του Σωτήρη Σιδέρη

Η θεωρία του ζωτικού χώρου κυριαρχεί στο Βερολίνο και προκαλεί σοκ με την ωμότητά της.

Απροκάλυπτα και χωρίς ίχνος σεβασμού σε κράτη και κοινωνίες, με ωμότητα που προκαλεί ανησυχίες, η Γερμανία εκβιάζει δημόσια και χωρίς ίχνος δεοντολογίας την Σερβία, απαιτώντας να αλλάξει πολιτική έναντι της Μόσχας , διαφορετικά, θα διακοπεί η ευρωπαική πορεία του Βελιγραδίου.
Χωρίς ίχνος σεβασμού και στους κοινοτικούς θεσμούς, το Βερολίνο θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για τις διεθνείς σχέσεις των κρατών, τις συμμαχίες και τις συνεργασίες τους.     Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, πρόσφατα, κατά την ομιλία της στο Ινστιτούτο Διεθνούς Πολιτικής Lowy, στην Αυστραλία, προσδιορίζοντας τους κινδύνους επέκτασης της ουκρανικής κρίσης αναφέρθηκε και στη Σερβία.

"Η κρίση στην Ουκρανία δεν είναι μόνο περιφερειακό ζήτημα, αλλά έχει να κάνει με τη Μολδαβία, τη Γεωργία και εάν συνεχιστεί θα πρέπει να αναρωτιέται κανείς για τη Σερβία και τα Δυτικά Βαλκάνια" δήλωσε χαρακτηριστικά η κ. Μέρκελ.
Η τοποθέτηση αυτή δηλώνει την πρόθεση της Γερμανίας να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο για την «απαγωγή» της Σερβίας από τη ρωσική ζώνη επιρροής, εκτιμούν αναλυτές. Θυμίζουμε , ότι με τον ίδιο εκβιασμό έγινε η «απαγωγή» της  Ουκρανίας από την Ρωσία και η χώρα αυτή οδηγήθηκε στην καταστροφή, μια καταστροφή που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Σύμφωνα με τα σερβικά ΜΜΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση εκβιαστικά συνδέει τη συνέχιση της ενταξιακής πορείας της Σερβίας με την πρόσδεση του Βελιγραδίου στο "άρμα" των Βρυξελλών ως αναφορά τη Ρωσία.
Η πρόθεση του Βελιγραδίου να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις πριν από το τέλος του έτους προσκρούει σε διαδικαστικά εμπόδια που μάλλον χρησιμοποιούνται προσχηματικά.
Όπως αποκαλύπτει η έγκριτη εφημερίδα  του Βελιγραδίου «Danas», επικαλούμενη δυτικές διπλωματικές πηγές, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις δεν θα ξεκινήσουν, αν η σερβική κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει την πολιτική της απέναντι στη Ρωσία.
"Η αναβολή της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα αποτελέσει την απάντηση της Ευρωπαϊκή Ένωσης στην άρνηση της Σερβίας να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία" αναφέρουν οι πηγές της Danas.
Η εφημερίδα φιλοξενεί και τις απόψεις κυβερνητικών στελεχών, που δηλώνουν ότι η σερβική πολιτική ηγεσία έχει συναίσθηση του κινδύνου να αποτελέσει "μηχανισμό πίεσης" η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Το τοπίο θα ξεκαθαρίσει, εν μέρει, κατά την πρώτη επίσκεψη στο Βελιγράδι -στις 20 Νοεμβρίου- του νέου επιτρόπου για την διεύρυνση Γιαχάνες Χαν.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος, πριν φτάσει στο Βελιγράδι, φρόντισε να προϊδεάσει τη σερβική πολιτική ηγεσία για τις προθέσεις του. "Η Σερβία έχει τη δική της ιστορία και ιδιαίτερες σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη στάση της" δήλωσε, ενόψει της επίσκεψής του στο Βελιγράδι, ο Γιοχάνες Χαν. Προφανώς ο Γιοχάνες Χαν δεν λειτουργεί ως Επίτροπος , αλλά ως Γερμανός αξιωματούχος και μάλιστα χωρίς να τηρεί τα προσχήματα. Καθήκον του Χαν είναι να ενθαρρύνει τις χώρες  που θέλουν να ενταχθούν στην ΕΕ, να τηρούν τους κανόνες της ΕΕ και όχι να τις εκβιάζουν.
Σημειώνεται ότι η Γερμανία, μέσω του νέου προέδρου της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ , αφού πρώτα πάγωσε την διεύρυνση της ΕΕ για πέντε χρόνια, που μπορεί να γίνουν και περισσότερα, επιχειρεί να προσδέσει στο γερμανικό άρμα τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων , αδιαφορώντας  για όλα τα υπόλοιπα. Έτσι οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ διαφόρων χωρών της ΕΕ που επίσης θέλουν να έχουν ρόλο  και λόγο στην περιοχή και της Ρωσίας που έχει μια παραδοσιακή παρουσία, αλλά ποτέ τα βαλκάνια δεν έγιναν ζώνη επιρροής . Οι εξελίξεις αυτές καταγράφονται σε μια περίοδο που οι εθνικισμοί στα δυτικά βαλκάνια οξύνονται, οι διμερείς σχέσεις μεταξύ διαφόρων χωρών, Αλβανίας –Σερβίας, Ελλάδας –Αλβανίας, ΠΓΔΜ-Ελλάδας δεν είναι και στο καλύτερο δυνατό σημείο και η Γερμανική επιρροή, κάθε άλλο παρά είναι καλός οιωνός. Το Βερολίνο επιδιώκει ίσως μέσω της όξυνσης να έχει κυρίαρχο ρόλο  και ρόλο επιδιαιτητή και έτσι αναβαθμίσει την παρουσία του.
Όλα αυτά τα εξόχως ανησυχητικά , δεν φαίνεται να αφυπνίζουν την ελληνική κυβέρνηση που συνεχίζει να κινείται χωρίς πυξίδα στην βαλκανική της πολιτικής, προκαλώντας εύλογο προβληματισμό για το μέλλον.