Απειλεί προβάρoντας το δικό του casus beli κατά Κύπρου, Ελλάδας αλλά και Ισραήλ, ο νέο-σουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας εντολή στους ναυάρχους του να εμπλακούν σε μάχη αν ενοχληθούν τα τουρκικά πλοία που καταπατούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Αθήνα επιδιώκει να μειώσει την σημασία της εντολής Ερντογάν, υποστηρίζοντας ότι είναι απλώς ένδειξη του εκνευρισμού που επικρατεί στην Άγκυρα.
Είναι φανερό πως η πολυεθνής συνεργασία για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ και με την διακριτική κάλυψη των ΗΠΑ, αφήνει «μόνη» της την Τουρκία, η οποία όμως επέλεξε τον μοναχικό δρόμο.

Στις 8 Ιουνίου του 1995 επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ η Τουρκική Εθνοσυνέλευση είχε αποφασίσει επισήμως ότι αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ, αποτελεί αιτία πολέμου (casus beli).
Από τότε βεβαίως έχουν συμβεί πολλά επεισόδια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό. Αυτή τη φορά είναι η σειρά του Ερντογάν να αφήσει ανοικτό το θέμα πολεμικής σύγκρουσης αν δεν του επιτραπεί να καταπατήσει τα δικαιώματα της Κύπρου, στην ουσία αν δεν τον εντάξουν στον ενεργειακό συνασπισμό με τους όρους που αυτός θέλει. Δηλαδή από θέση επικυρίαρχου.
Η Αθήνα και η Λευκωσία  προτιμούν προς το παρόν να κρατούν χαμηλούς τόνους, θεωρώντας ότι η πολυεθνής συνεργασία που δημιουργείται είναι η καλύτερη απάντηση.
Η Συνάντηση του Καίρου (Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου) ήταν ένα σημαντικό βήμα, ενώ  θα ακολουθήσει τριμερής συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Σημαντικό βεβαίως είναι ότι το σχέδιο αξιοποίησης των υδρογονανθράκων και στις ελληνικές περιοχές, παρουσιάστηκε τα τελευταία 24ωρα στις ΗΠΑ από τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη.
Το ωραίο είναι οτι οι τουρκικές απειλές εξαγγέλονται στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής άσκησης "Γαλάζια Φάλαινα" που πράγματοποιείται στην ανατολική Μεσόγειο, (6-14.11)  με τη συμμετοχή δυνάμεων από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αγγλία, την Ισπανία και τον Καναδά, καθώς και μιας φρεγάτας από το Πακιστάν. Ξεκίνησαν στη ναυτική βάση «Ακσάζ» στη Μαρμαρίδα και θα συνεχιστούν με ασκήσεις άμυνας. Η τελική φάση προβλέπει επίσκεψη στο λιμάνι της Αττάλειας.
Ο  αρχηγός του τουρκικού ΓΕΝ ναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τις εξελίξεις δήλωσε οτι τα τουρκικά πολεμικά πλοία θα ακολουθήσουν τους κανόνες εμπλοκής που τους έχουν δοθεί αν συναντήσουν ελληνικά ή ισραηλινά σκάφη στη Μεσόγειο. «Θα κινηθούμε σύμφωνα με τους κανόνες εμπλοκής που μας έχουν δοθεί. Οι κανόνες εμπλοκής έχουν παραδοθεί από το γραφείο του πρωθυπουργού στο γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων κι από εκεί στο γενικό επιτελείο ναυτικού. Οι δυνάμεις μας θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους στην περιοχή για την επίγνωση κατάστασης». Προσέθεσε ότι «οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προστατεύουν από κοντά και υποστηρίζουν» το ερευνητικό σκάφος Barbaros, που πλέει στην ΑΟΖ της Κύπρου. Τα τουρκικά ΜΜΕ εκτιμούν πως ολ αυτα συμβαίνουν στον απόηχο της διακήρυξης του Καΐρου για ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. Παράλληλα, όπως είπε, ο ναύαρχος Μποστάνογλου οι τουρκικές δυνάμεις «παρακολουθούν από απόσταση 900 χιλιομέτρων» το ερευνητικό σκάφος που έχει ενοικιάσει η «Ελληνοκυπριακή διοίκηση Νότιας Κύπρου». «Οι εντολές που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι να μην παραβιάσουμε την απόσταση των 900 χιλιομέτρων. Και γι αυτό το λόγο δεν υπήρξε οποιαδήποτε παρενόχληση», συμπλήρωσε.

Casus beli

Για την Ιστορία να θυμίσουμε την απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης της 8ης Ιουνίου 1995:
«Η Ελλάδα, επωφελούμενη από κάποια άρθρα της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, εξέφρασε πρόσφατα (σς: στις 31.5.1995) την επιθυμία να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, η Ελλάδα θα θέσει υπό την κυριαρχία της το 72% της Θάλασσας του Αιγαίου. Μια τέτοια κατάσταση, θα είχε ως αποτέλεσμα η πρόσβαση της Τουρκίας στις θάλασσες και τους ωκεανούς να γίνεται μέσω των ελληνικών χωρικών υδάτων, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτό. Η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, αν και ελπίζει ότι η Ελλάδα δεν θα λάβει την απόφαση να διαταράξει την ισορροπία που έχει επιτευχθεί με τη Συνθήκη της Λωζάνης επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα πέρα των 6 μιλίων, αποφασίζει, έναντι του ενδεχομένου και για να προασπίσει και να προστατεύσει τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας, να παραχωρήσει στην Κυβέρνηση της Τουρκικής Δημοκρατίας όλες τις αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα κριθούν απαραίτητες από στρατιωτικής απόψεως, καθώς και να γνωστοποιηθεί η κατάσταση αυτή με φιλικά αισθήματα στην ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη».