Δεν υπάρχει  παράδειγμα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου  πρώην Υπουργός Εξωτερικών  μιας κυβέρνησης να επικαλείται μια πολιτική που ο ίδιος δεν εφάρμοσε, αλλά να κατηγορεί την επόμενη κυβέρνηση για τη μη εφαρμογή της.  Ο λόγος για ένα περίεργο άρθρο του Ν. Κοτζιά στην “ Καθημερινή” που προκαλεί πλήθος ερωτημάτων και αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, ως απάντηση στην τουρκική επεκτατικότητα. Το δεύτερο πρωτοφανές είναι να απαιτεί από την διάδοχη κυβέρνηση να καταρρίψει τα τουρκικά drones που υπερίπτανται των ελληνικών νησιών,  με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, προτρέποντας δηλαδή την κυβέρνηση να αγοράσει συγκεκριμένο οπλικό σύστημα. 

 

Πέραν του γεγονότος ότι ένας ΥΠΕΞ αναλώνει μεγάλο μέρος ενός άρθρου του σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας  και δευτερευόντως διπλωματίας και μάλιστα θολής,  καθιστά προβληματική την οπτική του. Με απλά λόγια: γιατί να καταρριφθούν μόνο drones και όχι F-16 ή  να μην βυθιστούν πλοία; δεν έχει καμία διαφορά αν πάνω από τα ελληνικά  νησιά πετούν drones ή τουρκικά F-16. Οπότε γιατί επί των ημερών του δεν απαιτούσε από τον τότε πρωθυπουργό του να τα καταρρίψει; Και το χειρότερο. Αν η Ελλάδα καταρρίψει ένα τουρκικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος, ποιό είναι το επόμενο σχέδιο σε διπλωματικό , στρατιωτικό και πολιτικό πλαίσιο;  

Λίγες σταγόνες πατριωτισμού...

Η συγκεκριμένη αναφορά στο άρθρο είναι: “δεν μπορεί να υπερίπτανται ακόμη και drones πάνω από ελληνικό έδαφος και να μην ενημερώνουμε Τουρκία, συμμάχους, ΟΗΕ και διεθνή κοινότητα ότι την επόμενη φορά θα τα ρίξουμε με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Δεν είναι δυνατόν επί σημερινής κυβέρνησης να υπερίπτανται για πρώτη φορά τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα πάνω από ηπειρωτικό ελληνικό έδαφος (όπως στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης) και «να μην τρέχει τίποτα», ή να αδιαφορεί η ελληνική πολιτεία για την τύχη της Κύπρου και τα νέα φιλοτουρκικά πλαίσια που εμφανίζει στο ζήτημα μερίδα του διεθνούς παράγοντα!”

Ας σημειωθεί,  είναι  άλλωστε κοινό μυστικό, ότι της προσέγγισης της Αλεξανδρούπολης από τουρκικά πολεμικά προηγήθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνη πτήση ελληνικών F -16 πάνω από τουρκικό αεροδρόμιο  που έκαναν  άνω κάτω την εναέρια κυκλοφορία. Το δέχεται αυτό η Ελλάδα; έχει ξεχωριστή σημασία αν τα τουρκικά αεροπλάνα πετούν κοντά στην Αλεξανδρούπολη ή στην πάνω από την Λήμνο; η άποψη αυτή εξάλλου, είναι βούτυρο στο εξοπλιστικό ψωμί του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας -Τουρκίας έχει πολλές παραμέτρους. Μια από αυτές είναι η κούρσα εξοπλισμών που έχει εγκαινιάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη,  υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα τη διπλωματία. Η Ελλάδα, αν και απειλούμενη χώρα δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σε διμερές και διεθνές επίπεδο και δεν παρουσιάζει κανένα σχέδιο αποσυμπίεσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ούτε έχει διάθεση για συνομιλίες . Ένα σχέδιο, με αρχή, μέση και τέλος θα είχε νόημα να συμπεριλάβει και την κατάρριψη αεροσκάφους ή drone και την επέκταση των χωρικών υδάτων. Αν όμως η Ελλάδα προβεί σε μεμονωμένες ενέργειες όπως η κατάρριψη, τότε έχουμε εκτροχιασμό των σχέσεων με ανταπόδοση και γενίκευση της κρίσης. Οπότε ποια είναι η διέξοδος;

