του Σωτήρη Σιδέρη

Έχοντας ως προφανή στόχο την αναζωογόνηση της κομματικής ζωής και την πολιτική αντεπίθεση που αποσκοπεί στην ιδεολογική, πολιτική και προγραμματική  «πολιορκία» της κυβέρνησης μέχρι την ημέρα των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, κορυφαία πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον τίτλο «Ομπρέλα»  ανέλαβαν την πρωτοβουλία να ενορχηστρώσουν ένα  σχέδιο δράσης  που θα θέσει το κόμμα τους σε τροχιά εξουσίας. 

Με ένα κείμενο-διακήρυξη, που επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε  αντιπαραθετική τροχιά  με την δεξιά και τις δεξιές αποχρώσεις κάθε πολιτικής,   οι συντάκτες του κειμένου φιλοδοξούν να επαναφέρουν στο κομματικό προσκήνιο την δράση και την παραγωγή πολιτικής. Φιλοδοξούν επίσης, να   θέσουν επί τάπητος ένα πρόγραμμα πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών , την πολιτική συμμαχιών , αλλά και να ανατρέψει, ως κυβέρνηση εννοείται,  όσα αντικοινωνικά μέτρα και νόμους, έναν αγοραίο νεοφιλελευθερισμό που επιβάλλει η σημερινή κυβέρνηση.  Πέραν όλων αυτών, είναι προφανής η επιθυμία  να σφραγίσουν ένα πολιτικό κείμενο –διακήρυξη με την δυναμική της ενωτικής δράσης και υπό αυτή την οπτική , οι θέσεις που αναπτύσσονται είναι σαφώς ενωτικές και όχι αντιπαραθετικές. Αν όλα αυτά συντελεστούν , έστω και ως ένα βαθμό, η πολιτική σκηνή θα αλλάξει σελίδα. 

Όπως είναι ήδη γνωστό, μετά από μια μακρά περίοδο καθήλωσης που ως ένα βαθμό οφείλεται και στην πανδημία, ο ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνει τις διεργασίες καθώς οι εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις, τα κοινωνικά αδιέξοδα που συσσωρεύονται και το χάσμα που δημιουργείται μεταξύ κυβέρνησης  και κοινωνίας, επιβάλλουν την ενεργητική παρουσία του στην πολιτική σκηνή. Το κείμενο που κατατέθηκε πρώτα στον Αλέξη Τσίπρα και στην συνέχεια στο Πολιτική Συμβούλιο συνέταξαν μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και της κίνησης των 53+ με την καθοριστική συμβολή των :
 Δημήτρη Βίτσα, Νίκο Βούτση, Θοδωρή Δρίτσα, Έφη Καλαμαρά, Κατερίνα Κνήτου, Πάνο Λάμπρου, Ράνια Σβίγγου, Πάνο Σκουρλέτη, Ευκλείδη Τσακαλώτο, Νίκο Φίλη και Τασία Χριστοδουλοπούλου., ενώ συνέβαλλαν οι Kώστας Αθανασίου, Άγγελος Γκόγκογλου, Πέτρος Καλκανδής, Ερμίνα Κυπριανίδου, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Γιάννης Μπασκόζος, Ανδρέας Ξανθός, Δημήτρης Παπαδημούλης, Χριστόφορος Παπαδόπουλος, Κώστας Πουλάκης, Μανώλης Σαρρής και Μιχάλης Υδραίος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ των διαχωριστικών γραμμών

