του Σπύρου  Σουρμελίδη 

Η συντηρητική σταυροφορία έπιασε τόπο, επειδή η συντηρητική πλειοψηφία του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, αποφάσισε να εξηγήσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ με τα δεδομένα της Λευκής ανδρικής πλειοψηφίας του 19ου Αιώνα. Στην σημερινή Αμερική του Τραμπ,  της φράξιας του “Tea Party”, που συμπαρασύρει όλο το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στο σκοταδισμό, έδειξε την “δύναμη” της και μια δικαστική εξουσία που αποφάσισε να καθορίσει την πορεία της χώρας.  Η πλειοψηφία 6 δικαστών (στoυς 9) αποφάσισε να οδηγήσει την ισχυρότερη χώρα του κόσμου στην δυστοπία , σε μια σύγχρονη κόλαση. Το ερώτημα έχει τεθεί πρακτικά και στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα. Μπορεί οι δικαστές να αποφασίζουν για την πορεία της χώρας; 

Συνέβη το αναμενόμενο, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, κατάργησε τον Νόμο που επιτρέπει τις αμβλώσεις. Είναι αυτοί που νοιάζονται για τη ζωή απο την στιγμή της σύλληψης, αλλά δίνουν το δικαίωμα στον κάθε παλαβό να οπλοφορεί και να αφαιρεί ζωές. Τωρα πρέπει να υπάρξει Συνταγματική Τροπολογία. Όμως οι Ρεπουμπλικάνοι που  περιμένουν να νικήσουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, δηλώνουν απο τώρα ότι δεν θα το επιτρέψουν. 

Το Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορούσε απλώς να διατηρήσει το δικαίωμα άμβλωσης έως και την 15η βδομάδα κύησης. Αποφάσισε όμως να γκρεμίσει  όλο το οικοδόμημα.   Σε κάθε περίπτωση για μία ακόμα φορά στον σημερινό κόσμο δικαστές αποφασίζουν να νομοθετήσουν, όχι να εξηγήσουν αλλά να φτιάξουν νόμο.   

 Οι αμβλώσεις  διχάζουν τις καθολικές κοινωνίες εδώ και δεκαετίες, όμως η απόφαση  του Ανωτάτου  Δικαστηρίου των ΗΠΑ να ψηφίσει υπέρ της απαγόρευσης των αμβλώσεων, θα φέρει  την αμερικανική κοινωνία πολλές δεκαετίες πίσω.   Οι αντιδράσεις είναι έντονες, οι Ρεπουμπλικάνοι πανηγυρίζουν, ενώ η άλλη μισή Αμερική διαμαρτύρεται και ψάχνει τρόπο αντίδρασης. 

Δικαίωμα με καθυστέρηση 

Η Αμερική μόλις το 1973 με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (υπόθεση Roe  κατά Wade) επέτρεψε καθολικά τις αμβλώσεις, με πολλές Πολιτείες να κρατάνε ζωντανή την νομοθεσία τους για την απαγόρευση τους. 
Τον Σεπτέμβριο του 2021, η Βουλή της Πολιτείας του Τέξας ψήφισε νόμο, ο οποίος απαγορεύει την έκτρωση μετά την έκτη εβδομάδα της κύησης. Γιατί τώρα;   Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2020, πεθαίνει το αρχαιότερο μέλος του 9μελούς Ανωτάτου Δικαστηρίου των  ΗΠΑ, η Ρουθ Μπέϊντερ Γκίνσμπεργκ, ένα από τα πλέον δημοκρατικά και  ελεύθερα πνεύματα του νομικού κόσμου των ΗΠΑ. Ήταν η ευκαιρία   για τον Ντόναλντ Τραμπ, να πραγματοποιήσει το όνειρο του, να αλλάξει πλήρως την ισορροπία  στο ΑΔ, υπέρ των συντηρητικών, διορίζοντας (λίγες μέρες πριν από τις εκλογές τις οποίες και έχασε) την υπερσυντηρητική Εϊμι Κόνι Μπάρετ. Ήταν το τρίτο μέλος που πρόλαβε να διορίσει ο Τραμπ στο ΑΔ, με αποτέλεσμα η ισορροπία 6-3 να γύρει υπέρ των Ρεπουμπλικάνων. Ο νέος συσχετισμός  έστειλε όλα τα αιτήματα της συντηρητικής Αμερικής, στο Ανώτατο Δικαστήριο. Γι αυτό και η Βουλή του Τέξας πήρε την απόφαση απαγόρευσης  των αμβλώσεων, γνωρίζοντας ότι το θέμα θα κριθεί πλέον στο ΑΔ. 

