Η Ρένα Δούρου ελέγχεται δικαστικά για την τραγωδία της Μάνδρας, τον Νοέμβριο του 2017. Πέρα από κάθε λογική όμως ελέγχεται πρωτίστως η υποτιθέμενη αμέλεια. Αν δηλαδή κάποιος αρμόδιος (και η κα Δούρου μεταξύ αυτών) δεν έπραξε εκ των προτέρων όσα θα έπρεπε να πράξει. Δεν ελέγχονται όμως αυτοί…που έπραξαν. Και των οποίων οι πράξεις οδήγησαν στην τραγωδία. Όσοι αδειοδότησαν το μπάζωμα των ρεμάτων, όσοι επέτρεψαν να κτιστούν υποδομές εκεί που περνάει το νερό, όσοι κρατούσαν στα συρτάρια τους τις απαραίτητες άδειες ώστε να προχωρήσουν γρηγορότερα τα νέα αντιπλημμυρικά και πολλά ακόμα.
Η Ρένα Δούρου σ ένα ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ αναφέρεται στο όλο θέμα.
Αθόρυβα και διακριτικά, όπως ταιριάζει σε έναν κορυφαίο διπλωμάτη που αφιέρωσε 40 χρόνια της ζωής του για να υπηρετήσει την Ελλάδα, ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών τα τελευταία χρόνια, υπέβαλλε την παραίτησή του στον νέο υπουργό Ν. Δένδια και αποχώρησε. Στην εποχή των κατασκευασμένων προσωπικοτήτων, των πολιτικών μιας χρήσης, των εφήμερων εντυπώσεων και της φευγαλέας διπλωματίας σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, υπήρξαν κάποιοι στην Ελλάδα, όπως ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος που έδωσε νόημα στην υψηλή διπλωματία.
Στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στις 10 Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας, υπό την διακριτική πίεση των κομματικών στελεχών, δεσμεύθηκε ότι δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής του τίτλου του κόμματος, αντιλαμβανόμενος ότι κάτι τέτοιο θα είχε διαλυτική επίδραση . Γι αυτό και αμέσως μετά στην συνεδρίαση της ΚΕ ο Τσίπρας δεν άγγιξε το θέμα αυτό.
Στην συνεδρίαση αυτή ο πρώην πρωθυπουργός ανέπτυξε θεωρητικά και πολιτικά ζητήματα με το βλέμμα στο μέλλον προστατεύοντας απόλυτα την κυβερνητική θητεία, αποσιωπώντας μεθοδικά , παραλείψεις, συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Αυτός ακριβώς ήταν και είναι ο στόχος του. Μηδενική αυτοκριτική ή τουλάχιστον ανώδυνες γενικότητες και το βλέμμα στο αύριο. Το ζήτημα για τον πρώην πρωθυπουργό είναι να εγγραφούν κάποιες χιλιάδες νέα μέλη, να γίνουν κάποιες νέες διακηρύξεις και να ετοιμαστεί σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει ωμή και άνευ όρων αντιπολίτευση προκειμένου να διαβρωθεί το συντομότερο η κυβέρνηση .
Ερωτηματικά ως προς τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα στις σχέσεις με την Τουρκία, προκαλεί η διοχέτευση στα ΜΜΕ ενός κειμένου με τις βασικές προτεραιότητες του Υπουργείου Εξωτερικών που παρουσιάστηκαν στο υπουργικό συμβούλιο στο πλαίσιο των εντολών του Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους υπουργούς.
Το πρώτο σοβαρό ερώτημα που εγείρεται είναι η απόλυτη ασάφεια των στοχεύσεων της νέας κυβέρνησης . Ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο κείμενο αναφέρεται ως στόχος «ο επανακαθορισμός της τακτικής μας προσέγγισης προς την Τουρκία». Ουδείς μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό και κυρίως ποιο είναι το περιεχόμενο του επανακαθορισμού. Αν δηλαδή αλλάζουν κάποιες θέσεις και σε ποια ζητήματα .
Πέρα από τεχνικά, κοινωνιολογικά και τα επιμέρους στοιχεία που είναι χρήσιμα για την ανάλυση των αποτελεσμάτων των μικρών κομμάτων, υπάρχει και η πολιτική εκτίμηση που είναι ιδιαίτερα αναγκαία για να προσεγγίσουμε την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων και την πολιτική επάρκεια των κομμάτων.
Υπό αυτή την οπτική, οι επιδόσεις του ΚΚΕ μετά την διάσπαση του 1991 αποτελούν ένα ιδιαίτερο παράδειγμα που αξίζει ειδικής αναφοράς. Το ΚΚΕ έχει εξελιχθεί σε ένα ιδεολογικό απολίθωμα του υπαρκτού σοσιαλισμού, ακίνητο στο χρόνο και καθηλωμένο στις ιδέες του. Αδυνατεί να αναπτυχθεί και η ηγετική του ομάδα, ίδια από την διάσπαση του 91, ανεξάρτητα από ορισμένες αλλαγές προσώπων, προτιμά απλώς να υπάρχει , παρά να αναπτύσσεται. Πρόκειται για μια υπερσυντηρητική αντίληψη που έχει οδηγήσει το ΚΚΕ στο περιθώριο των εξελίξεων και σε πλήρη αδυναμία επηρεασμού των πολιτικών εξελίξεων . Σε συνθήκης πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν κατάφερε να επωφεληθεί, αντίθετα μειώθηκαν οι ψηφοφόροι του! Αλλά φυσικά αυτό είναι δευτερεύον για την ηγεσία του.