του Σωτήρη Σιδέρη

Πέρα από τεχνικά, κοινωνιολογικά και τα επιμέρους στοιχεία που είναι χρήσιμα για την ανάλυση των αποτελεσμάτων των μικρών κομμάτων, υπάρχει και η πολιτική εκτίμηση που είναι ιδιαίτερα αναγκαία για να προσεγγίσουμε την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων και την πολιτική επάρκεια των κομμάτων.
Υπό αυτή την οπτική, οι επιδόσεις του ΚΚΕ μετά την διάσπαση του 1991 αποτελούν ένα ιδιαίτερο παράδειγμα που αξίζει ειδικής αναφοράς. Το ΚΚΕ έχει εξελιχθεί σε ένα ιδεολογικό απολίθωμα  του υπαρκτού σοσιαλισμού, ακίνητο στο χρόνο και καθηλωμένο στις ιδέες του. Αδυνατεί να αναπτυχθεί και η ηγετική του ομάδα, ίδια από την διάσπαση του 91, ανεξάρτητα από ορισμένες αλλαγές προσώπων, προτιμά απλώς να υπάρχει , παρά να αναπτύσσεται. Πρόκειται για μια υπερσυντηρητική αντίληψη που έχει οδηγήσει το ΚΚΕ στο περιθώριο των εξελίξεων και σε πλήρη αδυναμία επηρεασμού των πολιτικών εξελίξεων . Σε συνθήκης πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν κατάφερε να επωφεληθεί, αντίθετα μειώθηκαν οι ψηφοφόροι του! Αλλά φυσικά αυτό είναι δευτερεύον για την ηγεσία του.

Η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ , είναι υπερσυντηρητική, επειδή δεν θέλει να χάσει τον έλεγχο του κόμματος και τα προνόμια που έχει . Έτσι στηρίζει συγκεκριμένους βουλευτές, αναδεικνύει συγκεκριμένα στελέχη, έχει κλειστεί στον Περισσό και δεν θέλει να ανοίξει τα παράθυρα για να πνεύσει ένας πραγματικά προοδευτικός άνεμος που θα του δώσει νέα δύναμη. Η εμμονή σε σταλινικού τύπου διοίκηση του κόμματος και η περιχαράκωση είναι προτιμότερη γιατί ο μηχανισμός νοιώθει ασφαλής. Μόνο ένα σοκ μπορεί να αλλάξει την πορεία του ΚΚΕ. Πρώτα όμως το σοκ αυτό πρέπει να παρασύρει τον συντηρητικό μηχανισμό και να ανανεωθεί πρώρα ιδεολογικά και πολιτικά και μετά οργανωτικά. Κάτι που προς το παρόν δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Το ΚΙΝΑΛ –ΠΑΣΟΚ

Το υπό τη Φώφη Γεννηματά ΚΙΝΑΛ δεν κατάφερε ούτε αυτό να επωφεληθεί από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν κατάφερε δηλαδή να επανακάμψει και να διεκδικήσει έναν νέο ρόλο στο  πολιτικό σκηνικό. Εδώ ισχύει με ακρίβεια  ότι στο ΚΙΝΑΛ θυμούνται τα περασμένα μεγαλεία και αδυνατούν να καταλάβουν ότι αυτά είναι παρελθόν. Ούτε οι αυτοκρατορίες κατάφεραν να επανακάμψουν, οπότε μοιραία το ΚΙΝΑΛ , παρά την ελάχιστη αύξηση που είχε σε σχέση με το 2015, παρέμεινε ένα κόμμα χωρίς ελπίδα επιστροφής.
Από τις κινήσεις που θα κάνει το επόμενο διάστημα θα κριθούν πολλά. Αν το ΚΙΝΑΛ συναινέσει στην αλλαγή του εκλογικού νόμου θα περάσει νέα κρίση. Γιατί θα είναι μια κίνηση ενάντια στα συμφέροντά του. Το ΚΙΝΑΛ ως κόμμα του 8% έχει κάθε συμφέρον να γίνουν οι επόμενες εκλογές με απλή αναλογική και να αυξήσει έτσι τις έδρες του στη βουλή. Αν συμπορευθεί με τη ΝΔ και αλλάξει ο εκλογικός νόμος, τότε είναι βέβαιο ότι η ενότητά του θα κλονιστεί και πολλές δυνάμεις του θα κατευθυνθούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο ισχύει και για άλλες αλλαγές που έχει προαναγγείλει ο Μητσοτάκης, όπως η αλλαγή του ασφαλιστικού, το πανεπιστημιακό άσυλο, το Ελληνικό κλπ.  Συμπερασματικά, από την στάση που θα κρατήσει το ΚΙΝΑΛ θα κριθεί και το μέλλον του. Μπορεί δηλαδή να συμπορευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και να διατηρήσει ή και να ανακτήσει δυνάμεις, μπορεί όμως να εξαφανιστεί εντελώς από τον πολιτικό χάρτη        

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Το κόμμα των ναζί υπέστη εκλογική ήττα που ήρθε μετά από καταγγελίες για οικογενειοκρατία, αδιαφάνεια και ενώ πλησιάζει προς το τέλος της η δίκη της. Ένα τμήμα της κινήθηκε προς τη ΝΔ καθώς θεώρησε θετική την εθνικιστική της στάση στο μακεδονικό ή γιατί διάφορα στελέχη Πλεύρης , Μπογδάνος τους εκφράζουν καλύτερα.  Δηλαδή οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής  ενσωματώθηκαν στη ΝΔ ή μετακινήθηκαν προς τον Βελόπουλο. Στην πορεία θα φανεί αν η ΝΔ θα επηρεαστεί και κυρίως θα πρέπει να δούμε την στάση του Βελόπουλου που μάλλον θα γίνει σταδιακά συνοδοιπόρος της ΝΔ.

ΜέΡΑ 25

Ένα κόμμα με θολή ατζέντα και ασαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά, κατ εικόνα και ομοίωση της θολής θεωρίας που προβάλλει ο Βαρουφάκης για ανένδοτο αγώνα έναντι της ολιγαρχίας , της χρεοκρατίας κλπ. Ο Βαρουφάκης  στη βουλή θα  ψηφίζει ή όχι νομοσχέδια και από εκεί θα κριθεί και όχι από τις θεωρίες του, που ούτως ή άλλως δεν οδηγούν σε πολιτική δράση αλλά σε καταγγελία της πολιτικής.
Το αν το κόμμα του Βαρουφάκη αναπτυχθεί  ή  θα έχει την τύχη του Ποταμιού θα  φανεί σύντομα.