Στην πιλοτική δίκη που έγινε τον Μάιο, το αποτέλεσμα της οποίας διέρρευσε, η πλειοψηφία ψήφισε  υπέρ της απαγόρευσης των αμβλώσεων. 

Το ΑΔ των ΗΠΑ είχε αντιμετωπίσει και άλλες φορές παρόμοιο θέμα, ή θέματα σχετικά με τις εκτρώσεις. Η πλειοψηφία αρνήθηκε να αλλάξει την βασική άποψη του 1973. Οι μισές Πολιτείες όμως είναι πανέτοιμες να απαγορεύσουν τις εκτρώσεις 

Μόλις τρεις χώρες έχουν ακολουθήσει τέτοια πολιτική από το 1994: η Πολωνία, το Ελ Σαλβαδόρ και η Νικαράγουα. Την ίδια περίοδο, 54 χώρες του κόσμου έχουν επεκτείνει το δικαίωμα των γυναικών να δώσουν τέλος στην εγκυμοσύνη τους. Ακόμα και η Ιρλανδία μετά απο Δημοψήφισμα. 

Η απόφαση του ΑΔ, για την απαγόρευση των εκτρώσεων , δεν υποχρεώνει  όλες οι Πολιτείες να απαγορεύσουν τις αμβλώσεις. 

Όμως δεκατρείς (13) Πολιτείες στις ΗΠΑ  είχαν ήδη ψηφίσει τους λεγόμενους «νόμους-σκανδάλες», οι οποίοι θα απαγορεύσουν τις εκτρώσεις τη στιγμή που το Ανώτατο Δικαστήριο θα ανατρέψει την απόφαση Roe  κατά  Wade. Άλλες πολιτείες διαθέτουν ακόμη νομοθετήματα προ του 1973, τα οποία απαγορεύουν την άμβλωση και θα τεθούν πάλι σε ισχύ αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου. Συνολικά 24 Πολιτείες κυρίως στον Νότο και στις κεντρικές ΗΠΑ, αναμένεται να απαγορεύσουν τη διαδικασία της έκτρωσης. 

Είναι μια μεγάλη νίκη των συντηρητικών, των Ρεπουμπλικάνων, του Τραμπ, 6 μήνες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ. Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις- δικαστής η ίδια-  μιλά ανοικτά κατά της απόφασης,  ενω ο  Μπάϊντεν μιλά για καταστρατήγηση του Συντάγματος. 

Το σημαντικό όμως είναι ότι εκατομμύρια γυναίκες θα τρέχουν στον Καναδά, στο Μεξικό, σε κάποιες άλλες Πολιτείες, με κίνδυνο πάντα να διωχθούν, οπως και οι γιατροί που θα τολμήσουν να τις βοηθήσουν.  

Η απόφαση- Άρθρο της Elie Mystal  στο  Nation  

Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση Dobbs v. Jackson Women’s Health. Είπε κατηγορηματικά, με ψήφους 6-3, ότι «το Σύνταγμα δεν παρέχει δικαίωμα στην άμβλωση» και ότι η Roe κατά Wade και η Planned Parenthood κατά Casey «ακυρώνονται».

Η γνώμη της πλειοψηφίας, που γράφτηκε από τον Samuel Alito και συμμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό με το προσχέδιο αυτής της γνώμης που διέρρευσε πριν από έναν μήνα, είναι η πιο ακραία εκδοχή αυτής της απόφασης. Το θέμα στο επίκεντρο της υπόθεσης ήταν η απαγόρευση των αμβλώσεων στο Μισισιπή μετά από 15 εβδομάδες κύησης. Αυτή η απαγόρευση είχε σκοπό, ξεκάθαρα και άμεσα, να ματαιώσει το έργο της Jackson Women's Health (η μόνη κλινική αμβλώσεων στην πολιτεία του Μισισιπή), η οποία παρείχε αμβλώσεις έως και 16 εβδομάδων. Η συντηρητική πλειοψηφία θα μπορούσε απλώς να είχε διατηρήσει την απαγόρευση των 15 εβδομάδων. Αντίθετα, επέλεξε να γκρεμίσει ολόκληρο το συνταγματικό οικοδόμημα που καθιστά νόμιμη την άμβλωση και να ανακαλέσει το δικαίωμα στη σωματική αυτονομία.

