Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας νομίζει ότι η επανάληψη πάγιων ελληνικών θέσεων ενώπιον του Τσαβούσογλου στην Άγκυρα , τον απαλλάσσει από την κυρίαρχη ευθύνη να εναρμονίζει τις δηλώσεις του με  έργα,  με πολιτική δράση , με αποφάσεις και μια στάση υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων στο πλαίσιο της ΕΕ. Είναι πολιτική απάτη, να θεωρεί επίσης, ότι το  να αποφεύγει συστηματικά να ενημερώνει για το περιεχόμενο της πολιτικής της ΕΕ με την Τουρκία, είναι αποτελεσματική πολιτική.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο κύριος Δένδιας όφειλε να εξηγήσει ποια είναι η θέση της κυβέρνησης ως προς την «Στρατηγική Πυξίδα», που είναι στην  ατζέντα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων την Δευτέρα 12 Ιουλίου στις Βρυξέλλες και  αφορά μείζονα θέματα ασφάλειας.Ο  ελληνικός λαός, ούτε η βουλή γνωρίζουν το παραμικρό για τις θέσεις της χώρας. Και όμως σύμφωνα με ανεπίσημη ενημέρωση του εκπροσώπου της Κομισιόν την Παρασκευή 9 Ιουλίου,  η Στρατηγική Πυξίδα  της ΕΕ  και η ενδεχόμενη συμμετοχή της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι δεν είναι μέλος της ΕΕ, είναι στο τραπέζι, προφανώς με την σύμφωνη γνώμη της Αθήνας που αποσιωπά την εξέλιξη.   Πρόκειται για τεράστιο ζήτημα εθνικής ασφάλειας που συνθλίβεται μέσα από ανεπάρκειες, κουτοπονηριές και ψευτομαγκιές εκ του ασφαλούς . 

Μετά λοιπόν την δεδηλωμένη θέση της ΕΕ για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης, έρχεται και η στρατηγική αναβάθμιση της Τουρκίας σε ζητήματα ασφάλειας . Όλα αυτά την στιγμή που η Ελλάδα δέχεται απειλές ασφαλείας από την Άγκυρα.

Επί της ουσίας πρόκειται για  σοβαρό κλονισμό  της εξωτερικής πολιτικής της χώρας σε λιγότερο από έναν χρόνο, αλλά και την δραματική υποβάθμιση της Ελλάδας στην  ΕΕ.  Τόσο η συμμετοχή του πρωθυπουργού στις συνόδους κορυφής, όσο και του Δένδια στα Συμβούλια υπουργών μοιάζει με άδεια καρέκλα, σαν να μην είναι μέλος της ΕΕ η  Ελλάδα  ή μοιάζει να απέχει από κάθε διαπραγμάτευση.
 Η «περιοδεία» του Ουρούτς Ρέις το καλοκαίρι του 2020  και η παθητική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, όχι μόνο σε στρατιωτική επίπεδο, αλλά κυρίως σε πολιτικό και διπλωματικό. είχε τεράστιες επιπτώσεις και ήδη τα αποτελέσματα είναι ορατά. Την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει από πέρυσι το καλοκαίρι ένα ρεσιτάλ υποχωρητικότητας η Τουρκία , όχι μόνο επιβάλλει την δική της ατζέντα αλλά κερδίζει σημαντικό έδαφος και αναβαθμίζεται ο ρόλος της εντός της ΕΕ, μπροστά στο ανέκφραστο βλέμμα των κυρίων Δένδια –Μητσοτάκη.  Καμία διαπραγμάτευση, καμία πρόθεση να θέσει όρους στην ΕΕ και την Άγκυρα, η εξωτερική πολιτική βουλιάζει .

       

Η πραγματική συζήτηση

Σύμφωνα με την ενημέρωση που έκανε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής την Παρασκευή 9 Ιουλίου ενόψει του Συμβουλίου, για το θέμα της Στρατηγικής Πυξίδας, ανέφερε ότι «είναι μια πρωτοβουλία της ΕΕ η οποία στοχεύει στην διαχείριση κρίσεων, στην ενίσχυση των δυνατοτήτων της ΕΕ, στην ανθεκτικότητα και στις συμμαχίες της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό των συμμαχιών, η ΕΕ συζητά τον τρόπο με τον οποίο υπάρχει αλληλεπίδραση σε θέματα ασφάλειας με διάφορους συνομιλητές στους οποίους περιλαμβάνεται και η Τουρκία». Απαντώντας σε διευκρινιστική ερώτηση για την Τουρκία, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν  είπε τα εξής εκπληκτικά:

« Η Στρατηγική Πυξίδα, ειδικά σε επίπεδο εταιρικών σχέσεων, θα εστιάσει στις σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ. Αυτός είναι ένας από τους κύριους στόχους, ήτοι η σωστή επανατοποθέτηση αυτής της σχέσης. H Tουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, διαδραματίζει ασφαλώς σημαντικό ρόλο. Κατά δεύτερο λόγο, υπάρχουν οι διμερείς σχέσεις σε επίπεδο ασφάλειας και άμυνας. Οι σχέσεις αυτές είναι βεβαίως εξαιρετικά περίπλοκες, αλλά η Τουρκία είναι σημαντικός 'παίκτης' στην ευρύτερη περιοχή. Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία παίζει σημαντικό ρόλο στη Συρία, στη Λιβύη και σε άλλες περιοχές. Για τον λόγο αυτό είναι προς το συμφέρον μας να υπάρχουν ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας , αλλά θέλω να τονίσω ότι η Στρατηγική Πυξίδα αποτελεί εσωτερική άσκηση της ΕΕ που θα καθορίσει το επίπεδο φιλοδοξίας μας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση κρίσεων από τα 27 κράτη-μέλη, τις δυνατότητές μας, την ανθεκτικότητά μας και τις σχέσεις μας με τους εταίρους μας".

Η ΕΕ λοιπόν κάθε άλλο παρά θεωρεί παραβατική την πολιτική της Τουρκίας στην Συρία, όπου έχει δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας, αλλά εποικίζει την περιοχή, ούτε στην Λιβύη και προφανώς όλα είναι νόμιμα στην ανατολική Μεσόγειο.
         

Εις βάρος των εθνικών συμφερόντων

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι τα μηνύματα, τα συμπεράσματα των συνόδων κορυφής, οι δηλώσεις αξιωματούχων για την Τουρκία είναι μια κάλπικη δεκάρα. Ο στρατηγικός διάλογος και σε θέματα ασφάλειας έχει ήδη προχωρήσει προφανώς με την σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας που παρακολουθεί ταπεινωτικά τις διεργασίες που εξελίσσονται εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Σημαίνουν επίσης ότι η ΕΕ αδιαφορεί για τις απειλές που δέχεται η Ελλάδα από την Τουρκία και είναι αποφασισμένη να αναβαθμίσει τις σχέσεις με την Άγκυρα.  Η ελληνική κυβέρνηση παραδίδει αμαχητί κάθε πολιτικό και διπλωματικό πλεονέκτημα διέθετε η χώρα και το τραγικό είναι ότι δεν λογοδοτεί γι αυτό, καθώς κανένα κόμμα ουσιαστικά δεν ζητά εξηγήσεις, ούτε πιέζει.

Επί της ουσίας όμως , αντί η Ελλάδα και ο Μητσοτάκη να κοινοτικοποιήσει τις σχέσεις με την Τουρκία επιβάλλοντας όρους, κυρώσεις ή έναν ακριβή οδικό χάρτη με δικαιώματα και υποχρεώσεις, συμβαίνει το αντίθετο. Η Τουρκία κάνει βήματα μπροστά, αμφισβητεί το νομικό καθεστώς του Αιγαίου, την ίδια την συνθήκη της Λωζάννης, τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, απειλεί με πόλεμο και χρήση βίας, κάνει κουρέλια συνθήκες και κανόνες της ΕΕ και οι Βρυξέλλες, την αναβαθμίζουν.
Είναι μια εθνικά επικίνδυνη κυβέρνηση . Το δίδυμο Μητσοτάκη –Δένδια αποδεικνύεται ανίκανο να συνθέσει έστω μια στοιχειώδη εθνική πολιτική και τα αποτελέσματα είναι ορατά. Δεν δέχθηκε μάλιστα ούτε να συζητήσει την πρόταση Τσίπρα για την θέσπιση ενός οδικού χάρτη που θα συνοδεύει τις διαπραγματεύσεις για την Τελωνειακή Ένωση, ένα Ελσίνκι 2 για να το πούμε σχηματικά.
 
Παραθέτουμε τμήμα της επίσημης ανακοίνωσης του ΥΠΕΞ που αναφέρεται στην ατζέντα του Συμβουλίου επιγραμματικά. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «η  ημερήσια διάταξη περιλαμβάνει τις γεωπολιτικές προεκτάσεις των νέων ψηφιακών τεχνολογιών, την υπό επεξεργασία Στρατηγική Πυξίδα της Ε.Ε. και τις εξελίξεις στην Αιθιοπία και ιδιαίτερα την περιοχή του Tigray….»
Εν αναμονή των αποτελεσμάτων του Συμβουλίου και θα επανέλθουμε