Η δημοκρατία δοκιμάζεται σκληρά στον δυτικό κόσμο. Όλο και περισσότεροι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με περιορισμούς, με βία, με παραβιάσεις ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Οι φόβοι για εξάπλωση των πολέμων είναι βάσιμοι, η ειρήνη που απόλαυσε ο δυτικός κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι δεδομένη πλέον. Αντίθετα φαίνεται ότι η προετοιμασία για νέο πόλεμο μέσα από ένα παραλήρημα κατατρομοκράτησης των λαών, παίρνει διαστάσεις  παροξυσμού .

Αλλά και η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε αυτή την συλλογική υστερία του ΝΑΤΟ. Στο εσωτερικό της χώρας τα προβλήματα οξύνονται, οι σύμβουλοι, οι επικοινωνιολόγοι, οι φίλοι και το στενό κομματικό περιβάλλον καθορίζουν την πορεία του λαού. Το πελατειακό σύστημα οργιάζει. Όσο και να θέλουμε ένα καλύτερο 2025, η πραγματική κατάσταση μας εμποδίζει. Από την άλλη, αν δεν ελπίζουμε σε μια ανατροπή, δεν έχει νόημα η ευχή. Αν δεν ελπίσουμε στην αλλαγή, δεν θα τη ζήσουμε. Υπό αυτή την οπτική, καλώς ήρθε το 2025 και δεν ξεχνάμε ότι:

1. Είναι στρατηγική επιλογή η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης να επικεντρώνεται σε λίγους ομίλους και στα κέρδη τους. Για την κοινωνία θα συνεχίσουν τα επιδόματα, η αδυναμία να βγει ο μήνας. Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι τον πάτο της ΕΕ, αλλά δεν συγκινείται κανείς.
2. Αυτά που ονομάζουμε δημόσια αγαθά και συνθέτουν μια κοινωνική πολιτική έχουν καταρρεύσει. Το ΕΣΥ καταρρέει με πολιτική επιλογή. Το νερό ιδιωτικοποιείται, η παιδεία θα ζήσει τους επόμενους μήνες στον ρυθμό των ιδιωτικών ΑΕΙ που κανείς δεν ξέρει πως θα λειτουργήσουν. Η αθλιότητα δεν έχει φραγμούς. Απέλυσαν όλες τις καθαρίστριες του Ευαγγελισμού και ανέθεσαν σε ιδιωτική εταιρεία τον καθαρισμό του νοσοκομείου με διπλάσιο κόστος. Η ιδιωτικοποίηση των πάντων δείχνει πλέον τις συνέπειες. Τα διόδια αυξάνονται πάλι. Ένα ταξίδι με Ι.Χ. από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη ή στα Γιάννινα στοιχίζει περισσότερα από ταξίδι με αεροπλάνο. Οι μισθοί καθηλωμένοι, ψεύδη για συντάξεις, φόρους κλπ. Ο μητσοτατικού τύπου νεοφιλελευθερισμός τσακίζει. Το Ταμείο Ανάκαμψης έγινε υπόθεση μιας ομάδας επιχειρηματιών…
3. Η Δικαιοσύνη στενάζει. Η κοινωνία δεν την εμπιστεύεται. Μόνο ο πρωθυπουργός και η ΝΔ δηλώνουν ότι εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη και δεν έχουν άδικο. Απίστευτες καταγγελίες για σκάνδαλα, κακοδιαχείριση, εκθέσεις για διαφθορά δεν συγκινούν κανέναν. Η υπόθεση των υποκλοπών έκλεισε για τον Άρειο Πάγο , όχι όμως για την κοινωνία. Η υπόθεση των Τεμπών συγκινεί ακόμη όλο τον ελληνικό λαό, η Δικαιοσύνη καταγγέλλεται από πολλές πλευρές. Καταγγελίες και μάλιστα σφοδρές διατυπώνονται για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΛ.ΑΣ, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Οι θεσμοί, όπως το ΕΣΡ υπολειτουργεί, τα καρτέλ οργιάζουν…
5. Σενάρια για αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να μη χάσει η ΝΔ υφαίνονται πολλά. Δεξιά και ακροδεξιά δεν διαφωνούν για την κατεύθυνση της χώρας, για τη νομή της εξουσίας διαφωνούν. Η απειλή είναι μπροστά μας και το 2025.
6. Αδιαφάνεια κυριαρχεί στις αγοράς οπλικών συστημάτων. Η χώρα χρειάζεται άμυνα και ασφάλεια, αλλά και λογοδοσία. Η τελευταία αναζητείται.
7. Οι σχέσεις με την Τουρκία θα δοκιμαστούν. Περιμένουμε σε ένα περίπου μήνα εξελίξεις . Μέχρι τώρα, μυστική διπλωματία, αμφιλεγόμενες δηλώσεις και προσεγγίσεις, ενώ η Τουρκία γίνεται όλο και πιο επιθετική και με στρατηγικό σχέδιο. Το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης αγνοείται..
8. Τα καλύτερα μυαλά της χώρας συνεχίζουν να φεύγουν για το εξωτερικό. Οι νέοι θέλουν αξιοπρέπεια, καλούς μισθούς, αναγνώριση των δυνατοτήτων τους, ό,τι τους αρνείται η Ελλάδα. Η Ελλάδα, από ανοιχτή δημοκρατία μετατρέπεται σε κλειστό σύστημα εξουσίας με τη ΝΔ να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την επικίνδυνη διολίσθηση. Το κόμμα που είναι εξαρτημένο από τις τράπεζες, που χρωστά 500 εκατομμύρια, που χρεοκόπησε τη χώρα και κατηγορεί γι αυτό άλλα κόμματα, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει πολιτική. Αυτό εναπόκειται σε άλλους.
     

