Του Σωτήρη Σιδέρη
Η βουλή δεν λειτουργεί με την επίκληση, εκ μέρους της κυβέρνησης, της πανδημίας. Τα πάντα λειτουργούν πλην του «ναού της δημοκρατίας». Ταυτόχρονα όμως, οι καταγγελίες για εξυπηρετήσεις συμφερόντων πυκνώνουν, διαφωνίες εκδηλώνονται ακόμη και εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, τριγμοί ακούγονται , αλλά ο πρωθυπουργός αμήχανος και σίγουρα αναστατωμένος βλέπει ότι η περίφημη «συνομωσία των καναλιών» για να κυβερνά απερίσπαστος δεν αρκεί για να τον κρατήσει ατσαλάκωτο από τη φθορά που μεγεθύνεται. Σκάνδαλα στο προσκήνιο, λαϊκισμός, νεποτισμός, και με νοοτροπία ιδιοκτητών της χώρας, λαφυραγωγών , σίγουρα με έπαρση και αποστροφή για την διαφάνεια, συνθέτουν ένα γκρίζο σκηνικό για τον πρωθυπουργό και το δημιούργημά του, το Επιτελικό Κράτος.
Ο στρατός κατοχής στην Κύπρο ενισχύεται με τη δημιουργία βάσης για drones που ανακοίνωσε ο Ερντογάν. Πρόκειται για μια κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της κατεχόμενης Κύπρου, υπονομεύει τις συνομιλίες υπό τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και κυρίως επιβεβαιώνει την απόλυτη εξάρτηση του ψευδοκράτους από την Άγκυρα. Η Κυπριακή Δημοκρατία και η ελληνική κυβέρνηση, αντί να ξεσηκώσουν διεθνείς αντιδράσεις, αποδέχονται σχεδόν μοιρολατρικά τις εξελίξεις. Αν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας αφιέρωνε τον μισό χρόνο για το Κυπριακό, σε σχέση με τον χρόνο που αφιερώνει για το μεσανατολικό και την στήριξη του Ισραήλ, η κατάσταση ίσως να ήταν διαφορετική.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ενεργητική εξωτερική πολιτική και διαμεσολαβητικό ρόλο έχουν οι χώρες με στρατηγική , σχέδιο και ειδικό βάρος, στοιχεία που απουσιάζουν από την Ελλάδα, κάτι που είναι διεθνώς γνωστό. Τα ταξίδια δεν είναι ενεργητική διπλωματία, για παράδειγμα, ο Πούτιν και ο Μπάιντεν κάνουν ελάχιστα ταξίδια , αλλά είναι παντού, ενώ ο Νίκος Δένδιας ταξιδεύει ασταμάτητα χωρίς να έχει ούτε ειδικό βάρος, ούτε ειδικό ρόλο στην διεθνή σκηνή. Η κρίση στη Μέση Ανατολή, μας υπενθύμισε τις θέσεις, το πρόβλημα και την επίδραση που ασκεί στις διεθνείς σχέσεις. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν μπορεί να παρέμβει στο μεσανατολικό λόγω βέτο των ΗΠΑ. Η κρίση είναι πολιτική, στρατηγική και ηθική. Σε κάθε μεγάλη κρίση, υπουργοί Εξωτερικών αναζητούν ρόλο, αλλά τα μεγάλα παιχνίδια είναι για μεγάλους παίχτες. Στην Ελλάδα , για μια ακόμη φορά η φαντασίωση της αποστολής, ξεπερνά το ίδιο το μέγεθος και της χώρας και του Δένδια…
Με προανακριτικές, ψεύδη, προπαγάνδα και συκοφάντηση μπορεί η ΝΔ να νομίζει ότι επηρεάζει την εικόνα του αντιπάλου, αλλά δεν κερδίζει ούτε ηθικά , ούτε πολιτικά. Ενίοτε, αυτή η τακτική γίνεται μπούμερανγκ και μετά ακούγεται ο κρότος… Τα όσα έρχονται συνεχώς στη δημοσιότητα θυμίζουν θίασο ατάκτων που προσπαθούν να παίξουν υψηλού επιπέδου ρόλους.
Κάτι φωνές και διαμαρτυρίες έχουν αρχίσει να ακούγονται στην ΝΔ για φαινομενικά επιμέρους θέματα, δείχνουν όμως οτι η ...παντοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη αρχίζει να αισθάνεται τις συνέπειες της πολιτικής της και την μεγάλη αμφισβήτηση που εμφανίζουν οι έρευνες. Κυρίως όμως φαίνεται οτι στον “συνασπισμό” δυνάμεων, παραγόντων και ομάδων συμφερόντων που στηρίζουν τον Κ. Μητσοτάκη, έχει αρχίσει η γκρίνια. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που στο ΚΙΝΑΛ υπάρχει κινητικότητα, ώστε να παραμείνει το κόμμα στην επιρροή Σημίτη-Βενιζέλου, άρα να συνεχίζει να στηρίζει τον συνασπισμό που δημιουργήθηκε γύρω από τον Κ. Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μοιράσει τα λεφτά του πακέτου στήριξης, έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνει νομοθετικά, διοικητικά , το νέο τοπίο που θα βρούμε μετά την πανδημία. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό, πρέπει να διαμορφωθεί και το πολιτικό τοπίο ώστε οι δυνάμεις-παράγοντες που στηρίζουν την κυβέρνηση, να μπορέσουν και στην επόμενη φάση να ελέγξουν την κατάσταση.