Του Σωτήρη Σιδέρη
Η επιδεικτική συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα Τουρκίας -Συρίας πριν την συνάντηση της Τεχεράνης και η άρνηση Ρωσίας -Ιράν να συναινέσουν στα σχέδια Ερντογάν για εισβολή με στόχο την κατάληψη περιοχών όπου δρουν οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), αποτελούν ήττα μεγάλης σημασίας για τον Τούρκο πρόεδρο. Με κομμένα τα φτερά του και χωρίς τις φανφάρες που συνοδεύουν συνήθως τις επιτυχίες του, ο Ερντογάν γύρισε στην Τουρκία σχεδόν με άδεια χέρια.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Με μια δήλωση που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κυνική που, τηρουμένων των αναλογιών θυμίζει την αμετροεπή δήλωση του Επιτρόπου Όλι Ρεν “ καλό κουράγιο Έλληνες”, καθώς η Ελλάδα βούλιαζε στα μνημόνια, ο επικεφαλής της ευρωπαικής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, γνωστός για την ανεπάρκειά του και την ελιτίστικη συμπεριφορά του , κάλεσε τους ευρωπαικούς λαούς να “αντέξουν” . Η χαώδης απόσταση μεταξύ των πολιτικών αποφάσεων της ελίτ και των πραγματικών αναγκών της Ευρώπης, αναμένεται να ξεσηκώσουν θύελλα τον Χειμώνα. Ήδη με καθημερινές δηλώσεις τους αξιωματούχοι της ΕΕ προετοιμάζουν το κλίμα , χωρίς όμως να υπάρχει και η παραμικρή ένδειξη για αλλαγή πολιτικής.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Με επίκεντρο τα Σκόπια, εξελίχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες μια αντιπαράθεση που ευτυχώς έμεινε στο πολιτικό επίπεδο. Ο συμβιβασμός κατέληξε σε υποχωρήσεις από τις αρχικές θέσεις τριών χωρών. Της Βόρειας Μακεδονίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας. Ακραίες απόψεις διατυπώθηκαν και στις τρεις χώρες και ηττήθηκαν, όχι οριστικά σίγουρα.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Ανέλπιστο δώρο που συσπειρώνει όλη την προοδευτική παράταξη με βασική έκφραση τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αναβίωση των μετεμφυλιοπολεμικών διαχωριστικών γραμμών από την ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, με την οποία έχει συμμαχήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και της οποίας τελικά έγινε όμηρος. Είναι δώρο γιατί η τριετία Μητσοτάκη έφερε στην επιφάνεια ξεχασμένες και καταδικασμένες αντιπαραθέσεις που οξύνονται όταν η δεξιά χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, όταν είναι αντιμέτωπη με το φάσμα της ήττας.
Εδώ και μήνες η ΕΕ δείχνει να είναι καθηλωμένη στα προβλήματά της , αδυνατεί να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στη διπλωματία και ενώ βλέπει την κρίση να απλώνεται. Η Αγγλία βιώνει πολιτική κρίση, πέραν της διαχείρισης του Brexit. Η Γαλλία του Μακρόν δείχνει παραλυμένη και αδυνατεί να ανασυγκροτηθεί. Η Γερμανία βουλιάζει και το μείζον θέμα της επικαιρότητας είναι το δελτίο θέρμανσης, η κρίση στη βιομηχανία και το μέλλον της. Η Ιταλία βρίσκεται και πάλι σε κυβερνητική κρίση και ενώ θεωρείται η επόμενη εστία έντασης στην ΕΕ λόγω του υπέρογκου χρέους της με την Ελλάδα να ακολουθεί.