Του Σωτήρη Σιδέρη

Η ενεργητική διπλωματία είναι το κορυφαίο αποτρεπτικό όπλο, σε συνδυασμό με τις Ένοπλες Δυνάμεις.  Ο επικοινωνιακός πατριωτισμός δεν είναι εξωτερική πολιτική, είναι διαχείριση της προσωπικής εικόνας. Επί δύο χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει παραλύσει και συνεπώς  αδυνατεί να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα, ακόμη και την κυριαρχία της χώρας.  είτε με τον έναν  είτε με τον άλλον τρόπο. Το κομβικό στοιχείο αυτής της κατάρρευσης ήταν η εκδίωξη από τη θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας Αλέξανδρου Διακόπουλου, όταν δημόσια αποστασιοποιήθηκε από την επίσημη κυβερνητική θέση ότι το Ουρούτς Ρέϊς πραγματοποιούσε έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Ταυτόχρονα, ο ανεκδιήγητος υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης καταργούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ισχυριζόμενος ότι το όριο ανοχής της Ελλάδας είναι τα 6ν.μ. Έμπρακτα όμως η Τουρκία έκανε κουρέλια συχνά όχι μόνο το όριο των 6 ν.μ. για έρευνες, αλλά φρεγάτες, λιμενικό  και αεροσκάφη  κάνουν κουρέλια οποιοδήποτε όριο και αν θέτει η κυβέρνηση. Ήδη δεν απαντήθηκε η καταγγελία της αντιπολίτευσης για την κίνηση της τουρκικής φρεγάτας που έφθασε 2,5 μίλια από τις ακτές της Κρήτης. Είναι προφανές ότι η Τουρκία  ζυγίζει τα πράγματα για το αν μπορεί να κερδίσει και πως ένα  πολεμικό επεισόδιο με την Ελλάδα για να θέσει και επίσημα στο τραπέζι την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης, αλλά αυτό μπορεί να είναι και η καταστροφή της.

Φωτογραφίες, χειραψίες και φλυαρία

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει να μην έχει στρατηγική άμυνας, ούτε αντεπίθεσης, κυρίως διπλωματικής. Άλλωστε ούτε το ΥΠΕΞ, ούτε το υπουργείο άμυνας, ούτε το ΚΥΣΕΑ, ούτε το υπουργικό συμβούλιο έχουν λόγο και ρόλο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης  επιδίδεται σε έναν διαρκή επικοινωνιακό πατριωτισμό, αλλά αυτό παρασύρει τη χώρα σε περιπέτεια, αν κάτι δεν αλλάξει. Και αυτό που μπορεί να αλλάξει την ροή των εξελίξεων , είναι η στάση της αντιπολίτευσης, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ , αν υψώσει τους τόνους.

Για πάνω από τρείς ημέρες,  η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να απαντήσει επίσημα εάν τουρκικό πολεμικό σκάφος εισήλθε στα εθνικά χωρικά ύδατα φτάνοντας ανενόχλητο 2,5 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Κρήτης και τη ναυτική βάση στο Κυριαμάδι, αφού πραγματοποίησε συστηματικές παρενοχλήσεις στο ερευνητικό πλοίο Nautical Geo που διενεργούσε έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ.

