του Γιάννη Μπράχου*
Στον εκ των πρωτεργατών της Συνθήκης των Βερσαλλιών στη Σύνοδο Ειρήνης των Παρισίων το 1919, αποδίδεται η έκφραση: «Ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους στρατιωτικούς». Νικητής από τον πόλεμο θα αναδειχθεί όποιος κερδίσει τον διεξαγόμενο στο παρασκήνιο ενεργειακό πόλεμο. Όπως οι Ρώσοι στρατηγοί υποτίμησαν την αντίσταση των Ουκρανών, έτσι και οι Δυτικοί εμπειρογνώμονες υποτίμησαν την ανθεκτικότητα της ρωσικής οικονομίας. Αλλά, αν όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία, τότε οφείλει να πάρει μέτρα στην οικονομία προς όφελος όλης της κοινωνίας , ότι θα έκανε δηλαδή υπό συνθήκες πολέμου. Αλλά συμβαίνει το αντίθετο. Τις συνέπειες τις υφίσταται ο λαός, κυρίως οι αδύναμοι και κάποιοι κερδίζουν . Αισχροκέρδεια σε καιρό πολέμου με την ανοχή της κυβέρνησης μπορεί να γίνει ανεκτή;
Ιμπεριαλιστική δύναμη έστω με τοπικά χαρακτηριστικά, θέλει να γίνει η Τουρκία, η οποία αυτονομείται στρατιωτικά και απο το ΝΑΤΟ. Η εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς, απο την Τουρκία έδειξε τα μακρόχρονα σχέδια της. Η Τουρκία του Ερντογάν αυτονομείται, δεν θεωρεί ότι μπορεί πλέον να εξαρτάται από κανέναν, (ΝΑΤΟ, ΕΕ) από τη Δύση γενικότερα. Εκτιμά ότι μπορεί να συνδιαλέγεται ισότιμα με Αμερική, Ευρώπη, Ρωσία και Κίνα. Κραδαίνοντας την στρατιωτική της δύναμη και την αποφασιστικότητα της να επέμβει σε άλλες χώρες. Η θέση της καθιστά ακόμα δυσκολότερη την συνεννόηση μαζί της σε ότι αφορά την διευθέτηση ανοικτών διαφορών στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο. Η πορεία της Τουρκίας; δεν αναμένεται να αλλάξει ακόμα και μετά την αποχώρηση Ερντογάν απο την εξουσία.
Η προσδοκία που προς στιγμήν δημιουργήθηκε μετά την συνάντηση Παναγιωτόπουλου -Ακάρ για επανέναρξη των συνομιλιών με στόχο την αποσυμπίεση της έντασης μέσω στρατιωτικών ΜΟΕ, κατέρρευσε λίγα 24ωρα αργότερα. Ταυτόχρονα, σε μια επίδειξη δύναμης η Τουρκία προχώρησε σε δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου με ακτίνα δράσης τα 560 χιλιόμετρα, στέλνοντας μήνυμα ότι στην κούρσα των εξοπλισμών είναι ήδη μπροστά.
Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κυρίως οι ΗΠΑ ενισχύουν με υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα την Ουκρανία αξίας δεκάδων δις ευρώ και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Πέρα από τους εξοπλισμούς έχουν επιβληθεί και εξοντωτικές κυρώσεις στους Ρώσους, στο πλαίσιο ενός αμείλικτου οικονομικού πολέμου. Στην ΕΕ και στην Ελλάδα , εξαπατούν τους λαούς ισχυριζόμενοι ότι ευθύνεται ο Πούτιν για τον πληθωρισμό, την ακρίβεια, την κρίση, λες και ο Ρώσος πρόεδρος και οποιοδήποτε κράτος του κόσμου δεν θα απαντούσε.
Δεν υπάρχει παράδειγμα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου πρώην Υπουργός Εξωτερικών μιας κυβέρνησης να επικαλείται μια πολιτική που ο ίδιος δεν εφάρμοσε, αλλά να κατηγορεί την επόμενη κυβέρνηση για τη μη εφαρμογή της. Ο λόγος για ένα περίεργο άρθρο του Ν. Κοτζιά στην “ Καθημερινή” που προκαλεί πλήθος ερωτημάτων και αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, ως απάντηση στην τουρκική επεκτατικότητα. Το δεύτερο πρωτοφανές είναι να απαιτεί από την διάδοχη κυβέρνηση να καταρρίψει τα τουρκικά drones που υπερίπτανται των ελληνικών νησιών, με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, προτρέποντας δηλαδή την κυβέρνηση να αγοράσει συγκεκριμένο οπλικό σύστημα.