Του Σωτήρη Σιδέρη

Τα Δυτικά Βαλκάνια εισέπραξαν μια ακόμη άρνηση στο πάγιο αίτημά τους για την προώθηση της ευρωπαϊκής τους προοπτικής, από μια ΕΕ που παραπαίει εδώ και χρόνια μεταξύ των λόμπι, των πολυεθνικών και ενός διευθυντηρίου , Γαλλίας –Γερμανίας -Ολλανδίας, που δεν έχει όραμα, ούτε καν πολιτική. Η συνάντηση κορυφής ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων στο Μπρνό έληξε αφήνοντας πίσω της μια γεύση αποστροφής για τις χώρες της περιοχής, καθώς σταδιακά η απογοήτευση μετατρέπεται σε οργή. Η  Ελλάδα που έχει άμεσα συμφέροντα,  εκπροσωπήθηκε από έναν πρωθυπουργό  που δεν άγγιξε καν το όλο θέμα. Παρεμπιπτόντως,  όποιος ενδιαφέρονταν για ενημέρωση έπρεπε να ψάξει για να βρει τι έκανε και τι είπε ο πρόεδρος της Β. Μακεδονίας στην Αθήνα Πεντάροφσκι. Δεν το είπε δημόσια , αλλά αποκάλυψε στους δημοσιογράφους της χώρας του, ότι ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να φέρει στη βουλή προς ψήφιση τα τρία μνημόνια συνεργασίας που προβλέπονται από την συμφωνία των Πρεσπών λόγω «εσωτερικών καταστάσεων», δηλαδή εξαιτίας του Σαμαρά, του Μπογδάνου και άλλων πολλών που απειλούν να καταψηφίσουν και να χάσει η κυβέρνηση τη δεδηλωμένη.

Τα οικονομικά γεράκια καραδοκούν

Τα Δυτικά Βαλκάνια δεν έχουν διέξοδο και η κρίση θα μεγαλώνει.  Μετά τον τραγέλαφο των εμβολίων και της πανδημίας, ήρθε  η τραγική διαχείριση της ενεργειακής κρίσης, που προστίθεται στην οικονομική κρίση. Και όμως τα οικονομικά γεράκια της Γερμανίας , της Ολλανδίας και των σκανδιναβικών χωρών πιέζουν για να επαναφέρουν το συντομότερο την λιτότητα του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η δήλωση της Μέρκελ ότι η Βουλγαρία που θέτει βέτο στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας  Μακεδονίας έχει εκλογές , άρα δεν την πιέζουν, έρχεται γάντι και στο Βερολίνο και το Παρίσι. Τα άλλοθι και οι δικαιολογίες πάντα είχαν  αξία , για να μην έχει κανείς την ευθύνη.   Η Βουλγαρία θα θέτει βέτο όσο το χρειάζονται οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί  και οι Γερμανοί. Η συνάντηση κορυφής λοιπόν ήταν επί της ουσίας μια υπόθεση που ως πολιτική ύβρις μπορεί να χαρακτηριστεί. Η ένσταση της Γαλλίας και της Ολλανδίας και πίσω από αυτές και άλλες χώρες,  ότι η ΕΕ δεν είναι σε θέση να κάνει μια νέα διεύρυνση καταδεικνύει την λειτουργική κρίση της ΕΕ, παρά τις παραφουσκωμένες διακηρύξεις της. Γιατί τα δυτικά βαλκάνια δεν έχουν οικονομίες που μπορούν να προκαλέσουν σοκ στην ΕΕ, ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς ότι οι μικροί πληθυσμοί μπορούν να προκαλέσουν ανατροπές. Εξάλλου, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις γίνονται ακριβώς για να εξομαλύνονται τα προβλήματα, να ομογενοποιούνται πολιτικές και στο τέλος η ένταξη να γίνεται ομαλά. Πέραν αυτών προβλέπονται ήδη μεταβατικές περίοδοι ώστε μια χώρα να έχει τον χρόνο να εναρμονιστεί με το κοινοτικό κεκτημένο, ή για να αντιμετωπιστούν παρενέργειες σε διάφορα επίπεδα, νομικά, κοινωνικά, οικονομικά. Το γεγονός ότι η ΕΕ δεν κάνει καμία κίνηση , είναι εικόνα παρακμής  της ΕΕ.
           

Ελληνική παραφωνία

 Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, ο Έλληνας πρωθυπουργός  ενημέρωσε τους εταίρους για την ελληνογαλλική συμφωνία, τονίζοντας πως «ενισχύει την ικανότητα της Ευρώπης να χτίσει τον δικό της αμυντικό πυλώνα εντός του ΝΑΤΟ». Πρόκειται για πρόβλημα προσανατολισμού του Μητσοτάκη. Η σύνοδος ΕΕ –Δυτικών Βαλκανίων  του έδινε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την ελληνική στρατηγική, αν υπήρχε στην περιοχή. Να μιλήσει για την τεράστια συμβολή της συμφωνίας των Πρεσπών στην σταθερότητα της περιοχής, να συναντηθεί ο ίδιος με τον Ζάεφ και τον Βούλγαρο πρωθυπουργό Ράντεφ και να διαμεσολαβήσει για την εξεύρεση λύσης. Να τονίσει το ενδιαφέρον του για την ανάγκη προστασίας της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία που έχει εγκαταλείψει και να απαιτήσει από τα Τίρανα να ψηφιστεί ο νόμος για τις περιουσίες. Να υπογραμμίσει και να διακηρύξει την ανάγκη για περισσότερη στήριξη της περιοχής με  οικονομικά προγράμματα, με εμβόλια, με καταπολέμηση της διαφθοράς κλπ. Τίποτα από όλα αυτά δεν ειπώθηκε. Μια εξωτερική πολιτική με το βλέμμα στραμμένο στον Μπογδάνο είναι μια καταδικασμένη πολιτική.