Τα τουρκικά ΜΜΕ με θριαμβευτικούς τόνους διαπίστωσαν και σωστά, ότι η χώρα τους υπερασπίζεται το τουρκολιβυκό σύμφωνο και ότι το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας είναι αδιαπέραστο. Η σιωπή στην Αθήνα επιβεβαιώνει την ήττα χωρίς να υπάρξει αποτρεπτικό σχέδιο, ούτε στη θάλασσα, ούτε στη διπλωματία. Βεβαίως ο ΥΠΕΝ Νίκος Δένδιας παρουσίασε στους Ευρωπαίους ομολόγους του στη Νέα Υόρκη ακόμη και χάρτες για να καταδείξει την τουρκική παραβατικότητα. Και μετά απόλαυσαν το γεύμα τους….
Όσο  εξελίσσεται στο Αιγαίο και νοτιότερα αυτή η εικόνα της άτακτης πολιτικής της χώρας, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού διαδραματίζεται η άλλη  πτυχή μιας εξωτερικής πολιτικής που δεν έχει αρχή , μέση και τέλος. Είναι ανερμάτιστη, είναι υποχωρητική, είναι χωρίς το παραμικρό σχέδιο. Για την ακρίβεια το σχέδιο είναι οι χειραψίες, οι φωτογραφίες και κάποιες συνεντεύξεις του πρωθυπουργού στα αμερικανικά ΜΜΕ που επιμελείται η εταιρεία Έντελμαν. Ο Ερντογάν όμως αξιοποίησε το βήμα του ΟΗΕ για να καλέσει την Ελλάδα σε διάλογο που είναι αμφίβολο αν θέλει και τι διάλογο ακριβώς θέλει. Με την διεθνή ρευστότητα να λειτουργεί προς το παρόν υπέρ της Τουρκίας, η ελληνική κυβέρνηση όφειλε να εμφανίσει προτάσεις σε κάθε επίπεδο, ΕΕ, ΟΗΕ, ΗΠΑ , να θέσει κόκκινες γραμμές , να γνωστοποιηθούν απευθείας στον Τούρκο πρόεδρο και κυρίως να επαναφέρει το θέμα των κυρώσεων όχι μόνο σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και ΟΗΕ. Ακόμη και αν συναντήσει αντιστάσεις , που θα συναντήσει, η κυβέρνηση θα είχε πετύχει μια πρώτη νίκη γιατί θα δημιουργούσε νέο σκηνικό και εντυπώσεις εις βάρος της Άγκυρας που θα της στοίχιζαν. Η απουσία σχεδίου εξελίσσεται σε πολλά μικρά βατερλό που αποδυναμώνουν όλο και περισσότερο την εικόνα της χώρας και ταυτόχρονα, η Τουρκία αφού δεν νοιώθει πίεση ή απειλή, παίζει μόνη της παντού. ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ.

Στο απυρόβλητο

Το ΚΚΕ ακολουθώντας μια στερεότυπη γενικευμένη κριτική δεν πιέζει την κυβέρνηση, κάθε άλλο. Η Ελληνική Λύση είναι παράρτημα της ΝΔ και και επηρεάζεται από τις ακροδεξιές καταβολές της, αλλά έχει και ανεπαρκή πολιτικά πρόεδρο τον Βελόπουλο για να έχει πειστικό και συγκροτημένο λόγο. Εκ των πραγμάτων η κυρια δύναμη πίεσης είναι η αξιωματική αντιπολίτευση που ανεβάζει σταδιακά τους τόνους. Ωστόσο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να στριμώξει κοινοβουλευτικά και πολιτικά την κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης βρίσκεται ουσιαστικά στο απυρόβλητο. Όμως τα προβλήματα αυτά, είναι τόσο μεγάλα και βαριά που θα στοιχίσουν πολύ στον πρωθυπουργό και τη ΝΔ, όσο οι εξελίξεις είναι και πιο δυσμενείς για τη χώρα

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκτενή ανακοίνωσή του τονίζει ότι:
 η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο έχασε την ευκαιρία -μετά την εκλογή Μπάιντεν- να πιέσει την Τουρκία για ουσιαστικό και όχι προσχηματικό διάλογο για τη Χάγη, προκειμένου να αλλάξουν πορεία οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Όχι μόνο έστρωσε το έδαφος στην Τουρκία να παραβιάσει την ελληνική ΑΟΖ, δύο μήνες αφού οριοθετήθηκε με την Αίγυπτο, ανακοινώνοντας ότι «κόκκινη γραμμή της Ελλάδας είναι τα 6 ναυτικά μίλια».

Όχι μόνο αποδυνάμωσε τον ρόλο της Ελλάδας στην προάσπιση της ΑΟΖ της, τονίζοντας ότι ήταν «θέμα της γαλλικής πλευράς» να αντιδράσει και όχι της ελληνικής, όταν τουρκικό πολεμικό πλοίο παρενοχλούσε για πρώτη φορά γαλλικό πλοίο που διενεργούσε έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ τον Απρίλιο 2021.
Αλλά φαίνεται ότι ούτε καν αυτή την κόκκινη γραμμή των 6 ναυτικών μιλίων δεν μπορεί να προασπίσει.

Ο κ. Μητσοτάκης εγκλωβισμένος στα εσωκομματικά του αδιέξοδα, επιβεβαιώνει καθημερινά ότι αδυνατεί να προασπίσει αποτελεσματικά τα εθνικά μας συμφέροντα και το μόνο που προσπαθεί είναι να αποκρύπτει διαρκώς την αλήθεια. Κι αυτό για να μην αποκαλυφθεί στον ελληνικό λαό το πρωτοφανές έλλειμμα εθνικής στρατηγικής της κυβέρνησής του.

Αναμένουμε λοιπόν την ολοκλήρωση των επαφών του πρωθυπουργού και του ΥΠΕΞ στη Νέα Υόρκη για μια συνολική αποτίμηση.