Ανατρέποντας τον Roe και τον Casey, οι συντηρητικοί δεν άφησαν καμία εξαίρεση για την αιμομιξία - όταν, ας πούμε, ένας πατέρας εμποτίζει παράνομα και γκροτέσκο τη μικρή του κόρη. Δεν άφησαν καμία εξαίρεση για τον βιασμό - όταν, ας πούμε, ένας δράστης παραβιάζει ένα άτομο και το εμποτίζει παρά τη θέλησή του. Ο Alito ανέφερε ότι μπορεί να υπάρχει εξαίρεση σε περιπτώσεις όπου η ζωή της μητέρας κινδυνεύει, αλλά για να γνωρίζουμε τα περιγράμματα αυτής της εξαίρεσης, κάποια άτυχη έγκυος θα πρέπει να λάβει μια απόφαση — υπό την απειλή σύλληψης και δίωξης ή βλέποντας τον γιατρό τους να συλλαμβάνεται και να διώκεται — και στη συνέχεια να ασκούν συνταγματική υπόθεση ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματά τους. 

 Αν αυτό ακούγεται σαν δυστοπικό τοπίο της κόλασης, αυτό συμβαίνει γιατί είναι. Είναι επειδή η συντηρητική πλειοψηφία του δικαστηρίου, και οι Ρεπουμπλικάνοι σε όλη τη χώρα, θέλουν να αναγκάσουν άλλους να ζήσουν σε αυτή την κόλαση. Είναι μια κόλαση που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από τον χριστιανικό φονταμενταλισμό που αγνοεί τις απόψεις ανθρώπων με διαφορετικές θρησκείες ή ανθρώπων που πιστεύουν ότι η κοσμικότητα είναι η κατάλληλη βάση για το νόμο.

Η συντηρητική σταυροφορία, ωστόσο, αποτυγχάνει στην πρώτη της επαφή με οποιαδήποτε ισχυρή αντίληψη για τα ατομικά δικαιώματα. Το ότι η ζωή ξεκινά από τη σύλληψη είναι θρησκευτική θέση, όχι νομική. Το αν οι άνθρωποι που περπατούν, μιλούν και γεννιούνται έχουν δικαίωμα στο σώμα τους, που δεν εμπόδισε το κρατικό θρησκευτικό δόγμα, δεν είναι απλώς μια ηθική θέση. είναι το μόνο δυνατό θεμέλιο μιας νόμιμης κυβέρνησης.

Ο Αλήτο καταλήγει στο βάρβαρο συμπέρασμα του με τον συνηθισμένο τρόπο που οι ιδεολόγοι σε αυτό το δικαστήριο κατασκευάζουν τις φρικτές αποφάσεις τους: ασχολούμενος μόνο με τις απόψεις λευκών από τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Τα δικαιώματα άμβλωσης σε αυτή τη χώρα βασίζονται (ή θεμελιώθηκαν) στο δικαίωμα της 5ης και 14ης τροππολογίας   του Συντάγματος για την δίκαιη διαδικασία. Ο Alito λέει, πολύ σωστά, ότι οι άνθρωποι που έγραψαν αυτές τις τροπολογίες δεν πίστευαν ότι παρείχαν στις γυναίκες δικαίωμα στη σωματική αυτονομία. Για τον Alito και τη συντηρητική πλειοψηφία, αυτό είναι αρκετό: Αν οι νεκροί λευκοί δεν το έδιναν, δεν μπορούμε να το έχουμε.

Διαφωνώντας, οι δικαστές Stephen Breyer, Sonia Sotomayor και Elena Kagan (που συνέγραψε τη γνώμη της μειοψηφίας) επισημαίνουν ότι όλο το συνταγματικό κείμενο στο οποίο βασίζεται ο Alito γράφτηκε από άνδρες. Γράφουν: «Αλλά, φυσικά, οι «λαοί» δεν επικύρωσαν τη Δέκατη τέταρτη τροπολογία . Οι άντρες το έκαναν. Επομένως, ίσως δεν είναι τόσο περίεργο που οι επικυρωτές δεν ήταν απόλυτα συντονισμένοι με τη σημασία των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων για την ελευθερία των γυναικών ή για την ικανότητά τους να συμμετέχουν ως ισότιμα ​​μέλη του Έθνους μας».

