Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης , χωρίς να υπάρχει καμία διαφορετική φωνή σε όλη την οικογένεια, είχε ταχθεί  το 1996, υπέρ της αποφυλάκισης των πρωταίτιων του πραξικοπήματος του 1967. Με το σκεπτικό ότι η Δημοκρατία δεν εκδικείται, πρότεινε επιείκεια.  Καμία σχέση με τη δημοκρατία και τις πεποιθήσεις τους. Γιατί οι χουντικοί καταδικάστηκαν για εθνική προδοσία, για καταστροφή της χώρας τις συνέπειες της οποίας πληρώνουμε ακόμη και δεν ήταν στη φυλακή για να μην επαναλάβουν το πραξικόπημα...

Το τελευταίο κρούσμα  οργής της οικογένειας Μητσοτάκη είχε καταγραφεί όταν ο Κουφοντίνας,  δολοφόνος του Παύλου Μπακογιάννη έκανε απεργία πείνας με ορατό τον κίνδυνο να πεθάνει ζητώντας την μεταφορά του σε άλλη φυλακή. Κανένα έλεος, καμία επιείκεια.. Και όταν  πριν χρόνια πήρε άδεια από τη φυλακή  ο ανάπηρος Σ. Ξηρός, έκαναν λόγο για “υποχώρηση μπροστά στους τρομοκράτες” της 17 Νοέμβρη . Αλλά τώρα που αποφυλακίζεται ο Μιχαλολιάκος , επικεφαλής εγκληματικής οργάνωσης, απόλυτη σιωπή. Η προσέγγιση της ακροδεξιάς , συνεχίζεται στον χρόνο .Ποια Δημοκρατία; σε κάθε περίπτωση, θα έχει ενδιαφέρον η αντίδρασή τους.

 Όπως έγινε γνωστό την Πέμπτη 2 Μαϊου , παρά το γεγονός ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την παραμονή του Μιχαλολιάκου στη φυλακή, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας ανοίγει με βούλευμα του (121/2024) την πόρτα της εξόδου για τον επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος έχει συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής των 13,5 ετών που του επιβλήθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Σημειώνεται ότι ο Μιχαλολιάκης ήταν ο επικεφαλής και υπεύθυνος για τη σύσταση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και  θα βρεθεί εκτός φυλακής, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα, με ένα βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του, ενώ είχε καταδικαστεί σε 13,5 χρόνια κάθειρξη. Θα αποφυλακιστεί με περιοριστικούς όρους, απαγόρευση εξόδου από την περιφέρεια διαμονής του και παρουσία μία φορά το μήνα σε Αστυνομικό Τμήμα.

Όλα για την εξουσία..

Ο Μιχαλολιάκος δεν έκανε ποτέ δήλωση μετάνοιας και θεωρούσε ότι είναι πολιτική δίωξη η φυλάκισή του. Ωστόσο η πόρτα της φυλακής ανοίγει.
Αν εξετάσουμε την εξέλιξη αυτή στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα , βλέπουμε πολύ αντιφατικά πράγματα στο χώρο της Δικαιοσύνης, που ωστόσο έχουν επίδραση και στην πολιτική ζωή της χώρας. Από τη μια ο Άρειος Πάγος απαγορεύει στους Σπαρτιάτες την κάθοδο στις εκλογές, γιατί διαπιστώθηκε ότι ο πραγματικός ηγέτης ήταν ο Κασιδιάρης και ταυτόχρονα αποφυλακίζεται ο -αμετανόητος πάντα- πραγματικός ηγέτης της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση είναι φανερό που ενεπλάκη ενεργά στην υπόθεση των Σπαρτιατών γιατί θέλει να περιορίσει την διαρροή ψήφων από τη ΝΔ προς τα ακροδεξιά κόμματα. Το ίδιο είχε γίνει και πριν τις εθνικές εκλογές με τα ραντεβού του Γεραπετρίτη με Αρεοπαγίτες στα καφενεία. Ωστόσο παρά το σάλο, η ΝΔ περιόρισε το πρόβλημα και πριν τις εθνικές εκλογές και πριν τις ευρωεκλογές.

Το αν υπάρχει παρασκηνιακή εμπλοκή στην υπόθεση Μιχαλολιάκου δεν μπορεί προς το παρόν να επιβεβαιωθεί. Η σιωπή όμως όλων των παραγόντων της ΝΔ και της οικογένειας Μητσοτάκη και η ολοφάνερη προτίμηση προς βασιλικούς , χουντικούς κλπ είναι δεδομένη και ιστορικά και ως πολιτική πρακτική.

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Η εξουσιομανία είναι η κινητήριος δύναμη και όχι η υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Να θυμηθούμε επίσης ότι η ΝΔ τακτοποίησε σε  τράπεζες  και τους δολοφόνους του Τεμπονέρα , ένα ειδεχθές πολιτικό έγκλημα στην Πάτρα επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τίποτα δεν πείθει ότι η ΝΔ ως παράταξη έχει ως προτεραιότητά της την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και υπό αυτό το πρίσμα είναι υποκριτικές οι δηλώσεις ότι ο πρωθυπουργός και η παράταξή του κάνουν αγώνα κατά της ακροδεξιάς. Η αλήθεια είναι κάνουν αγώνα για την εξουσία του και μόνο. Και αν πρέπει να θυσιαστεί και η Δημοκρατία για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος , δεν πειράζει. Κάπως έτσι δεν έκανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την αποστασία  του 1965, που οδήγησε στη χούντα το 1967;
Ακριβώς έτσι….