Όμως η χώρα δεν έχει μόνο κυβέρνηση, έχει και αντιπολίτευση. Επιγραμματικά :

1. Η προοδευτική αντιπολίτευση , παρά το γεγονός ότι αθροιστικά έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από τη ΝΔ, έχει πιο αδύναμη φωνή από τα μικρότερα ακροδεξιά κόμματα. Ο κατακερματισμός “σκοτώνει” την αντιπολίτευση.
2. ο ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε σε ήρεμα νερά , αλλά πολιτικά εξακολουθεί να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η Νέα Αριστερά αγωνίζεται να επιβιώσει σε αυτό το περιβάλλον. Κάποια στιγμή και υπό λαική πίεση διάλογος θα γίνει. Αν ο διάλογος θα είναι προσχηματικός θα αποτύχει. Αν είναι ουσιαστικός θα πετύχει. Έπιασαν πάτο. Καιρός για αντίστροφη πορεία. Είναι δύσκολο, όχι απίθανο να επαννενωθούν και να υπάρξει μια νέα δυναμική.
3. Το ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι έχει ταβάνι. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να εμπνεύσει και αυτό φαίνεται. Αν επανενωθούν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά θα έχει σοβαρό πρόβλημα.
4. Οι πνευματικοί άνθρωποι , οι μεγάλοι καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να είναι καθοδηγητές μιας μεγάλης αντεπίθεσης, αγνοούνται. Δεν υπάρχει καμία ιδεολογική κυριαρχία της δεξιάς. Υπάρχει καθίζηση της αριστερής διανόησης και το κενό είναι ορατό στην κοινωνία. Το αξιακό μοντέλο δεν είναι φυσικά η ατομική ευθύνη, το ιδιωτικό κράτος, που είναι και πανάκριβο και ανασφαλές, δεν είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες, δεν είναι η φιλική Δικαιοσύνη και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος.
Οπότε αν το καλοσκεφθούμε, υπάρχει ελπίδα….