του Σπύρου Σουρμελίδη

Ο Τζό Μπάιντεν  το πρότεινε και τελικώς πέτυχε,  οι 7 ισχυρότερες χώρες της Δύσης να συμφωνήσουν σ ένα μίνιμουμ ενιαίο φόρο (15%) των μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιριών , ανεξαρτήτως που δηλώνουν φορολογική έδρα.  Η ενιαία φορολόγηση είναι η πρώτη προσπάθεια σωτηρίας των δυτικών κρατών. Οι πολυεθνικές (ιδίως Google, Apple, Facebook, Amazon, Microsoft, Tesla κα) στηρίζονται σε βιομηχανικούς  (π.χ. Κίνα) και φορολογικούς παραδείσους, συσσωρεύοντας μυθικά κέρδη. Την ίδια ώρα τα κράτη καταρρέουν υπο το βάρος των χρεών, τα κοινωνικά  συστήματα διαλύονται, όπως και η οικονομία. Η μεσαία και οι παραγωγικές τάξεις της Δύσης εξαφανίζονται. Οι ΗΠΑ είναι οι πρώτες που πλήττονται. Οι ΗΠΑ θέλουν όλη η ΔΥΣΗ να λάβει μέτρα από κοινού για να αντιμετωπιστεί η παραγωγική-οικονομική υπερδύναμη που λέγεται Κίνα αλλά και γιατί Αμερική και Ευρώπη μαζί είναι οι μεγάλοι χαμένοι. 

Ο διπλός εφιάλτης 

«Δεσμευόμαστε να φτάσουμε σε μια ισότιμη λύση ως προς την κατανομή των δικαιωμάτων φορολόγησης με τις χώρες να αποκτούν δικαιώματα φορολόγησης τουλάχιστον 20% επί του κέρδους που θα ξεπερνάει ένα περιθώριο 10% για τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες πολυεθνικές εταιρείες». Η απόφαση αυτή πάρθηκε από τους υπουργούς Οικονομικών των ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας, Γερμανίας,  Γαλλίας, Ιταλίας, Καναδά και Ιαπωνίας και θα επικυρωθεί από την συνάντηση των ηγετών των 7 κρατών τις επόμενες μέρες. Η επιβολή-εφαρμογή δεν είναι εύκολη αλλά είναι θέμα επιβίωσης. 

Η παγκοσμιοποίηση για την οποία πανηγύρισε ο αμερικανικός και ο δυτικός εν γένει, καπιταλισμός, έγινε εφιάλτης.

1. Κράτη όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, το Βιετνάμ, ή και η Νότια Κορέα,  έχουν μετατραπεί σε παγκόσμιας σημασίας βιομηχανικά -παραγωγικά πάρκα, έχοντας όμως δικιά τους πλέον τεχνολογία και τεχνογνωσία , προσελκύοντας διαρκώς ολοένα και περισσότερες επενδύσεις. Με κεφάλαια που φεύγουν από την κραταιά (έως χθες) Δύση, Αμερική και Ευρώπη. Τα κράτη αυτά δεν είναι αποικίες, δεν εξαρτώνται από την Δύση, και τείνουν να γίνουν πλέον ισχυρότερα. 

2. Μυθικός πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια ελάχιστων οντοτήτων (εταιριών ή και προσώπων). Μερικές εκατοντάδες άνθρωποι κατέχουν το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Το σημαντικό και καινούργιο όμως είναι ότι αυτός ο πλούτος, άρα οι κάτοχοι του, είναι ανεξέλεγκτοι. Δεν υπακούουν σε κανέναν κανόνα.  Ο πλούτος τους βρίσκεται στην κυριολεξία στα σύννεφα (στο λεγόμενο τεχνολογικό cloud). 

