Αθήνα όφειλε να απαντήσει με επιθετική διπλωματία στον ΟΗΕ , την ΕΕ, παντού στον κόσμο, αλλά και να κινηθεί αποτρεπτικά σε στρατιωτικό επίπεδο , αν αυτό απαιτηθεί και να ζητήσει εξηγήσεις σε διμερές επίπεδο. Τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Αντίθετα, σε έναν χώρο άσκησης πολυμερούς διπλωματίας όπως είναι ο ΟΗΕ, ανακοινώθηκε επίσημα ότι δεν θα υπάρξει καμία απολύτως ελληνοτουρκική συνάντηση στη Νέα Υόρκη, ούτε του πρωθυπουργού, ούτε του υπουργού Εξωτερικών. Αυτό ακριβώς , βολεύει την Τουρκία.
Με ιδιαίτερη επιθετικότητα οι φαρμακοβιομηχανίες Pfizer και Moderna πιέζουν αφόρητα τις ΗΠΑ και την ΕΕ να υποχρεώσουν τους λαούς τους να εμβολιαστούν με τρίτη δόση την οποία εμφανίζουν ως αναγκαία με βάση δικές τους έρευνες, τουλάχιστον αμφιλεγόμενες. Τόσο όμως ο ΠΟΥ , όσο και οι αρμόδιες αρχές της ΕΕ και των ΗΠΑ είναι πολύ διστακτικές , αλλά ορισμένα κράτη , όπως το Ισραήλ ήδη προχωρούν στον εμβολιασμό. Είναι απολύτως αντιδεοντολογικό οι δύο εταιρείες να πρωτοστατούν και όχι οι υπεύθυνες επιστημονικές αρχές. Έχει άλλη βαρύτητα μια επιστημονική έρευνα αρχών της ΕΕ και των ΗΠΑ , που λογοδοτούν και στις πολιτικές εξουσίες και στους λαούς και άλλο πράγμα οι έρευνες των φαρμακοβιομηχανιών που έχουν ιδιοτελή κίνητρα. Όχι γιατί υπάρχει κίνδυνος από τα εμβόλια, που δεν υπάρχει και αυτό έχει αποδειχθεί, αλλά όταν η δυσπιστία είναι τόσο μεγάλη καλό θα ήταν να είναι λίγο συγκρατημένες. Και αυτό αφορά την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και όχι τον όποιο κίνδυνο. Και δεν πρόκειται φυσικά για αντιεμβολιαστική στάση, αλλά για ορθολογική.
Η επιβίβαση του Αμερικανού επικοινωνιολόγου Σταν Γκρίνμπεργκ στην πτήση του πρωθυπουργού για Θεσσαλονίκη δεν ήταν η αρχή , αλλά το φινάλε του πρώτου κύκλου συνεργασίας τους. Η πρόκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν εμφανής, γιατί ήταν μια κίνηση δημοσιοποίησης του ονόματος του Γκρίνμπεργκ που παραπέμπει ευθέως σε εκλογές, επικοινωνιακές τακτικές, κυρίως όμως εντάσεις. Αν ήταν σωστή ή λάθος θα δείξει πολύ σύντομα. Ο εν λόγω επικοινωνιολόγος, όπως πληροφορούμαστε δεν ήρθε για τουρισμό, ούτε για να δει τον πρωθυπουργό , που σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο είναι φίλος του Μητσοτάκη. Ο Γκρίνμπεργκ δεν κάνει εύκολα φίλους, δουλειές ναι. Και τώρα βρίσκεται στην Αθήνα μετά από συνεννοήσεις με τον αθέατο αλλά πάντα σύμβουλο του Μητσοτάκη Νίκο Γεωργιάδη, τον έτερο επικοινωνιακό σύμβουλο Θωμά Βαρβιτσιώτη και το γραφείο του υπουργού Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη. Ο πρωθυπουργός είναι στα κάτω του, η κυβέρνηση βάλλεται από παντού, τα ποσοστά κατακρημνίζονται και ο Μητσοτάκης αναζητεί επικοινωνιακό σωσίβιο, γιατί πολιτική δεν αλλάζει. Ο Γκρίνμπεργκ που είναι και δημοσκόπος ήρθε για να μείνει και αυτό δεν είναι καλό για το πολιτικό κλίμα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα , ο πρωθυπουργός εμφανίζει τάσεις επιθετικότητας προς όποιον του ασκεί κριτική ή απλά αμφιβάλλει για τις προθέσεις του, ενώ ταυτόχρονα αγκαλιάζει ακροδεξιά και φιλοχουντικά στοιχεία. Ο ίδιος, δείχνει επίσης σημάδια πολιτικής αρρυθμίας σε μείζονα ζητήματα του δημόσιου βίου, όπως για παράδειγμα το θέμα της συναίνεσης. Όταν ρωτήθηκε για την υπόθεση Αποστολάκη στη ΔΕΘ, απάντησε τόσο αντιφατικά, όσο χρειάζεται για να κριθεί ύποπτος εξαπάτησης του λαού. Στην αρχή δήλωσε ότι «δεν είμαι υποχρεωμένος να δηλώνω δημόσια τα κριτήρια με τα οποία επιλέγω υπουργούς». Λίγα δευτερόλεπτα μετά επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι: «Θεωρώ ότι έχω εξαντλήσει την πρόθεσή μου να είμαι συναινετικός με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχω καμία συνεργασία. Με αυτούς που μπαίνουν στη Βουλή και ζητάνε ένα υπερκομματικό πρόσωπο και μετά φέρονται με αυτό τον τρόπο δεν έχω να συζητήσω κάτι άλλο» . Υπερκομματικό πρόσωπο ο Αποστολάκης, όταν τον αποκαλούσε Σπαντιδάκη στη βουλή ; έχει εξαντλήσει ο Μητσοτάκης την πρόθεσή του να είναι συναινετικός; Που; Στην πανδημία, στους εξοπλισμούς, στις απευθείας αναθέσεις, στα εργασιακά, στο ΕΣΥ, στα ΑΕΙ, στις ιδιωτικοποιήσεις; Ή μήπως πρέπει να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με μια κυβέρνηση που θυμίζει θυγατρική της χούντας;