Του Σωτήρη Σιδέρη
Απαιτείται τεράστια και συσσωρευμένη ποσότητα αμετροέπειας και μίσους για να αποπειραθεί κάποιος να συγκρίνει την βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ με την εγχώρια 17 Νοέμβρη. μόνο και μόνο για να καταδικάσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Και ταυτόχρονα να αναδεικνύεις το κόμμα σου ως φρουρό του κράτους, του νόμου και της τάξης και όλους τους άλλους εχθρούς. Εύκολο είναι το έκανε και ο Φράνκο στην Ισπανία και ο Πινοσέτ στη Χιλή και ο Μεταξάς και ο Παπαδόπουλος στην Ελλάδα. Με άλλους όρους, το επιχειρεί και η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου με άρθρο της στην ιστοσελίδα Libaral.gr, ένα μνημείο ιστορικού ακροβατισμού και εμπρηστικής μισαλλοδοξίας.
Για μια ακόμη φορά και ενώ εξελίσσεται ένα οργιώδες παρασκήνιο με επίκεντρο την Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τις ΗΠΑ και την Ανατολική Μεσόγειο, η ελληνική κυβέρνηση είναι πελαγωμένη σε έναν πολιτικό μικρόκοσμο από τον οποίο αδυνατεί να αποδράσει. Ο λόγος είναι σαφής. Ο πρωθυπουργός έχει περιορίσει τον πολιτικό ορίζοντα στο εσωτερικό της χώρας όπου σκάνδαλα, ανακολουθίες, αδυναμίες και πελατειακό σύστημα του περιχαρακώνουν την εμβέλεια δράσης . Δεν είναι τυχαίο ότι επί σχεδόν δύο χρόνια δεν έχει εκπονήσει κανένα σχέδιο παρέμβασης στις διεργασίες και έχει αφήσει , είτε στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, είτε στις ΗΠΑ την ενορχήστρωση των διαβουλεύσεων που κατά κανόνα κινούνται σε απόσταση από τα ελληνικά αιτήματα.
To Facebook μετά από την λογοκρισία και αφού είδε ότι το αποτέλεσμα ήταν ακόμα χειρότερο, επανεμφάνισε τις δημοσιεύσεις των φωτορεπόρτερ, τις οποίες είχε κατεβάσει λογοκρίνοντας τα. «Λυπούμαστε για το λάθος», έγραψε η «ομάδα υποστήριξης» του facebook στη μία εκ των τριών (τουλάχιστον...) επαγγελματιών φωτορεπόρτερ (Λώλου, Μπόλαρη και Παρτσάλη) των οποίων τις δημοσιεύσεις με φωτογραφίες από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον γνωστό απεργό πείνας «έκοψε» τη Δευτέρα (1.3.21) με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς πολλές εξηγήσεις. Κάνοντας μια τρύπα στο νερό, βεβαίως, καθώς μετά το «κατέβασμα» οι φωτογραφίες τους κοινοποιήθηκαν από εκατοντάδες, αν όχι άλλους χιλιάδες χρήστες.
Σημαντικές ανακατατάξεις που αναζωπυρώνουν την ενεργειακή διπλωματία στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ταυτόχρονα, υπάρχουν ενδείξεις ότι αναδιατάσσεται η πολιτική ατζέντα χωρών που προσπαθούν να ξεπεράσουν τις μεταξύ τους κρίσεις και εντάσεις όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ με την Τουρκία. Την ίδια στιγμή το μέτωπο Ελλάδας –Κυπριακής Δημοκρατίας είναι πιο αδύναμο από ποτέ. Παρακμή, απουσία οράματος, αδύναμες ηγεσίες, έλλειψη στρατηγικής και στόχων, αλλά και αμοιβαία καχυποψία, συνθέτουν μια απογοητευτική εικόνα που έχει τα χαρακτηριστικά κρίσης καθώς εκδηλώνονται σε μια περίοδο που οικοδομείται μια νέα αρχιτεκτονική στην περιοχή. Πέραν αυτών ενώ και η Αθήνα και η Λευκωσία οδεύουν προς κρίσιμες διαπραγματεύσεις , τόσο ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις 25 Μαρτίου με βασικό θέμα το μέλλον των ευρωτουρκικών σχέσεων και ελληνοτουρκικές σχέσεις, όσο και ενόψει της πενταμερούς για το Κυπριακό ακριβώς μετά από ένα μήνα .
Του Σωτήρη Σιδέρη
Στην Ελλάδα αμφισβητείται η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι οι ισχυροί πολιτικά και οικονομικά αντιμετωπίζονται τελείως διαφορετικά από τους αδύναμους. Αν και με πολύ δισταγμό , επιφυλάξεις και προβλήματα, το αίτημα για ισχυρό κράτος δικαίου, αρχίζει και στη χώρα μας , να εξελίσσεται σε ένα σημαντικό κίνημα. Στην Ευρώπη θεωρείται η μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων ετών, όχι τυχαία. Στην Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τουρκία και σε άλλες χώρες οι ελευθερίες, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα βάλλονται, ενώ οι τεχνολογικοί κολοσσοί κατηγορούνται ότι θέλουν να επιβάλλουν την δική τους δικτατορία, να ελέγχουν την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και να είναι υπεράνω των νόμων, κυρίως των φορολογικών. Οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους, αυτό προκαλεί οργή, είναι γνωστό. Το αστυνομικό κράτος , ένα τερατόμορφο σύμπλεγμα πολιτικών δεξιάς –ακροδεξιάς, ορθώνει το ανάστημά του με την ανοχή ή και την στήριξη των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων.