Του Σωτήρη Σιδέρη
Εικόνα αποσύνθεσης παρουσιάζει το υπουργείο Εξωτερικών με τρομακτικό αντίκτυπο στην εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της χώρας. Είναι πλέον κατανοητό ότι είναι άλλο πράγμα η πολιτική ασφάλειας της Ελλάδας και άλλο πράγμα η “εθνική ασφάλεια” όπως ορίζεται από τον πρωθυπουργό, την ΕΥΠ και τους εταίρους τους στην κυβέρνηση . Η ΕΥΠ πρέπει να είναι η μόνη ευρωπαική μυστική υπηρεσία που μισεί ο λαός, καθώς είναι διαχρονικά , παράγοντας ανωμαλίας και πάντα υπό την ευθύνη της ΕΡΕ προδικτατορικά, της ΝΔ μεταπολιτευτικά .
Εδώ και μήνες όλες οι μεγάλες ή και σημαντικές πρεσβείες δεν έχουν καμία καθοδήγηση για παρεμβάσεις και υπεράσπιση θέσεων. Δεν έχουν πόρους. Το ρουσφέτι οργιάζει , οι ομάδες εργασίας στις Βρυξέλλες δεν έχουν αντικείμενο και ενώ το τουρκικό γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ Χαν ξεκίνησε την πορεία του προς την Ανατολική Μεσόγειο. . Να σημειωθεί ότι η νομική υπηρεσία του ΥΠΕΞ αδυνατεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της, πράγμα επικίνδυνο. Η τελευταία απαντητική επιστολή της κυβέρνησης προς την Τουρκία που κατατέθηκε στον ΟΗΕ συντάχθηκε από την Μ . Τελαλιάν την οποία έδιωξε κακήν κακώς από το ΥΠΕΞ ο Ν. Δένδιας και την πήρε ο Μητσοτάκης στο Μαξίμου, καθώς εκεί υπήρχε τεράστιο κενό νομικής στήριξης
Στη γραμμή Γρηγόρη Ψαριανού, ο πρωθυπουργός της χώρας, μας είπε ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να αποσταθεροποιήσουν τη κυβέρνηση του. Η δήλωση του για τις υποκλοπές, για την «νόμιμη παρακολούθηση» του Νίκου Ανδρουλάκη, δεν απάντησε σε κανένα από τα ουσιαστικά ερωτήματα. Τοι μόνο που έκανε είναι να παριστάνει τον «ψόφιο κοριό» λέγοντας ότι αυτός δεν ήξερε, δεν έμαθε, δεν κατάλαβε. Όμως μετά τα γεγονότα δεν μας λέει τι τελικώς έμαθε; Αφου προσπάθησε να πείσει ότι αυτός δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη, αν και ο πρώτος υπέθυνος πολιτικά αλλά και διοικητικά για την ΕΥΠ, προσπάθησε να μας πει ότι κάποιοι απειλούν τη χώρα. Ετσι πέρυσι αποσταθεροποιούσε τη χώρα ο …Ανδρουλάκης και φέτος όσοι αποκαλύπτουν τις υποκλοπές που κάνουν οι υπηρεσίες επι πρωθυπουργίας του.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η κατάσταση αποσύνθεσης στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση προκαλεί βαθύτερες διεργασίες στην πολιτική σκηνή. Σταδιακά, ο πρωθυπουργός μένει μόνος , απογυμνωμένος από επιχειρήματα και με την πλάτη στον τοίχο, ενώ το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο καταρρέει με πάταγο. H σημερινή αντίδραση του Ευ. Βενιζέλου επιβεβαιώνει αυτή την εξέλιξη. Η άρνηση του πρωθυπουργού να αναλάβει τις ευθύνες του, τον απομονώνει από κάθε δυνατή βοήθεια που θα μπορούσε να λάβει. Στο πλευρό του μένουν τα μέλη του Επιτελικού Κράτους στο Μέγαρο Μαξίμου και εκεί όμως οι σχέσεις είναι τεταμένες.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με μια δήλωση που δείχνει την απόλυτη αμετροέπειά του και συναγωνίζεται τον πρωθυπουργό στον ….αναμάρτητο βίο, δείχνει το δρόμο της εγκατάλειψης του Μητσοτάκη. Αποτελεί μνημείο νομικισμού , αν και οι αυτονόητες πολιτικές επισημάνσεις έχουν κάποια σημασία. Ο Βενιζέλος ζητά τώρα αλλαγή του πρωθυπουργικού μοντέλου εξουσίας. Είναι ο ίδιος που ως κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος για σχεδόν 30 χρόνια θα μπορούσε να το αλλάξει , αλλά δεν το έκανε γιατί έτσι τον βόλευε. Αν και έμμεσα η καταδίκη του Μητσοτάκη δείχνει ότι ο Βενιζέλος (ξανα)κάνει μια στροφή, η ουσία είναι ότι οι πολιτικές εξελίξεις επιδρούν καταλυτικά προς την κατεύθυνση δημιουργίας μιας νέας πολιτικής τάξης πραγμάτων.
Υποκλοπές γίνονται πράγματι σε όλες τις χώρες του κόσμου. Υποκλοπές τόσο κοντά και τόσο άμεσα απο πρωθυπουργικά γραφεία δεν ξέρουμε σε πόσες περιπτώσεις θα βρούμε. Υπάρχει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός αλλά και πριν αναλάβει το αξίωμα, που σύμφωνα με τον Χρήστο Μαυρίκη, ήταν άμεσα εμπλεκόμενος σε υποκλοπές. Τις προκάλεσε, ήταν ενήμερος γι αυτές και μάθαινε αμέσως τα προϊόντα των υποκλοπών. Η υπόθεση του Νίκου Ανδρουλάκη , φέρνει στο προσκήνιο το θέμα των υποκλοπών και κατα σύμπτωση είναι και πάλι πρωθυπουργός ενας Μητσοτάκης. Ο Κυριάκος, γιός του Κωνσταντίνου.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Με δικαιολογίες που εύκολα χαρακτηρίζονται ως παιδαριώδεις, όλο το Επιτελικό Κράτος και πρώτος ο πρωθυπουργός έχουν επιδοθεί σε μια παράδοξη προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν και την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη για την μείζονα υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Ο διάχυτος πανικός προδίδεται από διαρκείς διαρροές που διαψεύδονται ή αναιρούνται πριν καν φθάσουν στους στους πολίτες. Στην συνέχεια εκπονούνται νέες, ενέπλεξαν ξένα κράτη και τελικά , κατέληξαν στο δόγμα διάσωσης του πρωθυπουργού. Ότι ήταν ο μόνος που δεν γνώριζε τίποτα! .
Οι παρακολουθήσεις είναι το τέλος μιας αντιδημοκρατικής, αυταρχικής, αλαζονικής και αντικοινωνικής κουλτούρας και νοοτροπίας, δεν είναι δηλαδή μεμονωμένο γεγονός. Σκάνδαλο είναι και η θητεία της εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου που υπέγραφε τα πάντα, άρα δεν ήταν τυχαία εκεί, οπότε πέραν της κυβέρνησης θα κριθεί και πάλι η Δικαιοσύνη. Οι παρακολουθήσεις είναι κυρίως θέμα εκτροπής . Αυτή την ευθύνη δεν μπορεί να την αναλάβει κανένας Κοντολέων, κανένας Δημητριάδης, κανένας Γεραπετρίτης. Είναι αποκλειστική και ατομική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αντιγράφει σε ένα ακόμη ζήτημα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Εν μέσω διχασμών και πρόκλησης ανωμαλίας έγιναν πρωθυπουργοί εν μέσω σκανδάλων πέφτουν. Παρενθέσεις. Είναι το διαχρονικό ηθικό τους μειονέκτημα που τους αλυσοδένει και δεν προσπάθησαν ποτέ να απαλλαγούν. Μοιραία το τέλος εποχής πλησιάζει…