του Σπύρου Σουρμελίδη

Η αναζήτηση μιας αντισυστημικής πολιτικής είναι το βασικό χαρακτηριστικό των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία, με εκατομμύρια ψηφοφόρους να ψάχνουν είτε ταύρο σε υαλοπωλείο,  είτε επαναστάτη, έστω και έναν δυναμικό ριζοσπάστη. Απέναντι τους, ένας ικανός αριθμός ψηφοφόρων που έχει συσπειρωθεί σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, ή ότι έχει απομείνει από αυτά. Μαζί και οι ακροδεξιές τάσεις που προκαλεί η φτωχοποίηση. Με την αποχή να φτάνει σε ιστορικά ρεκόρ. Ο Α γύρος έδωσε και πάλι το ίδιο δίδυμο του 2017, Μακρόν εναντίον Λεπέν, χωρίς όμως  αυτή τη φορά ο σημερινός Πρόεδρος να έχει άνετη πορεία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επικράτηση Μακρόν με το στενό 52%-48% ή και το 51%-49%. Ρυθμιστές οι ψηφοφόροι του ριζοσπάστη, αριστερού Ζαν Λυκ  Μελανσόν, που βγήκε τρίτος με μικρή διαφορά από την Λεπέν.

Το δίλημμα 

Το γαλλικό κατεστημένο (το σύστημα όπως λέει απλοϊκά ο κόσμος) έχει συσπειρωθεί για να διασώσει την εξουσία του, υπό τον Εμμανουέλ Μακρόν , ελπίζοντας ότι θα έχει συνεχώς αντίπαλο  την ακροδεξιάς προέλευσης Μαρίν Λεπέν, παρά την προσπάθεια της να απαλλαγεί από την πολιτική κληρονομιά του φασίστα πατέρα της Ζαν Μαρί Λεπέν. Έτσι το δίλημμα είναι απλό: δημοκρατία η ακροδεξιά. Με αποτέλεσμα να επικρατεί η δημοκρατία υπό τον Μακρόν.

Θα επαναληφθεί το σκηνικό του 2017; Θα το δούμε, γιατί τα ονόματα και τα σχήματα δεν  εξασφαλίζουν το ίδιο αποτέλεσμα πάντα. Ο λόγος είναι πως τίποτα δεν είναι ακίνητο. Πρωτίστως δεν είναι ακίνητες οι ανάγκες και οι αναζητήσεις των πολιτών.

Το 2017 το γαλλικό πολιτικό σύστημα, ειδικά δε η ηγεσία του Σοσιαλιστικού κόμματος, κατάλαβε ότι υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης. Παίρνοντας μάλιστα σαν παράδειγμα την συρρίκνωση του …ΠΑΣΟΚ, έφτιαξαν τον όρο πασοκοποίηση συνώνυμο της πολιτικής αποδυνάμωσης. Αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν κάτι τολμηρό. Εγκατέλειψαν το κέλυφος , το ιστορικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, και μετακόμισαν στο κόμμα «Εμπρός Γαλλία» του «άγνωστου» και άφθαρτου Εμμανουέλ Μακρόν. Όλα τα μεγάλα στελέχη των Σοσιαλιστών από τον Ολάντ μέχρι την Σεγκολέν Ρουαγιάλ, στήριξαν Μακρόν. Μαζί τους και ένα τμήμα της Δεξιάς, οι Γκωλικοί. Το άλλο τμήμα , οι Ρεπουμπλικάνοι (Σαρκοζί) έμειναν εκτός με τον δικό τους υποψήφιο τον Φρανσουά Φιγιόν.

Έχοντας εξασφαλίσει (διαφημίσει όσο το δυνατόν περισσότερο) την άνοδο της Λεπέν, πέτυχαν να κερδίσουν με το σύνθημα δημοκρατία η ακροδεξιός λαϊκισμός.

Το 2022 και πάλι υπό τον Μακρόν έχει συσπειρωθεί όλο το παλιό κατεστημένο  και των Σοσιαλιστών και της δεξιάς (γκωλικοί και ρεπουμπλικάνοι). Δεν είναι τυχαίο ότι οι εκπρόσωποι των Σοσιαλιστών και των Γκωλικών πήραν μικρά ποσοστά 1,74% (η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό) και μόλις 4,8% η γκωλική Βαλερί Πεκρές. Παρά την απουσία του ρεπουμπλικάνου Φιγιόν  που ήρθε τρίτος το 2017 με 20% , ο Μακρόν δεν άγγιξε το 30%, έμεινε στο 27,6%.