Ο καθένας εμφανίζεται σε ΜΜΕ ή γράφει πράγματα που ξεφεύγουν από την πολιτική λογική. Λίγες σταγόνες πατριωτισμού σε έναν ωκεανό πολιτικής και ιδεολογικής ρευστότητες είναι ίσως χρήσιμες για να εκλεγεί κάποιος βουλευτής, για να τον προσέξει ένα κόμμα ή  για να τον χαιρετήσουν στο δρόμο. Έρχονται και τα κομματικά ψηφοδέλτια ενόψει των εκλογών, οπότε ο αντιτουρκισμός και οι κορώνες , θεωρούν ότι είναι ικανά στοιχεία για μια θέση στα ψηφοδέλτια.
Ακόμη χειρότερα, όμως τέτοιου είδους προτάσεις παγιδεύουν μια συζήτηση σε ένα κόμμα σε εντελώς λάθος κατεύθυνση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πατριωτικό κόμμα γιατί πατριωτική είναι η δράση και η παράδοση της Αριστεράς και δεν χρειάζεται διαφημιστική καμπάνια και πολεμοκάπηλες κραυγές για να το  επιβεβαιώσει. Έχει μάλιστα και έναν ξεκάθαρο οδικό χάρτη για συνομιλίες και παραπομπή στη Χάγη  για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας που υπερασπίζεται ο Τσίπρας, άσχετα αν τα ΜΜΕ  και οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι το υπονομεύουν για να προβάλλεται η κούρσα εξοπλισμών ή απλά για να “θάβεται” η πολιτική πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
 
Είναι πιθανό ο Κυριάκος Μητσοτάκης να χρησιμοποιήσει πτυχές των ελληνοτουρκικών προβλημάτων για να αυτοπροβληθεί ως εθνικός ηγέτης και να δημιουργήσει ένα άλλο ηγετικό προφίλ. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι έτοιμος να ακολουθήσει μια έξυπνη πολιτική επίρριψης ευθυνών στην κυβέρνηση με βάση τα πραγματικά δεδομένα ώστε να είναι η δύναμη που πραγματικά εγγυάται και διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων και επιστροφής στη διπλωματία, κάτι που θέλει ο ελληνικός λαός.
Οι υπόλοιποι ανήκουν στο παρελθόν και εκεί θα μείνουν...

Απόψεις

Του Στράτου Βαλτινού Η ασίγαστη λαϊκή οργή στην Σερβία οδήγησε στην παραίτηση του πρωθυπουργού Μίλος Βούτσεβιτς. Η χώρα συγκλονίζεται από τις διαδηλώσεις κατά της διαφθοράς και από τις λαικές αντιδράσεις για την σιδηροδρομική... πλήρες κείμενο
Κώστας ΔουζίναςΞέρουμε ότι υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην όμορφη αλλά ψεύτικη μάσκα της εξουσίας και την άσχημη πραγματικότητα, όμως εξακολουθούμε να θαυμάζουμε την όμορφη μάσκα. Ξέρουμε ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΈστω και αν είναι πολύ αργά, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου σίγουρα κατάλαβε ότι, η πειθήνια στάση της σε μείζονα ζητήματα κράτους δικαίου, δεν ήταν αρκετή για να της διασφαλίσει μια δεύτερη θητεία. Ήταν... πλήρες κείμενο
Γιάννης ΜυλόπουλοςΗ Θεσσαλονίκη πανηγυρίζει γιατί έχει το μικρότερο, το λιγότερο, το πιο καθυστερημένο και το τρεις φορές ακριβότερο Μετρό, σε σύγκριση με όλα τα υπόλοιπα Μετρό στον κόσμο.Με δυο λόγια «Ώδινεν όρος και έτεκε... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΣε ποια χώρα της ΕΕ, οι συγγενείς θυμάτων ενός πολύνεκρου δυστυχήματος, ερευνούν, βρίσκουν στοιχεία και τρέχουν πίσω από τους εισαγγελείς γιατί υποψιάζονται ότι η κυβέρνηση και άλλοι, επιδιώκουν συγκάλυψη... πλήρες κείμενο
Γράφει ο ανορθόγραφος*Όταν η αμερικανική δεξαμενή σκέψης Carnegie δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «Η νεκρολογία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ», είναι μήνυμα για τις ευρω-ατλαντικές σχέσεις. Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ εδράζεται... πλήρες κείμενο

 

ΩΜΕΓΑ PRESS

Η δική σου σελίδα

Επι κοινωνία