Με την εναρκτήρια ομιλία του στο 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας μετέτρεψε το βήμα σε βατήρα εκκίνησης του εκλογικού αγώνα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην κάλπη και την πολιτική αλλαγή. Έχοντας ενισχύσει το πολιτικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ με τις δημοσκοπήσεις να φέρουν τη διαφορά με τη ΝΔ στο 5%, αλλά και το προσωπικό του με την ενίσχυση της επιρροής του στο κόμμα, ο Αλέξης Τσίπρας “εκλογοποίησε” το συνέδριο. Ταυτόχρονα όμως έκανε και μια ισχυρή ένεση αυτοπεποίθησης στο κομματικό ακροατήριο των 5.500 συνέδρων περιγράφοντας το πρόγραμμα άμεσων ανατροπών που θα κάνει ως κυβέρνηση.
Αξιοποιώντας το κομματικό βήμα ο Τσίπρας έκανε συχνές εναλλαγές στον τόνο και τον χαρακτήρα της ομιλίας του. Συχνά μιλούσε ως σκληρός αριστερός με αναφορές ακόμη και στον σοσιαλισμό, τους αγώνες της Αριστεράς και το μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό και άλλοτε απευθύνονταν στα διάφορα συμφέροντα προειδοποιώντας για συγκρούσεις. Η συνταγή της ομιλίας Τσίπρα ήταν συνταγή ενός σκληρού προεκλογικού αγώνα χωρίς συμβιβασμούς.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιείται σε μια κομβική στιγμή για τις πολιτικές εξελίξεις και για το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προς το παρόν δεν υπάρχει απειλή για την ενότητα του κόμματος, ούτε απειλή που μπορεί να προκαλέσει αγεφύρωτα ρήγματα , ώστε να αποδυναμωθεί πολιτικά ενόψει των εκλογών. Πολλά εσωτερικά ζητήματα όμως έχουν την σημασία τους , ακόμη και για τον χαρακτήρα που θα έχει η κυβέρνηση. Εκ των πραγμάτων και αφού ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει αντίπαλο, ο ρόλος του είναι κρίσιμος. Ή θα παρασυρθεί από την αλαζονεία του αναντικατάστατου και θα προκαλέσει κρίση με πολιτικές επιπτώσεις ή θα ενώσει το κόμμα και θα το ισχυροποιήσει ώστε με νέα ορμή να διεκδικήσει την διακυβέρνηση της χώρας. Με την λήξη των εργασιών του συνεδρίου και αφού εγκριθούν οι αλλαγές για τον τρόπο εκλογής προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του κόμματος, την Κυριακή 17 Απριλίου, θα ξεκινήσει η τελική φάση για την εκλογή του προέδρου το Μάϊο και τη νέα ΚΕ.
Από την εποχή της καραντίνας που εμφάνιζε αήττητο τον Μητσοτάκη , μέχρι τα σημερινά παιχνίδια με τις δημοσκοπήσεις και τις ημερομηνίες των εκλογών, η εικόνα του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης έχει εξαϋλωθεί. Η αντίθεση, η διαφωνία, η οργή και η απογοήτευση αποτυπώνονται με ενάργεια στο τελευταίο ευρωβαρόμετρο που πραγματοποιήθηκε από 28 Ιανουαρίου -4 Φεβρουαρίου, δηλαδή πριν τον πόλεμο. Το εκπληκτικό ποσοστό 90% , το μεγαλύτερο στην ΕΕ, απαντά ότι δεν είναι ικανοποιημένο από την κατάσταση στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα συντρίβουν όλο το επικοινωνιακό αφήγημα της κυβέρνησης για τα αίτια της κρίσης και της δυσφορίας των πολιτών που αποδίδονται συλλήβδην στην εισβολή της Ρωσίας. Παρά την απόκρυψη από τα ΜΜΕ κάθε πληροφορίας ή τάσης στην κοινωνία για το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα, η κυβέρνηση δεν θα καταφέρει να δικαιολογήσει την ανεπάρκεια και κυρίως, το γεγονός ότι είναι προσανατολισμένη να υποστηρίζει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα εις βάρος όλης της κοινωνίας.
Η αναζήτηση μιας αντισυστημικής πολιτικής είναι το βασικό χαρακτηριστικό των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία, με εκατομμύρια ψηφοφόρους να ψάχνουν είτε ταύρο σε υαλοπωλείο, είτε επαναστάτη, έστω και έναν δυναμικό ριζοσπάστη. Απέναντι τους, ένας ικανός αριθμός ψηφοφόρων που έχει συσπειρωθεί σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, ή ότι έχει απομείνει από αυτά. Μαζί και οι ακροδεξιές τάσεις που προκαλεί η φτωχοποίηση. Με την αποχή να φτάνει σε ιστορικά ρεκόρ. Ο Α γύρος έδωσε και πάλι το ίδιο δίδυμο του 2017, Μακρόν εναντίον Λεπέν, χωρίς όμως αυτή τη φορά ο σημερινός Πρόεδρος να έχει άνετη πορεία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επικράτηση Μακρόν με το στενό 52%-48% ή και το 51%-49%. Ρυθμιστές οι ψηφοφόροι του ριζοσπάστη, αριστερού Ζαν Λυκ Μελανσόν, που βγήκε τρίτος με μικρή διαφορά από την Λεπέν.
Αυτή τη φορά τα ντοκουμέντα είναι αδιαμφισβήτητα. Η ΝΔ δεν θα μπορεί για πολύ ακόμη και προσποιείται ότι δεν έχει ακούσει τίποτα για το σκάνδαλο Νοβάρτις. Το θέατρο περί σκεωρίας δεν μπορεί να αντέξει για πολύ ακόμη. Η Δικαιοσύνη όμως οφείλει να αποδείξει ότι έχει συνείδηση της αποστολής της. Ο εκδότης της εφημερίδας Documento Κώστας Βαξεβάνης που αποκάλυψε ότι ο Νίκος Μανιαδάκης , πρώην προστατευόμενος μάρτυρας που στην συνέχεια άλλαξε στάση και μιλούσε για σκεωρία , ήταν μία από τις πηγές του . Έτσι, έδωσε στη δημοσιότητα διαλόγους και επικοινωνίες αναφέροντας ότι αυτές κατατέθηκαν στην ανακρίτρια και αποδεικνύουν ύπαρξη συνωμοσίας για κουκούλωμα του σκανδάλου και τρομοκράτηση μαρτύρων. Το πολιτικό σκηνικό , θέλοντας και μη επιστρέφει στο τεράστιο αυτό ηθικό και πολιτικό πρόβλημα και είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση έχοντας εξαντλήσει κάθε κύτταρο των δυνάμεών της για να κουκουλωθεί το σκάνδαλο, βρίσκεται σε δεινή θέση. Σφοδρή επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, σε σύγχυση η ΝΔ, σιωπηρή η κυβέρνηση.