Σπύρος Σουρμελίδης

Ο κύβος ερρίφθη απο τον κ. Μητσοτάκη. Θα επιδιώξει μια τρίτη θητεία, αλλάζοντας τη νίκη και σε μια  τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Και για να το πετύχει αυτό, αυτή τη φορά πρέπει να τροποποιήσει την πολιτική του ατζέντα. Για να συσπειρώσει όλες τις τάσεις της ίδιας της ΝΔ. Για να προσελκύσει  την ψήφο όσων ψηφίζουν παρατάξεις δεξιότερα της δεξιάς.  Αποχαιρετώντας το κέντρο που τον στήριξε, θεωρώντας ότι οι ακροκεντρώοι δεν θα τον εγκαταλείψουν έτσι κι αλλιώς. Οι πιέσεις απο Σαμαρά και Καραμανλή  οδήγησαν στην επιλογή Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.  Η νίκη Τραμπ, σε συνδυασμό με την άνοδο των ακραίων δεξιών (έως νεο φασιστικών)  δυνάμεων  στην Ευρώπη, διαμόρφωσαν ενα νέο περιβάλλον και για την Ελλάδα. Είναι και αυτό ένα ακόμα στοιχείο για τις αποφάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Οι ψεύτικες υποσχέσεις, οι λάθος προσδοκίες

Απο το 2019 έως χθες, ο Κ. Μητσοτάκης  εμφανίστηκε με μια πολιτική που στηρίχθηκε περισσότερο  στα ευρεία κεντρώα στρώματα, τα οποία είχε συσπειρώσει στη βάση του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Οι συμβουλές του εκλιπόντος Κώστα Σημίτη, οπως και όλο το προσωπικό που του κληροδότησε, δεν είναι πια τόσο χρήσιμες, ίσως και να μην είναι καθόλου. Η εποχή έχει αλλάξει ριζικά όσο και αν στην Ελλάδα δεν έχουν λάβει τις διαστάσεις που συμβαίνουν στις μεγάλες ή σε αλλες κοινωνίες. 

Τα οικονομικά των ελλήνων έχουν προσαρμοστεί σε μια χαμηλότερη και δυσκολότερη πραγματικότητα όχι πλέον μόνο ως αποτέλεσμα της χρεοκοπίας αλλά και λόγω της νεοφιλελεύθερης ατζέντας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ειμαστε στην εποχή των καρτέλ, έχουμε αποχαιρετήσει το κοινωνικό κράτος που δεν μπορεί να  συντηρήσει ούτε ασανσέρ σε νοσοκομείο. Ο Κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε να επιστρέψει τον χαμένο πλούτο των μικρομεσαίων και των μεσαίων. Και στο όνομα αυτής της υπόσχεσης μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ανέχτηκαν και ανέχονται καταπατήσεις και τους κράτους δικαίου και την διάλυση του κοινωνικού κράτους.

Ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε επενδύσεις αλλα δεν εξήγησε ότι εννοούσε ευκαιρίες κερδοσκοπικών  funds. Ούτε οτι θα μετατρέψει την Ελλάδα σε καρτέλ-land, με αρωμα Κολομβίας. Καταπατώντας το κράτος δικαίου. Η δυσαρέσκεια της κοινωνίας εκφράστηκε και εντός της ΝΔ, αλλά ως απαίτηση για μια δεξιά στροφή, εγκαταλείποντας κεντρώες πολιτικές σε θέματα ταυτοτικά και κοινωνικά. Διότι κεντρώες πολιτικές στην οικονομία και στο κράτος δεν υπήρξαν. Το αντίθετο. Οι Καραμανλής και Σαμαράς για λόγους που αυτοί γνωρίζουν καλύτερα, προσπάθησαν να εκφράσουν αυτή την δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της παράταξης. Λεγοντας συγχρόνως στον Κ. Μητσοτάκη ότι το κόμμα, η παράταξη δεν είναι δική του.

Με μια αμιγως γαλάζια ατζέντα 

Ερχεται λοιπόν τώρα ο κ. Μητσοτάκης να προσαρμόσει την πολιτική του ατζεντα. Ο Κώστας Τασούλας συμβολίζει εκτός αλλων, την προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Διαβάζοντας ξανά το περιβάλλον σε πολιτικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, κοιτώντας ξανα και ξανά τις δημοσκοπήσεις και τις έρευνες, ο Κ. Μητσοτάκης, δεν διστάζει να αλλάξει  την πολιτική του ατζέντα.

Και είναι αυτό που πρέπει να κοιτάξουν πρωτίστως και ο αλλες πολιτικές δυνάμεις , πρωτα η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ. την αλλαγή της ατζέντας Μητσοτάκη προς το σκληρότερο σε πολλά επίπεδα.

