Του Σωτήρη Σιδέρη

 Όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα , ο πρωθυπουργός εμφανίζει τάσεις  επιθετικότητας προς όποιον του ασκεί κριτική ή απλά αμφιβάλλει για τις προθέσεις του, ενώ ταυτόχρονα αγκαλιάζει ακροδεξιά και φιλοχουντικά στοιχεία. Ο ίδιος, δείχνει επίσης  σημάδια πολιτικής αρρυθμίας σε μείζονα ζητήματα του δημόσιου βίου, όπως για παράδειγμα το θέμα της συναίνεσης. Όταν ρωτήθηκε για την υπόθεση  Αποστολάκη στη ΔΕΘ,  απάντησε τόσο αντιφατικά,  όσο χρειάζεται για να κριθεί ύποπτος εξαπάτησης του λαού. Στην αρχή δήλωσε ότι  «δεν είμαι υποχρεωμένος να δηλώνω δημόσια τα κριτήρια με τα οποία επιλέγω υπουργούς». Λίγα δευτερόλεπτα μετά επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ  λέγοντας ότι:  «Θεωρώ ότι έχω εξαντλήσει την πρόθεσή μου να είμαι συναινετικός με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχω καμία συνεργασία. Με αυτούς που μπαίνουν στη Βουλή και ζητάνε ένα υπερκομματικό πρόσωπο και μετά φέρονται με αυτό τον τρόπο δεν έχω να συζητήσω κάτι άλλο» . Υπερκομματικό πρόσωπο ο Αποστολάκης, όταν τον αποκαλούσε Σπαντιδάκη στη βουλή ; έχει εξαντλήσει ο Μητσοτάκης την πρόθεσή του να είναι συναινετικός; Που; Στην πανδημία, στους εξοπλισμούς, στις απευθείας αναθέσεις, στα εργασιακά, στο ΕΣΥ,  στα ΑΕΙ, στις ιδιωτικοποιήσεις; Ή μήπως πρέπει να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με μια κυβέρνηση που θυμίζει θυγατρική της χούντας;


Βορίδης, Πλεύρης, Γεωργιάδης οι άνθρωποι που έχουν υμνήσει τη χούντα είναι η πραγματική πολιτική  συναίνεσης του Μητσοτάκη.   Σαμαράς και συνεργάτες απειλούν και κερδίζουν θέσεις στην κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός  κάνει  ακριβώς όσα του δίδαξε ο πατέρας του , ο οποίος  ωμά, ρητά και κατηγορηματικά είχε πει ότι η ακροδεξιά θα πάει με τον
Κυριάκο.
    

Η ασύδοτη ακροδεξιά πτέρυγα


Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Πλήθος βουλευτών, στελεχών, ακόμη και χαμηλόβαθμα κομματικά στελέχη είναι έτοιμα  να εκφράσουν το βαθύ μίσος τους προς οποιονδήποτε, ακόμη και Νεοδημοκράτη που θα διατυπώσει μια προοδευτική πρόταση ή θέση. Όλο και πιο συχνά η αντιπολίτευση αναγκάζεται να απαντά και να απαιτεί από τον πρωθυπουργό να συμμαζέψει στελέχη του, όπως τον βουλευτή Μπογδάνο. Ο πρωθυπουργός όμως, όχι μόνο δεν αντιδρά ή προσποιείται ότι δεν ακούει , αντίθετα με την παθητική στάση του, δίνει ώθηση στα αντιδραστικά στελέχη του, που γίνονται όλο και πιο ασύδοτα. Ο τηλευπουργός Άδωνης Γεωργιάδης εξελίσσεται όλο και πιο έντονα και πιο καθαρά ως  η αιχμή του δόρατος του ακροδεξιού λαικισμού και εκφραστής της πιο παρακμιακής Ελλάδας.
Η συναίνεση είναι βαθιά πολιτική πράξη. Απαιτεί σχέδιο, διαπραγματεύσεις , προγραμματικές συμφωνίες, θετική προσέγγιση, υπευθυνότητα και όχι ζειμπέκικες στροφές επίδειξης, εκχυδαισμό της πολιτικής και υποκρισία. Ο πρωθυπουργός νομίζει ότι ξεχωρίζει και δεν γίνεται αντιληπτός, ότι είναι πειστικός ακόμη και στις ανοησίες του, αλλά προφανώς ζει σε άλλη διάσταση.


Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έθαψε» τις όποιες πιθανότητες συναίνεσης υπήρχαν σε μεγάλα προβλήματα. Ακόμη και από πλευράς τακτικής ήταν στρατηγικό λάθος. Νομίζει ότι η παροχολογία θα ισοπεδώσει κάθε αντίσταση, κάθε διαφορετική άποψη ή θέση. Αν ήταν έτσι και οι παροχές  ανέτρεπαν  τις διαθέσεις του κόσμου, δεν θα άλλαζαν ποτέ οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Η συμπεριφορά του παραπέμπει σε πανικό, σε αδυναμία να διαδραματίσει τον ρόλο του καθοδηγητή και του ενορχηστρωτή μια συγκροτημένης πολιτικής. Κυρίως όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης νομίζει ότι μια κυβερνητική καμπάνια, είναι το ίδιο πειστική ή εύκολη με τις επιθέσεις  που εξαπέλυε κατά του ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Μπερδεύει τον επιτιθέμενο με τον αμυνόμενο. Η κυβέρνηση είναι σε θέση απολογίας για τα πεπραγμένα της ως κυβέρνηση και όχι η αντιπολίτευση.
Τώρα, αν όλα αυτά παραπέμπουν σε εκλογές, πιθανόν ναι. Είναι αφύσικος ο ρυθμός εξαγγελιών των παροχών στη μέση της τετραετίας και με την κρίση να γίνει όλο και πιο οξύτερη. Η υγειονομική κρίση, έγινε οικονομική, έγινε οικονομική και τώρα και συστημική. Γιατί τα προνόμια που έχουν δοθεί σε ολιγάρχες είναι αυτά που προκαλούν το κύμα ακρίβειας και η ακρίβεια κλονίζει τις δυνατότητες και τις αντοχές εκατομμυρίων πολιτών. Δεν είναι η διεθνής συγκυρία, είναι οι πεποιθήσεις της δεξιάς που οδηγούν τον κόσμο σε απόγνωση
Και αυτό κάποιος  θα το πληρώσει. Πάντως όχι η αντιπολίτευση….


Απόψεις

Του Στράτου Βαλτινού Η ασίγαστη λαϊκή οργή στην Σερβία οδήγησε στην παραίτηση του πρωθυπουργού Μίλος Βούτσεβιτς. Η χώρα συγκλονίζεται από τις διαδηλώσεις κατά της διαφθοράς και από τις λαικές αντιδράσεις για την σιδηροδρομική... πλήρες κείμενο
Κώστας ΔουζίναςΞέρουμε ότι υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην όμορφη αλλά ψεύτικη μάσκα της εξουσίας και την άσχημη πραγματικότητα, όμως εξακολουθούμε να θαυμάζουμε την όμορφη μάσκα. Ξέρουμε ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΈστω και αν είναι πολύ αργά, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου σίγουρα κατάλαβε ότι, η πειθήνια στάση της σε μείζονα ζητήματα κράτους δικαίου, δεν ήταν αρκετή για να της διασφαλίσει μια δεύτερη θητεία. Ήταν... πλήρες κείμενο
Γιάννης ΜυλόπουλοςΗ Θεσσαλονίκη πανηγυρίζει γιατί έχει το μικρότερο, το λιγότερο, το πιο καθυστερημένο και το τρεις φορές ακριβότερο Μετρό, σε σύγκριση με όλα τα υπόλοιπα Μετρό στον κόσμο.Με δυο λόγια «Ώδινεν όρος και έτεκε... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΣε ποια χώρα της ΕΕ, οι συγγενείς θυμάτων ενός πολύνεκρου δυστυχήματος, ερευνούν, βρίσκουν στοιχεία και τρέχουν πίσω από τους εισαγγελείς γιατί υποψιάζονται ότι η κυβέρνηση και άλλοι, επιδιώκουν συγκάλυψη... πλήρες κείμενο
Γράφει ο ανορθόγραφος*Όταν η αμερικανική δεξαμενή σκέψης Carnegie δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «Η νεκρολογία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ», είναι μήνυμα για τις ευρω-ατλαντικές σχέσεις. Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ εδράζεται... πλήρες κείμενο

 

ΩΜΕΓΑ PRESS

Η δική σου σελίδα

Επι κοινωνία