Αντιθέτως η Λεπέν ανέβασε τα ποσοστά της στον α γύρο (σε σχέση με το 2017) . Αν και είχε δεξιά της παρακαλώ   τον  τραμπικό  κατ άλλους καθαρά ακροδεξιό  Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος τελικώς κατάφερε να πάρει 7% . Ο  Ερίκ Ζεμούρ, θαυμαστής  του Ντόναλντ Τραμπ και του Μπόρις Τζόνσον, δηλώνει ότι  “ονειρεύεται  … εδώ και 20 χρόνια” να πετύχει αυτό που πέτυχε ο Τραμπ, να αναλάβει Πρόεδρος για να  τορπιλίσει «τις ελίτ», συνασπίζοντας τα “λαϊκά στρώματα και την πατριωτική αστική τάξη”. Ο Ζεμούρ δήλωσε ότι στηρίζει την Λεπέν στον β γύρο. 

Ρυθμιστές λοιπόν οι ψηφοφόροι του Μελανσόν, ο οποίος έχει προβάδισμα στις ηλικίες κάτω των 40 ετών. Σε αντίθεση με την Λεπέν που είναι πρώτη στους άνω των 60 ετών.  Ο  Μελανσόν που  από τέταρτος το 2017 με 19,5% ήρθε τρίτος το 2022 με 21, 95%. Μια ανάσα από την Λεπέν (23,41%).  Αν τον είχαν στηρίξει και οι κομμουνιστές οι τα δυο μικρά τροτσκιστικά κόμματα θα ήταν σίγουρα δεύτερος. 
Η αποχή έφθασε στο 26,31% , στο υψηλότερο επίπεδο για ψηφοφορία πρώτου γύρου μετά το 28,4% που καταγράφηκε το 2002. Που σημαίνει οτι απο τα 48.747.,914 ψηφοφόρους εφτασαν στην κάλπη 35. 923.779 ψηφοφόροι

Αντίπαλος η φτωχοποίηση 

Ο Μακρόν  είναι ήδη Πρόεδρος 5 χρόνια, αντιμετωπίζοντας πολλές κρίσεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι φυσικά το οικονομικό , το βιοτικό επίπεδο των Γάλλων που μειώνεται διαρκώς. Οι πολιτικές του δεν διέσωσαν τα μεσαία στρώματα, όπως φάνηκε και απο  το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων.  Φτωχοποιούνται όλο και περισσότερα στρώματα, ενώ αυξάνουν οι διαφορές με τις ελίτ. 

Είναι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που  έδωσε στον Μακρόν μια μεγάλη δυνατότητα την τελευταία ώρα.

Ο ίδιος εμφανίστηκε ως ο συνεχιστής της γαλλικής υπεροχής σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο, η Ευρωπαίος ηγέτης που προσπάθησε και προσπαθεί να διασώσει το ευρωπαϊκό γόητρο, σε αντίθεση με τους Γερμανούς. Είναι  επίσης αυτός που έχει διαρκή επικοινωνία με τον Πούτιν , ικανοποιώντας έτσι και το κομμάτι  της κοινωνίας που δεν θέλει την  σύγκρουση με τη Μόσχα.   

Αν αυτή του η προσπάθεια θα αποδώσει καρπούς, δηλαδή ψήφους, θα το δούμε στις 24.4. 

Το αποτέλεσμα του α γυρου των γαλλικών  εκλογών 10.4.22

Εμμανουέλ  Μακρόν  27,84%

Μαρίν Λεπέν 23,15%

Ζαν Λυκ  Μελανσόν 21,95%

Ερικ  Ζεμούρ   7,07%

Βαλερί Πεκρές  4,78% 

Γιανίκ Ζαντο (πράσινοι) 4,63% 

Ζαν Λασάλ    3,13% 

Φαμπιέν Ρουσέλ  (ΚΚ) 2,28%

Νικολας Ντυπον-Αινό 2,06% 

Ανί Ινταλγκό  1,75% 

Φιλίπ Πουτού  0,77%

Ναταλί Αρνό 0,56%