Το βαθύ κράτος ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα με την κυβέρνηση να ηγείται μιας νέας εποχής στις σχέσεις κυβέρνησης -κράτους- παρακράτους. Το Μέγαρο Μαξίμου αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση εμπιστοσύνης της κοινωνίας, όπως σαφώς αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις και για τον λόγο αυτό, άρχισε τους αντιπερισπασμούς. Είναι οι  Φαιδρότητες περί προσπαθειών αποσταθεροποίησης της χώρας, επιθέσεις σε κόμματα περί υπονομευτών και ουσιαστικά άρνηση να υπερασπιστεί το κράτος δικαίου , για να  μην πληγεί το κόμμα -κράτος,  που προκαλούν πολιτικό σεισμό και κοινωνική οργή.

Σε πρώτη φάση, θα έχουμε πρόταση δυσπιστίας στη βουλή, όπου η αντιπολίτευση θα πολιορκήσει τον πρωθυπουργό, ως βασικό υπεύθυνο για αυτή την κατάσταση. Το ζήτημα όμως είναι ποια θα είναι η συνέχεια. Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, η ΝΔ θα δει τα ποσοστά της να καταρρέουν. Θα έχουμε , ως απάντηση πρόωρες εκλογές; θα έχουμε μια χώρα που θα σέρνεται χωρίς διέξοδο; και ποια είναι η απάντηση της αντιπολίτευσης που έχει φανερό πρόβλημα αντιπροσώπευσης; ή μήπως το κυβερνητικό αδιέξοδο το προκαλούν εντάσεις μεταξύ επιχειρηματιών και Μητσοτάκη;

 Το να φθάσει στο σημείο η κυβέρνηση να κάνει λόγο για “οικονομικά συμφέροντα” που θέλουν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και να απαντά η Alter Ego του Ευάγγελου Μαρινάκη ότι ασκεί ανεξάρτητη δημοσιογραφία, σημαίνει ότι κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στα έγκατα του μετώπου που στηρίζει εδώ και πέντε χρόνια τη ΝΔ. Το να φθάνει στο σημείο ο πρωθυπουργός να κατηγορεί την αντιπολίτευση για θεωρίες συνωμοσίας και να αδυνατεί να αλλάξει ατζέντα , κυρίως όμως αδυνατεί να ξεφύγει από τα προβλήματα που η ίδια συσσώρευσε, δείχνει απόλυτη αδυναμία να επανακάμψει .

Για την ακρίβεια, αμέσως μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη, η κυβέρνηση έδειξε πρωτοφανή αδυναμία να συγκροτήσει κοινωνικές συμμαχίες. Δεν κατάφερε να πείσει ούτε για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, ούτε  για το κράτος δικαίου, ούτε ότι υπηρετεί την  κοινωνική δικαιοσύνη , ούτε  ότι θέλει να αντιμετωπίσει τη διαφθορά. Τώρα δίνει την εντύπωση ότι όχι μόνο δεν έχει κοινωνικές συμμαχίες, αντίθετα , η κυβέρνηση δείχνει εγκλωβισμένη στο δικό της αφήγημα. Ούτε οι κραυγαλέες ιδιωτικοποιήσεις με πρώτο το ΕΣΥ, ούτε η συγκυβέρνηση με τα οικονομικά συμφέροντα, ούτε τα ΜΜΕ είναι πλέον σε θέση να τον στηρίξουν αποτελεσματικά.

Στην περίπτωση αυτή ισχύει απόλυτα ότι ο πρωθυπουργός έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπερεκτίμησε την στήριξη της ολιγαρχίας και των ΜΜΕ ότι θα είναι και αιώνια και ισχυρή. Αποδεικνύεται τώρα πως ούτε αιώνια, ούτε τόσο ισχυρή είναι. Μια χούφτα οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών έχει κάνει κουρέλια όλα τα αφηγήματα, όλους τους αντιπερισπασμούς, όλα τα δόγματα της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει κανείς Έλληνας που να πιστεύει ότι ο πρωθυπουργός υπηρετεί το κράτος δικαίου, την αλήθεια και τη διαφάνεια. Το κόμμα του στηρίζει, το πελατειακό σύστημα στηρίζει και συγκαλύπτει τα πάντα.

Η συζήτηση στη βουλή θα είναι μια πολιτική θύελλα. Παρά τις δηλώσεις περί καλοδεχούμενης πρότασης μομφής, είναι φανερό ότι πρόκειται για υποκρισία. Είναι άλλο πράγμα να κατατίθεται πρόταση μομφής στην αρχή της πρώτης τετραετίας και άλλο πράγμα στο πέμπτο έτος διακυβέρνησης. Είναι άλλο πράγμα να αμφισβητείται μια πολιτική απόφαση της κυβέρνησης και άλλο πράγμα να αμφισβητείται η ηθική της με βάση τραγικά γεγονότα και σκάνδαλα. Γιατί στη βουλή δεν θα γίνει μια θεωρητική συζήτηση. Θα γίνει ένας πολιτικός πόλεμος όπου θα τεθούν όλα τα ζητήματα που έχουν ανακύψει επί πέντε χρόνια.
Και κυρίως η συζήτηση θα διεξαχθεί σε μια στιγμή απολύτως αρνητική για την κυβέρνηση, Τα ποσοστά της πέφτουν, τα σκάνδαλα διεθνοποιούνται, πολλοί στην ΕΕ την επικρίνουν για την κακοποίηση του κράτους δικαίου, οπότε η επόμενη ημέρα θα είναι κρίσιμη.
Από την άλλη πλευρά όμως έχουμε μια αντιπολίτευση κατακερματισμένη και με εμφανές πρόβλημα ηγεσίας. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ διαθέτουν ηγεσίες που να μπορούν να ανατρέψουν το σκηνικό. Ρήγματα ναι, μπορούν να προκαλέσουν, ανατροπή όμως όχι. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι αναμενόμενο κυρίως μετά τις ευρωεκλογές να έχουμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις .