Με βροχή αναλύσεων, εκτιμήσεων και μια αυτοπεποίθηση που σπάει κόκαλα, υποδέχθηκε ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, με πανομοιότυπα άρθρα την επέτειο των δύο χρόνων από την εκλογική νίκη της ΝΔ. Με τίτλους του τύπου «κυρίαρχος ο Μητσοτάκης» και συγκρίνοντας θητείες άλλων πρωθυπουργών, συμπεραίνουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση ηγέτη. Σε κανένα κείμενο δεν επισημαίνονται η φθορά, η δυσφορία της κοινωνίας για την οικονομία, ενώ το σχεδόν ταυτόσημο ερωτηματολόγιο δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ουσιαστική ανάλυση των ευρημάτων.

Πρώτο συμπέρασμα λοιπόν:  ο Μητσοτάκης κυρίαρχος: όμως, λόγω των ειδικών συνθηκών η κυριαρχία του Μητσοτάκη είναι πραγματική ή κάλπικη;  
Και συνεχίζουν: ο Μητσοτάκης δεν έχει αντίπαλο. Ούτε καν την πανδημία γιατί και την περιφρόνησε όσον αφορά την προσωπική του στάση και απέτυχε παταγωδώς να την διαχειριστεί. Δεύτερο συμπέρασμα: τα όσα αρνητικά υπάρχουν οφείλονται στην κακή ψυχή της αντιπολίτευσης ή σε λάθη μεθοδολογίας των αναλυτών και αυτό γι αυτό οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρή πτώση γύρω στο 4%

Οχυρωμένος μέσα σε ένα φιλικό και εξαγορασμένο μέσω της λίστας Πέτσα περιβάλλον, με την πανδημία να ευνοεί την κοινωνική συσπείρωση γύρω από την εκάστοτε κυβέρνηση, με το κοινοβούλιο να υπολειτουργεί, με νομοσχέδια να ψηφίζονται χωρίς διάλογο και με πρωτοφανή ταχύτητα σε συνθήκες εθνικής καραντίνας, με εκατοντάδες τροπολογίες να εξυπηρετούν συμφέροντα, με αδιαφορία για το κράτος δικαίου και δημοκρατικούς κανόνες, η κυβέρνηση βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο.
Η φθορά ή η υπεροχή της θα κριθεί όταν ο πρωθυπουργός, ίσως στη ΔΕΘ δώσει μια αληθινή συνέντευξη τύπου ή μια συνέντευξη που δεν θα είναι σε προστατευόμενο περιβάλλον,  ή σε κάλπες,  έτσι γίνεται στις δημοκρατίες. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης τώρα αρχίζουν να βγαίνουν στην κοινωνία, τώρα αρχίζουν να παράγουν πολιτική και να αναπτύσσουν δράση.

Οπότε σε λίγες εβδομάδες, τα κριτήρια θα είναι διαφορετικά απ΄ότι σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με το τέταρτο κύμα πανδημίας που είναι προ των πυλών. Αν δηλαδή θα λειτουργήσει και πάλι συσπειρωτικά για την κυβέρνηση ή θα γίνει μπούμερανγκ , γιατί δεν μπορεί να είναι όλα επίπεδα. Κατά την άποψή μας, το τέταρτο κύμα θα προκαλέσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, θα επιδράσει καθοριστικά στο σκηνικό, γιατί οι αντοχές της κοινωνίας όλο και λιγοστεύουν, ενώ η αλαζονεία , η περιφρόνηση, η αναλγησία περισσεύουν εκ μέρους της κυβέρνησης. Μέχρι τώρα βρισκόμαστε σε ένα σημείο που η φθορά δεν έχει μεταφραστεί σε μεγάλες απώλειες. Μικρή ναι , μεγαλύτερη όχι.
Εν κατακλείδι, τα δύο χρόνια αυτοδύναμης εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ ήταν δυο  δύσκολα χρόνια σε σχέση με τα προβλήματα της χώρας, αλλά δύο εύκολα χρόνια στις σχέσεις της με όλη την αντιπολίτευση, με την κοινωνία με την διαχείριση των κρίσεων, ακριβώς λόγω της ιδιόμορφης κατάστασης. Στο εξής όμως , όλα δείχνουν ότι τα κριτήρια αλλάζουν καθώς αλλάζει και προσεγγίζει το σημείο μηδέν η εμπιστοσύνη , η αξιοπιστία, ο ορθολογισμός, ο σεβασμός στους κανόνες, το κράτος δικαίου, οι ανισότητες . Μετά μάλιστα την Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, η κοινή γνώμη διαθέτει στοιχεία και θέσεις για σύγκριση . Αυτό σημαίνει ότι επί της ουσίας η  αντιπαράθεση ξεκινά με δύο χρόνια καθηστέρηση και θα είναι πολωτική, σκληρή και με θέσεις, καθώς η πολιτική επιστρέφει...
Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν ένα ειδικό πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς που κλείνει τον κύκλο του και εκ των πραγμάτων ανοίγει έναν νέο. Ασυλία τέλος, είτε με τέταρτο κύμα πανδημίας είτε χωρίς αυτό. Κυβέρνηση , αντιπολίτευση, νεολαία και κοινωνία, ενώπιος ενωπίω..