Το κείμενο ήταν η αρχή. Θα ακολουθήσουν συζητήσεις στις νομαρχιακές συνδιασκέψεις και εκτιμάται ότι μέχρι τον Απρίλιο, όλες οι κομματικές διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι έτοιμος ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά για εκλογές .  Κείμενα  πολλά θα συνταχθούν, θέσεις θα διατυπωθούν, τάσεις θα εκφραστούν, αλλά ο παρανομαστής είναι ένας . Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε κάθε περίπτωση θα είναι καλύτερα προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει ή να διαχειριστεί αντιπολιτευτικά και πολιτικά εντάσεις, πολώσεις και κρίσεις καθώς η εσωτερική και διεθνής ρευστότητα επιφέρει διαρκείς αναστατώσεις που επηρεάζουν την ζωή και την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών.
Υπό αυτή την οπτική είναι προφανές ότι στο κείμενο υπάρχει ειδική αναφορά στην πολιτική συμμαχιών δεδομένης της βεβαιότητας ότι δεν θα αναδειχθεί αυτοδύναμη κυβέρνηση με απλή αναλογική, κατά συνέπεια η πολιτική συμμαχιών είναι αδιαπραγμάτευτος όρος επιβίωσης και επικράτησης των προοδευτικών δυνάμεων. Σημείο εκκίνησης είναι η συνεργασία με το ΜέΡΑ 25 με στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ που πρόσκεινται στον Γιώργο Παπανδρέου και διάσπαρτες δυνάμεις της Αριστεράς. Από την συνεργασία αποκλείονται πρόσωπα που  δεν θεωρούνται αξιόπιστα και περιφέρονται δεξιά αριστερά μέσω επιστολογραφίας για να δηλώσουν εκλιπαρώντας  απλά μια θέση σε ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Σαφείς αναφορές γίνονται επίσης στην ανάγκη συλλογικών επεξεργασιών.
       

Ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητείται ως ηγέτης του κόμματος. Αμφισβητήθηκαν  όμως κάποιες επιλογές του, όπως η χύμα –διεύρυνση, η  τάση μετατροπής του κόμματος σε αρχηγικό και τα δαιδαλώδη όργανα που έχουν δημιουργηθεί για να χωρέσουν όλοι. Τώρα, έχει στα χέρια του την πρώτη ύλη για να δώσει το σύνθημα  της αντεπίθεσης και ο ίδιος να είναι ένα βήμα μπροστά . Το κείμενο της «Ομπρέλας» είναι πολιτικά ορθό, ιδεολογικά ισχυρό και κυρίως ενωτικό. Ο Αλέξης Τσίπρας ως πρόεδρος διατηρεί την ευχέρεια κινήσεων και αποφάσεων που όμως δεν πρέπει να συγκρούονται με αποφάσεις και πολιτικές που έχουν αποφασίσει τα όργανα, κεντρικά ή ευέλικτα. Άλλωστε η δημιουργία του «Πολιτικού Κέντρου» μιας ομάδας διαχείρισης πολιτικής και ευέλικτης δράσης του δίνει την δύναμη να επιταχύνει τις διεργασίες, καθώς ο πολιτικός χρόνος, ναι μεν υπάρχει αλλά δεν είναι άπειρος. Τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κόμματα και κυβερνήσεις δυσκολεύονται να τα διαχειριστούν, κράτη παραπαίουν , λαοί βρίσκονται σε αναβρασμό . Η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις συνθήκες και με αυτούς τους όρους θα δώσει ελπίδα σε εκατομμύρια πολίτες που αναζητούν δράση , διέξοδο και ένα κόμμα για να  ενισχύσει το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.  Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτική και ηθική υποχρέωση να ανταποκριθεί στις ελπίδες του 32% του λαού που τον ψήφισε.

Υπό αυτή την οπτική είναι εξαιρετικά χρήσιμη η εκτενής αναφορά που γίνεται στο κείμενο για την ανάγκη να ενισχυθεί το κράτος δικαίου, ένα αίτημα πολλών λαών και εκατομμυρίων ανθρώπων στην ΕΕ και σε όλον τον κόσμο που με την πάροδο του χρόνου αναδεικνύεται κυρίαρχο αίτημα. Το αίτημα για κράτος δικαίου θα δημιουργήσει νέα κινήματα και πολιτικές, ήδη στην ΕΕ είναι στην κεντρική ατζέντα και μπορεί να το ικανοποιήσουν μόνο προοδευτικές δυνάμεις. Το κράτος δικαίου δεν είναι σύνθημα, είναι αναγκαιότητα πρώτης γραμμής. Ορθολογική και ανθεκτική στον χρόνο αποδεικνύεται η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική , καθώς το κείμενο της «Ομπρέλας» παραπέμπει στην θέση του Πολιτικού Συμβουλίου του Οκτωβρίου του 2020, την οποία επεξεργάστηκαν στελέχη του κόμματος και ο σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα Βαγγέλης Καλπαδάκης.

*** Το πλήρες κείμενο της «Ομπρέλας» δημοσιεύεται στην στήλη Απόψεις