του Σπύρου  Σουρμελίδη 

Υποκρίνεται για μία ακόμα φορά ο Κ.Μτσοτάκης για την Βόρεια Μακεδονία, προκειμένου να κρύψει την εσωτερική αντιπαλότητα στο εσωτερικό της παράταξης του. Και μαζί με την ελληνική κυβέρνηση, δείχνει για μία ακόμα φορά ητν ανικανότητα της και την υποκρισία της η ΕΕ, η οποία υποσχέθηκε στον Ζάεφ ευρωπαική πορεία και ευρωπαική στήριξη την οποία δεν παρέχει. Ο κίνδυνος είναι η αστάθεια στην Βαλκανική, είναι ο βουλγαρικός εθνικισμός μαζί με τον αλβανικό εθνικισμό. Τα Βαλκάνια κινδυνεύουν να  πέσουν σ ένα νέο κύκλο σκληρών αντιπαραθέσεων με επιπτώσεις και για την Ελλάδα. 

Το βέτο της Σόφιας για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων  της Βόρειας Μακεδονίας και συνακόλουθα της Αλβανίας, προκαλεί εσωτερικούς τριγμούς στην γειτονική μας χώρα και βεβαίως δίνει την ευκαιρία στους σκληρούς όλων των χωρών (Βόρειας Μακεδονίας, Ελλάδας, Βουλγαρία, Αλβανίας) να ξεσπαθώνουν και πάλι κατα της Συμφωνίας των Πρεσπών. 

Η Σόφια ζητά απο τα Σκόπια να αναγνωρίσουν οτι οι κάτοικοι της χώρας είναι βουλγαρικής καταγωγής και η γλώσσα τους βουλγαρικό ιδίωμα. Κάτι που ιστορικά δεν αναγνώρισε η Γιουγκοσλαβία και μετά η ΠΓΔΜ. Ούτε φυσικά έχει όφελος να αναγνωρίσει και η Ελλάδα, με κίνδυνο αναβίωσης ενός βουλγαρικού εθνικιστικού κινήματος. 

Ο Ζάεφ  υπο το βάρος της αντιπαράθεσης αντιστέκεται και στην Σόφια (με την οποία προσπάθησε να βρεί κάποιο συμβιβασμό) αλλά συγχρόνως υπενθυμίζει στους ευρωπαίους την ασυνέπεια τους και τους κινδύνους που αυτή επιφέρει.

Πρώτα συνεχάρη την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της “Μακεδονίας” με ένα tweet για το οποίοα στην συνέχεια ζήτησε συγνώμη και το αναίρεσε. Δήλωσε μάλιστα οτι και το σηματάκι στις φανέλες των ποδοσφαιριστών της χώρας του θα διορθωθεί.

Στην συνέχεια όμως στη Βουλή υπό το βάρος της πίεσης της αντιπολίτευσης του VMRO που αρνείται να αποδεχθεί την Συμφωνία των Πρεσπών και την συνταγματική αλλαγή  στην Βόρεια Μακεδονία, είπε οτι «Σήμερα είμαστε η Βόρεια Μακεδονία για ολόκληρο τον κόσμο. Είμαστε «Μακεδόνες» που μιλούν «Μακεδονικά» για ολόκληρο τον κόσμο»,  απαντώντας σε ερώτηση της βουλευτή,  του αντιπολιτευόμενου εθνικιστικού κόμματος VMRO-DPMNE Ανέ Λασκόσκα. 

Ευθύνες και υποκρισία 

Η πρώτη ευθύνη ανήκει στην ΕΕ η οποία έχει συνολικά δεσμευθεί έναντι της Βόρειας Μακεδονίας, αρα δεν θα έπρεπε να ισχύει κανένα βέτο για την  έναρξη των διαπραγματεύσεων. Η κα Μέρκελ θα έπρεπε ήδη να έχει αντιδράσει. Η αλήθεια είναι μάλιστα πως για δικούς τους γενικότερους λόγους ήδη έχουν αντιδράσει οι αμερικανοί, απειλώντας με μέτρα εναντίον  όσων αποσταθεροποιούν τα Βαλκάνια.

