Σε μάχη στην περιοχή του αεροδρομίου του Χαρτούμ έμπλεξαν τουρκικές δυνάμεις, που πηγαν αεροπορικώς σε αποστολή απεγκλωβισμού τούρκων πολιτών στο Σουδάν. Με τον γνωστό τούρκικο τσαμπουκά , και υφος ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης, η τουρκική αποστολή προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Wadi Seyidna, εξω απο το Χαρτούμ, χωρίς συνεννόηση. Ετσι οι αντιπολιτευόμενη δύναμη RSF, ενεπλάκη σε μάχη με τους τούρκους.
του Λευτέρη Κανά
Οι τρομακτικές σκηνές από τον εμφύλιο στο Σουδάν, έφεραν στην επιφάνεια ένα σκληρό γεωπολιτικό «πόκερ» που παίζεται σε αυτή τη γωνιά της αφρικανικής ηπείρου. Οπου ανεπαίσθητα, ο λεγόμενος «αντιδυτικός άξονας» έχει πραγματοποιήσει μια αθόρυβη επέκταση, διαμορφώνοντας έναν ισχυρό πόλο επιρροής, όχι μόνο με γεωστρατηγική αξία, αλλά και με απτά οικονομικά οφέλη, από το πλούσιο υπέδαφος των αφρικανικών χωρών. Ο οποίος αντιδυτικός άξονας έχει αρχίσει ήδη να παίρνει σταθερή μορφή και σχήμα, μέσα από τη στρατηγική σύμπλευση κρατών, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, αλλά και το Ιράν ή η Βραζιλία, με τον πρόεδρο Λούλα να συνεχίζει σε αυτό το πεδίο την πολιτική του προκατόχου του.
Η γενοκτονία των Αρμενίων παραμένει στη μνήμη του κόσμου παρά την γιγαντιαία προσπάθεια της Τουρκία να αναθεωρήσει την ιστορία. Παντού στο κόσμο γίνονται αυτές τις ημέρες δηλώσεις και εκδηλώσεις μνήμης για το αρμένικο ολοκαύτωμα.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (δηλαδή η ευρωπαϊκή δεξιά) βρίσκεται στο στόχαστρο της βελγικής εισαγγελίας λόγω ενός σκανδάλου υπό διερεύνηση. Και πιο συγκεκριμένο ο γερμανός ευρωβουλευτής του CDU Μάριο Βόιτ, ο υπέυθυνος της ψηφιακής εκστρατείας του επικεφαλής του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ. Συμφωνα με το Euroactiv, η βελγική αστυνομία εισεβαλε στα κεντρικά γραφεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στις Βρυξέλλες (4 Απριλίου), όπου κατάσχεσε στοιχεία.
Γαλλία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία , Ισραήλ και άλλες χώρες είναι αντιμέτωπες με οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση. Χώρες διαφορετικές, με διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης και δυνατοτήτων, αλλά με έναν κοινό παρανομαστή. Οι ανισότητες, οι υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα, το κράτος δικαίου, η καταστολή, η αναλγησία της εξουσίας και σκάνδαλα, κλονίζουν τις κυβερνήσεις. Οι μισθοί δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν πλέον βασικές ανάγκες και αντί να επενδυθούν χρήματα σε νέα αναπτυξιακά σχέδια, ξοδεύονται μυθικά ποσά σε άχρηστους εξοπλισμούς για να προλάβουν υποτίθεται κρίσεις ασφάλειας, ενώ στην πραγματικότητα είναι η ίδια η Ευρώπη που εμπλέκεται σε επιθετικές ενέργειες σε διάφορα σημεία του κόσμου. Δημόσιοι πόροι και αγαθά λεηλατούνται, ενώ οι λίγοι, κατέχουν απίστευτο πλούτο.Μια Γαλλία που φλέγεται, τα ανησυχητικά ευρήματα έρευνας ότι 3 στους 4 Πορτογάλους δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες, όπως και στην Ελλάδα, άλλες χώρες που βρίσκονται στα όρια της κοινωνικής ειρήνης είναι καμπανάκια κινδύνου ή ελπίδας αν το εξετάσουμε από την λαική πλευρά . Ταυτόχρονα η ΕΕ δείχνει να είναι σε άλλον κόσμο, ταξικό, παρακμιακό και χωρίς καμία πολιτική λάμψη .