Tον Ιούνιο το κόμμα των Ερντογάν και Νταβούτογλου δεν κατόρθωσε να σχηματίσει κυβέρνηση αλλά σήμερα επιδιώκει με την βία (και την νοθεία;), με τον εκφοβισμό των πολιτών και με την πόλωση εξαιτίας του κουρδικού, να πετύχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή τουλάχιστον την δημιουργία μιας κυβέρνησης που θα ελέγχει ο Ερντογάν και το κόμμα του , το AKP. Ολ αυτα όμως εξαπολύοντας ένα κύμα διώξεων κατα των αντιπάλων την ώρα που σκάνε βόμβες στις πόλεις της Τουρκίας.
Κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, αλλά και αυτή η Ευρωπαική Ένωση, κλονίζονται από την προσφυγική κρίση. Ο πρόεδρος του Ευρωπαικού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ εμφανίζονται σχεδόν ευρωσκεπτικιστές από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αυτό, οι κραυγές του Σόιμπλε χάνουν έδαφος καθώς όλοι μιλούν για χαλάρωση της λιτότητας, ενώ η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται ήδη τον διεμβολισμό του Μνημονίου.Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αντιμέτωπη με στρατηγικού τύπου προκλήσεις. Η λιτότητα, η απουσία οράματος η καθήλωση της ανάπτυξης είναι το πρώτο πρόβλημα.
Στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν το 2004, οι Ελληνοκύπριοι δεν ψήφισαν ΟΧΙ σε ποσοστό 74% επειδή παρέμεινε το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων και μάλιστα πλήρως αποδυναμωμένο, αλλά επειδή δεν αποκαθιστούσε τις αδικίες και το έγκλημα της εισβολής , δεν είχε λύσεις αποδεκτές στο κράτος, την διοίκηση, την εκτελεστική εξουσία, το περιουσιακό , την επιστροφή εδαφών , την Δικαιοσύνη και πολλά ακόμη.