Η προσδοκία που προς στιγμήν δημιουργήθηκε μετά την συνάντηση Παναγιωτόπουλου -Ακάρ για επανέναρξη των συνομιλιών με στόχο την αποσυμπίεση της έντασης μέσω στρατιωτικών ΜΟΕ, κατέρρευσε λίγα 24ωρα αργότερα.  Ταυτόχρονα, σε μια επίδειξη δύναμης η Τουρκία προχώρησε σε δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου με ακτίνα δράσης τα 560 χιλιόμετρα, στέλνοντας μήνυμα ότι στην κούρσα των εξοπλισμών είναι ήδη μπροστά.

Τώρα η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη  τόσο  σε ένα εξοπλιστικό κρεσέντο που οδηγεί σε συνεχείς κύκλους έντασης και αδιέξοδα, όσο και σε διπλωματικό αδιέξοδο. Τόσο ο Έλληνας υπουργός, όσο και ο Τούρκος ομόλογός του, έχοντας προφανώς πίσω τους τα επιτελεία ,  που δεν θέλουν διάλογο, άλλαξαν τους τόνους και έθεσαν προυποθέσεις. Ο μεν Παναγιωτόπουλος είπε ότι με επιθετική ρητορική δεν μπορεί να γίνει διάλογος, ο δε Ακάρ και ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου Καλίν, έθεσαν ζήτημα  αποστρατιωτικοποίησης των νησιών ως προυπόθεση.  Ταυτόχρονα, είναι προφανές ότι οι εξοπλισμοί που συσσωρεύονται και στις δύο πλευρές του Αιγαίου αποκτούν τον χαρακτήρα κυρίαρχης πολιτικής, ότι χειρότερο για να συζητήσει κανείς για ειρήνη και ενώ οι πρωτοβουλίες περιορίζονται πλέον δραματικά.   

Τα μυστήρια μιας συνάντησης

 
Η Τουρκία έχει αποκτήσει πλέον μια δυναμική που δεν της επιτρέπει να οπισθοχωρήσει έναντι της Ελλάδας. Ήδη συμπεριφέρεται ως μεγάλη δύναμη και εκπονεί συνεχώς συμπληρωματικά σχέδια στα δόγματά της. Απαιτεί από την Ελλάδα αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, αμφισβητεί την κυριαρχία τους, προσπαθεί να επιβάλλει νέο νομικό καθεστώς στο Αιγαίο, ενδεχομένως και στην Κύπρο κάποια στιγμή, έχει το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας για τις οριοθετήσεις , έχει καθηλώσει την Ελλάδα διπλωματικά  μέσω μια καταιγιστικής επιθετικής ρητορικής επιβάλλοντας πλήρως την ατζέντα της.
 Ως προς τον τελευταίο, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα  μυστήρια  τι ακριβώς συζητήθηκε στην τελευταία συνάντηση Ερντογάν -Μητσοτάκη στο γεύμα της Κωνσταντινούπολης και έκτοτε οι σχέσεις και των δύο ανδρών μεταξύ τους και γενικότερα το κλίμα βρίσκονται στο κόκκινο.  Τόσο η αδιαφορία του πρωθυπουργού να συμπεριφέρεται ως υπεύθυνος πολιτικός, όσο και η ανύπαρκτη αντιπολίτευση που δεν απαιτεί και δεν πιέζει για εξηγήσεις, έχουν δημιουργήσει μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα εδώ και μήνες.

Η δοκιμαστική εκτόξευση του βαλλιστικού πυραύλου είναι ένα καμπανάκι κινδύνου για την Ελλάδα. Σε επόμενη φάση θα δοκιμαστεί ακόμη πιο ισχυρός πύραυλος και με μεγαλύτερη ακτίνα δράσης. Είναι θέμα χρόνου η Τουρκία να δρομολογήσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει , την ένταξη των πυρηνικών στο εξοπλιστικό της πρόγραμμα. Δεν ακούει κανέναν , δεν υποκύπτει και δείχνει ότι έχει τόση αυτοπεποίθηση που κανείς δεν θα αντιδράσει. Οπότε η Ελλάδα δεν θα βρεθεί μόνο υπό την απειλή ότι θα η Τουρκία θα επιχειρήσει πόλεμο στο Αιγαίο, αλλά θα μπορεί στο μέλλον να έχει στα ραντάρ της όλη την ελληνική Επικράτεια με απειλή ολέθρου. Φυσικά οι ΗΠΑ γνωρίζουν περισσότερα απ όσα όλοι οι υπόλοιποι και σίγουρα η Ρωσία θα στηρίξει τα σχέδια της Τουρκίας η οποία όλο και απομακρύνεται από το ΝΑΤΟ, ότι ακριβώς χρειάζεται ο Πούτιν για να διεμβολίσει τη Συμμαχία. Και οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν πολύ τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες της Άγκυρας, αλλά προς το παρόν αυτό μοιάζει με ευχολόγιο.

Αν για την απουσία ουσιαστικού διαλόγου υπάρχουν πολλοί που ευθύνονται, για την κούρσα εξοπλισμών είναι η ελληνική κυβέρνηση που έχει παγιδευθεί στις αμερικανικές παραινέσεις ότι μόνο τα όπλα δίνουν λύσεις.  Για την Ελλάδα ,  της οποίας το δημόσιο χρέος αυξάνεται και γίνεται και πάλι απειλητικό, η κούρσα εξοπλισμών είναι καταστροφική. Η εθνική άμυνα υπηρετείται και με την κατάλληλη διπλωματία και με στρατηγικό σχεδιασμό και όχι μόνο με εξοπλισμούς. Αυτή η κυβέρνηση όμως βασίζεται αποκλειστικά στο αμερικανικό δόγμα των εξοπλισμών που δεν έχει τέλος, ούτε θα έχει αποτέλεσμα.
Οι απειλές μεγαλώνουν ποιοτικά . Πριν από την κούρσα εξοπλισμών η Τουρκία ακολούθησε έναν διπλωματικό σχεδιασμό που η Ελλάδα δεν κατάφερε να παρακολουθήσει και ακόμη δεν είναι σε θέση να αντιπαραθέσει το δικό της δόγμα και σχέδιο. Όσο παραμένει σε αυτή την κατάσταση , η χώρα μας θα απειλείται όλο και περισσότερο. Γιατί προς τη Δύση έχει μια ΕΕ που δεν έχει δυνάμεις, ούτε σχέδιο παρά μόνο συμφέροντα. Προς την Ανατολή έχει μια επιθετική Τουρκία που διαθέτει δεκαπλάσιους πόρους από την Ελλάδα και στρατιωτικοποιείται ταχύτατα,  ενώ η Ρωσία οικοδομεί μια στρατηγική συνεργασία με την Άγκυρα και αυτό ίσως το δούμε και σε θέσεις της Μόσχας στο Αιγαίο καις την Κύπρο, ίσως σύντομα και οι θέσεις αυτές θα είναι εις βάρος της Ελλάδας. Η μονοδιάστατη ελληνική εξωτερική πολιτική έχει προβλήματα και αυτά ήδη φαίνονται . Η Τουρκία είναι αχαλίνωτη όχι μόνο επειδή εξοπλίζεται και έχει σχέδιο, αλλά και γιατί η Δύση εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Ερντογάν παραμένει εταίρος. Μόνο αν υπάρξει καθαρή και ποιοτική μεταστροφή της Δύσης υπάρχει η πιθανότητα να αναδιπλωθεί η Τουρκία, αλλά αυτή τη στιγμή είναι μόνο μια υπόθεση εργασίας. Γι αυτό η Ελλάδα οφείλει πρώτη να αλλάξει γραμμή και θέσει ξεκάθαρα τους στόχους της .