Μετά την μεγάλη του νίκη τον Ιούνιο του 2023, ο Κ. Μητσοτάκης ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη στον Σκαι: Θα πάτε και για τρίτη θητεία μετά απο το εκλογικό αποτέλεσμα; Απάντησε: Αυτή την ερώτηση να μου την κάνετε σε δυο χρόνια. Έδωσε την απάντηση (χωρίς να ξαναρωτηθεί) στον ενάμιση χρόνο.

Η επιλογή Τασούλα δείχνει και τις προθέσεις αλλά υποδεικνύει και την αναγκαία προσαρμογή που θα κάνει ο Κ. Μητσοτάκης. Διότι αν δεν προσαρμοστεί, αυτή τη φορά “δεν πρόκειται να έχει ένα υγιεινό περίπατο στο δάσος” στον δρόμο προς τις κάλπες. Οι δημοσκοπήσεις το αποτυπώνουν. Αποτυπώνουν δυστυχώς και άλλα πράγματα.

Τον ακόμα μεγαλύτερο φόβο και αβεβαιότητα της ελληνικής κοινωνίας, μπροστά στα όσα συμβαίνουν. Ο περίγυρος δεν είναι μακριά. Υπάρχουν δύο πόλεμοι στην περιοχή και η κυβέρνηση λέει, αυτή είναι η αιτία της ακρίβειας και της αβεβαιότητας. Υπάρχει το αμήχανο και αβέβαιο βήμα της Ευρώπης, υπάρχουν οι αλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, που κινούνται όλο και πιο συντηρητικά όλο και πιο δεξιά και μάλιστα με ακραίες επιλογές. Υπάρχει και η κεραμίδα που λέγεται Τραμπ (προσοχή με επιλογή  των αμερικανών ψηφοφόρων) και ο οποίος έχει φέρει ήδη τα πάνω -κάτω πριν καν ορκιστεί.

Ολ αυτά δεν αφησαν αδιάφορο τον ίδιο τον Μητσοτάκη και το  επιτελείο του. Μετρώντας ξανα και ξανα, διαπιστωσαν προφανώς οτι χάνουν δεξιά και οτι δεν θα έχουν πρόβλημα στο λεγόμενο κέντρο ή στην κεντροαριστερά. Υπολογίζοντας προφανώς οτι στο τέλος θα κρατήσουν  το μεγαλύτερο ποσοστό των ακροκεντρώων.  Ολα τα παραπάνω θα συνδυαστούν με  μια πιο δεξιόστροφη ατζεντα σε θέματα κοινωνικά αλλά και ταυτοτικά. Θα δούμε ακόμα περισσότερο “νόμο και ταξη”, θα δούμε ακόμα σκληρότερη νομοθεσία, στο ονομα του ηθικού και ποινικού πανικού. Θα δούμε αλλαγή ρητορικής και στα λεγομενα εθνικά θέματα. Θα δούμε ακόμα λιγότερο κράτος και ακόμα περισσότερη ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού κράτους, με διάφορες ψευτικες υποσχέσεις για βελτίωση των υπηρεσιών προς τον πολίτη.

Η αντιπολίτευση, η Αριστερά 

Υπάρχει και ένας ακόμα υπολογισμός του επιτελείου Μητσοτάκη. Οτι η αντιπολίτευση αριστερά και δεξιά θα μείνει πολυδιασπασμένη. Δυστυχώς και η επιλογή του ΠΑΣΟΚ, έδειξε πως οι υπολογισμοί Μητσοτάκη μπορεί να φανούν σωστοί. Η προσπάθεια του σοσιαλιστικοί κέντρου να ηγεμονεύσει ξανά, να επιστρέψει στα παλιά μεγαλεία, θα καθοδηγήσει τις επιλογές Ανδρουλάκη και όχι μόνο. Ανεξαρτήτως όμως των δυσκολιών, το μυστικό δεν βρίσκεται στις ποσοστώσεις, εντός η εκτός Βουλής. Αλλά στην νέα ατζέντα.

Αν δεν υπάρξει μελέτη της νέας πραγματικότητας, επιλογές προσαρμοσμένες στις αγωνίες του μεγάλου πλήθους ακόμα και στους φόβους του, μακριά απο την θλίψη (που κρατάει κάτι χρόνια τώρα) που έχει καταλάβει την Αριστερά, δεν θα υπάρξει νέος βηματισμός. Είναι ενα ακόμα μεγαλύτερο στοίχημα, ενα ακόμα δυσκολότερο βήμα, αλλά είναι αναγκαίο απο κάθε άλλη φορά. Να ξαναδεί η κυβερνώσα Αριστερα ξανα τον εαυτό της στον καθρέφτη..

ΥΓ:  Σε τι βαθμό θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και οι υπολογισμοί Μητσοτακη μένει να το δούμε. Ομως οι σχεδιασμοί αποκαλύφθηκαν με την επιλογή του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.