του Σπύρου Σουρμελίδη

Το χρέος θα μας ταλαιπωρεί πραγματικά για πολλές δεκαετίες ακόμα, εως το 2059. Δυστυχώς μας ταλαπωρεί και ο λαϊκισμός  του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, γύρω από το σύγχρονο ελληνικό δράμα. Πανηγυρίζει για όλα, για όσα κάνει, για όσα δεν κάνει ή έχουν κάνει αλλοι, ξεχνάει μονίμως τις ευθύνες του. Η Κομισιόν χαιρέτισε την έξοδο από την τετραετή ενισχυμένη εποπτεία (όχι από τα Μνημόνια τα οποία είχαν προηγηθεί). Προσθέτοντας ότι το γεγονός συμβολίζει και το τέλος «της πιο δύσκολης περιόδου που έχει βιώσει η χώρα». Χρεοκοπία, μνημόνια, ενισχυμένη εποπτεία, εποπτεία των υπερχρεωμένων χωρών…Άλλο τα σύκα, άλλο η σκάρφη (ψευτόσυκο) και άλλο τα μακαρόνια με κιμά. 

Η χώρα με ευθύνη των πολιτικών της ηγεσιών πορεύεται στον χρόνο κουβαλώντας τις εκκρεμότητες  τις οποίες δεν θέλει να αντιμετωπίσει κατάματα, ώστε να απαλλαγεί από διχόνοιες και ψευδαισθήσεις. Η χρεοκοπία είναι μια τέτοια ιστορία, μια εκκρεμότητα που ΔΕΝ θέλουν, οι υπεύθυνοι και υπόλογοι να την καταλάβουμε, να βγάλουμε συμπεράσματα.

Η χρεοκοπία του ελληνικού κράτους (όχι της οικονομίας) είναι το μεγάλο έγκλημα, το διαρκές αδίκημα. Που θα το πληρώνουμε δεκαετίες. 

Τα Μνημόνια επικύρωσαν την παραδοχή της πτώχευσης, την αποδοχή σειράς πτωχευτικών μέτρων (διοικητικές, επιχειρησιακές και όχι μόνο οικονομικές ρυθμίσεις) που αφορούσαν  την λειτουργία του κράτους. 

Οι ρυθμίσεις ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 2018, επι ΣΥΡΙΖΑ.

Ακολούθησε η ενισχυμένη επιτήρηση,που σημαίνει παρακολούθηση ώστε να μην αναιρεθούν οι νέοι κανονονισμοί λειτουργίας του κράτους που υιοθετήθηκαν 2010-2018. Αυτή η περίοδος τελειωσε τώρα. Και θα τελείωνε με οποια κυβέρνηση. 

Και ακολουθεί η περίοδος της συνεχούς επιτήρησης, όπως γίνεται για όλα τα ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ κράτη. 

Οι εφιάλτες  του κ. Μητσοτάκη

Ο λαϊκισμός του κ. Μητσοτάκη είναι παρακολούθημα της προσπάθειας των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μην γίνει ποτέ η συζήτηση και η εξέταση των αιτιών της χρεοκοπίας. 

Γιατί η χώρα που το 2000 μπήκε στο καλύτερο οικονομικό κλάμπ του πλανήτη (ευρώ),  σε 8 χρόνια χρεοκόπησε;

Γιατί δεν μπόρεσε να διαπραγματευθεί (2010, 2012) ένα καλύτερο συμβόλιο προσαρμογής (μνημόνιο); 

Γιατί οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμα, Σαμαρά-Βενιζέλου, δεν ολοκλήρωσαν τις δεσμεύσεις τους; 

Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να ολοκληρώσει την διαδικασία προσαρμογής (Μνημόνιο)  χωρίς την σκληρή διαπραγμάτευση και το Δημοψήφισμα; 

Και πολλά ακόμα.

Ο λαϊκισμός του κ. Μητσοτάκη δεν επιτρέπει την αλήθεια, δεν επιτρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια της χρεοκοπίας αλλά και τις αποτυχίες που την ακολούθησαν. Γιατί εκεί θα βρεί φαρδιά-πλατειά ονόματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, φυσικά και το δικό του