Ευθύνηόμως έχει και η ελληνική κυβέρνηση.  Γιατί αυτή την ώρα έχει κάθε λόγο να αντιταχθεί στον βουλγαρικό εθνικισμό (οπως και στον αλβανικό εθνικισμό που καταπατά τα δικαίωμα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία) επιδιώκοντας να εξαπλωθεί σσε γιουγκοσλαβικά εδάφη (κόσοβο, Τέτοβο).

Αντ αυτού ο κ. Μητσοτάκης μπροστά στην απειλή Σαμαρά και Καραμανλή οτι δεν θα ψηφίσουν τα Μνημόνια Συνεργασίας με την Βόρεια Μακεδονία που απορρέουν απο την Συμφωνία των Πρεσπών, προτιμά εδω και καιρό να μην φέρνει στην Βουλή τα εν λόγω Μνημόνια.Με αφορμή δε, τις δηλώσεις Ζάεφ, δηλώνει οτι αναβάλει επ αόριστον την ψήφιση των μνημονίων.

Και να ακόμα πιστεύεο οτι με αυτό τον τρόπο θα “σωσει” τα προσχήματα  για την ενότητα του κόμματος του, δεν μπορεί να κρυφτεί απο το πρόβλημα στην Βαλκανική.

Οι επιπτώσεις αν είναι αρνητικές αγγίζουν  και την Ελλάδα. Η αστάθεια ευνοεί την Τουρκία που θα παρέμβει. Η αστάθεια επιδιώκεται και απο την Μόσχα που επίσης παρεμβαίνει. Και η αστάθεια φέρνει και οικονομικές συνέπειες αλλά και νέο κύμα μεταναστών. 

Για μία ακόμα φορά στην ιστορία η δεξιά παράταξη κοιτά τον εαυτό της και τις αντιθέσεις της και οχι τη χώρα.

Ιστορική υποκρισία

Η Βόρεια Μακεδονία είναι το αποτέλεσμα μιας ανικανότητας του ελληνικού πολιτικού συστήματος εδω και 30 χρόνια. Η αρχική ευθύνη είναι του  Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Αντώνη Σαμαρά που επέτρεψαν απο την ώρα μηδέν (1991) η Ελλάδα να βρεθεί σε θέση αμυνας και συμβιβασμών. Η Ενδιάμεση Συμφωνία (1995) οδήγησε στην βεβαιότητα οτι λύση μπορεί να βρεθεί μόνο με ένα αμοιβαίο συμβιβασμό. 

Και η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ο καλύτερος συμβιβασμός , ο πλέον επωφελής γτια την Ελλάδα, μετά απο ενα 30νταετές αδιέξοδο και συνεχείς διπλωματικές ήττες. Με την σημαντικότερη να είναι η αναγνώριση της  Δημοκρατίας της “Μακεδονίας” απο 140 και πλέον χώρες  και η αναφορά σ αυτήν σε κάθε δημόσιο διάλογο και εκδήλωση παγκοσμίως. Πέρα απο  την δυνατότητα της Τουρκίας να αξιοποιεί την ενταση στην περιοχή. 

Το επιχείρημα παρ ολ αυτά και της μητσοτακικής ΝΔ και του σημιτικού   ΠΑΣΟΚ, ηταν πάντα οτι πρέπει να στηρίζουμε την γειονική μικρή χώρα για να περιορίσουμε  τον βαλκανικό και αλβανικό εθνικισμό.

Η συνεργασία σε πολιτικό επίπεδο των δυο αυτών τάσεων,  δημιούργησαν το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και δισαμόρφωσε την σημερινή  κυβέρνηση υπο τον Μητσοτάκη. Για να κερδίσουν  όμως ψήφους έπαιξαν χωρίς περιορισμούς και εμφανίστηκαν  πολέμιοι και όσων υποστήριζαν και  της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σήμερα προκειμένου να κρύψουν τις αντιφάσεις τους, παίζουν και πάλι ένα κακό αλλά και αδιέξοδο παιχνίδι.