Οι φιλελεύθεροι δικαστές αφιερώνουν επίσης πολύ χρόνο στην καταδίκη του Alito και των συντηρητικών για την απόρριψη της απόφασης stare decisis - την ιδέα ότι τα προηγούμενα του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα πρέπει να γίνονται σεβαστά εκτός εάν κάτι έχει αλλάξει ουσιαστικά στη λειτουργία της κοινωνίας. Και οι τρεις διορισμένοι από τον Τραμπ δικαστές - ο Neil Gorsuch, (ο φερόμενος βιαστής βάσει καταγγελίας) Brett Kavanaugh και η Amy "Handmaid" Barrett - είπαν ψέματα στους γερουσιαστές και τον αμερικανικό λαό για το σεβασμό τους στις προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οπως και οι υποστηρικτές τους. 

Ωστόσο, ενώ η νομική αναμέτρηση με το προηγούμενο και τα δικαιώματα των κρατών είναι σημαντική, συνεχίζω να επανέρχομαι στην άποψη του Alito για την 14η Τροπολογια  που αφορά μόνο τους λευκούς, μόνο  άνδρες, ως τη θεμελιώδη αποτυχία αυτής της απόφασης. Οι Συντηρητικοί (ανεξάρτητα από το κόμμα που τυχαίνει να ανήκουν) πιστεύουν ότι η 14η Τροπολογία μπορεί να κάνει μόνο ό,τι οι λευκοί που την έγραψαν και την επικύρωσαν πίστευαν ότι θα μπορούσε να κάνει. Πιστεύουν ότι η χώρα είναι και πρέπει να είναι μόνιμα κολλημένη σε ένα όραμα για τον κόσμο όπως διατυπώνεται από λευκούς άνδρες που απέκλεισαν σκόπιμα όλους τους άλλους από τη συμμετοχή. Μερικές φορές οι συντηρητικοί σχολιαστές υποστηρίζουν ότι πιστεύουν ότι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουν από αυτό το ρατσιστικό και μισογυνιστικό παρελθόν είναι με «νέες» συνταγματικές τροποποιήσεις, αλλά αυτό το επιχείρημα αποκαλύπτεται εύκολα ως ψέμα, επειδή ποτέ δεν υποστηρίζουν τις συνταγματικές τροποποιήσεις (σημειώστε τη συντηρητική αντιπολίτευση στο την τροπολογία για τα ίσα δικαιώματα) που θα έκανε να σταματήσει η ανισότητα. Θέλουν το σύνταγμα και οι προστασίες του να είναι από λευκούς και λευκούς άνδρες και αντιστέκονται σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του.

Οι συντηρητικοί είναι πάντα έτσι. Πάντα έτσι ήταν. Και θα συνεχίσουν να είναι έτσι. Στη σύμφωνη γνώμη του στο Dobbs, ο δικαστής Clarence Thomas ευθέως ζητά την επανεξέταση των υποθέσεων που αναγνωρίζουν τα δικαιώματα LGBTQ, νομιμοποιούν τους γάμους ομοφύλων και προστατεύουν το δικαίωμα στην αντισύλληψη. Ζητά από το δικαστήριο να κάνει στην LGBTQ κοινότητα ό,τι έκανε με τις γυναίκες και τις εγκύους, που δεν είναι τίποτα λιγότερο από την επαναφορά σε θέση δεύτερης κατηγορίας. Οι Συντηρητικοί στο Ανώτατο Δικαστήριο -καθώς και στο Κογκρέσο και στον Λευκό Οίκο, εάν λειτουργήσουν οι τακτικές καταστολής των ψηφοφόρων τους - θα συνεχίσουν να αφαιρούν πράγματα από άτομα που δεν ταυτίζονται ως λευκοί ή άνδρες ή ως εταιρεία ή ένα αυτόματο πολυβόλο.

Το δικαστήριο έχει εκδώσει την απόφασή του και θα υπάρξουν κι άλλες αποφάσεις όπως αυτό. Το ερώτημα για εμάς τους υπόλοιπους, όλους τους ανθρώπους που ο Thomas Jefferson (σσ βασικός διαμορφωτής του αμερικανικού Συντάγματος το  1787) δεν θα είχε αναγνωρίσει ως τέτοιους, είναι αν θα αποδεχτούμε αυτές τις αποφάσεις.