Το χρήμα αυτό δεν ελέγχεται πλέον από τις κεντρικές τράπεζες των ισχυρών κρατών. Οι λιγότερο από 100 άνθρωποι που κρατάνε αυτόν το μυθικό πλούτο (όμοιο του η κοινωνία δεν έχει ξαναδεί) αυτονομούνται από τα κράτη. Επιδιώκουν να ενισχύσουν τα δικά τους νομίσματα (κρυπτονομίσματα κλπ), ο καθένας μάλιστα το δικό του αν είναι δυνατόν. Επενδύουν όπου κρίνουν αυτοί, ακόμα και στο Διάστημα. Ελέγχουν και κάτι σημαντικότερο. Την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Οι περίφημοι GAFAM (Google, Apple, Facebook, Amazon, Microsoft) όπως και αρκετές ακόμα όπως η Tesla του Ελον Μάσκ, ή η Palantir κα, ελέγχουν την εξέλιξη της τεχνολογίας, την πληροφορία, το χρήμα. Δεν υπήρξαν ποτέ στην ανθρωπότητα ιδιωτικοί μηχανισμοί  που να έχουν περισσότερες δυνατότητες και πραγματικό έλεγχο από τα κράτη.

Η διπλή, ταυτόχρονη, αυτή εξέλιξη , διαλύει τα δυτικά κράτη, τον δυτικό καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός της Ανατολής , είναι καινούργιος, είναι επιθετικός και αδίστακτος, είναι πάνω απ ολα ΚΡΑΤΙΚΟΣ. Η αφαίμαξη ισχύος από τα κράτη της Δύσης είναι  απόλυτη. Η μονοπωλιακή συμπεριφορά των μεγάλων εταιριών της νέας τεχνολογίας και πληροφορίας, οδηγεί σε ακόμα ισχυρότερα μονοπώλια, σε ΑΡΧΟΝΤΕΣ ανεξέλεγκτους. Δεν καταρρέει μόνο η μεσαία τάξη, καταρρέουν οι παραγωγικές τάξεις η μία μετά την άλλη, καταρρέουν οι κρατικές δομές , η δυνατότητα ελέγχου, η ισχύς των κρατών, οι κανόνες συμβίωσης και επιβίωσης. Απειλείται το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Οι Ολιγάρχες της δύσης (πολύ πιο επικίνδυνοι από εκείνους της Ρωσίας), υποστηρίζουν  ήδη ότι η εξέλιξη δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην δημοκρατία. Οι κοινωνίες ζητούν εναγωνίως προστασία. Και όσο βιώνουν την απώλεια περιουσίας, εργασίας, προστασίας και ελπίδας, στρέφονται σε παλαιά δόγματα (φασισμός κα) ζητώντας σύνορα, πατρίδα, δηλαδή κανόνες και προστασία. 
Η εισβολή στο Καπιτώλιο, δεν ήταν ένα παράπτωμα. Ήταν μια (αμήχανη) έκφραση της αμφισβήτησης της ισχύος των ΗΠΑ. 

“America fisrt”  ή “America is back”...μια προσπάθεια επιβίωσης.

Ο Ντόναλντ Τράμπ, αλλά και η Μαρί Λεπέν, ο Ματέο Σαλβίνι, το Γερμανικό AfD, ο Ορμπαν, οι διαφόρων κατηγοριών εθνικιστές ή και νεοφασίστες σε Αυστρία, Πολωνία,  Σουηδία, Φιλανδία, Νορβηγία κα, είναι το αποτέλεσμα του διπλού εφιάλτη  που μόνος του προκάλεσε ο δυτικός καπιταλισμός. Δηλαδή ο αρχικός καπιταλισμός. 

Ο Τράμπ, προσπάθησε με τρόπο άγαρμπο να βάλει μπάρες ξανα σε όλα. Φράκτες, σύνορα δασμολογικά, πολιτιστικά, εθνολολογικά κα. Σε μια προσπάθεια να περιχαρακώσει και πάλι την εξουσία των κρατών και να φέρει τις επιχειρήσεις πίσω  απο την Κίνα. 

Ομως η απληστία των νέων ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ,  νίκησε και τον Τράμπ. Αυτοί  που τον στήριξαν, (επιχειρηματίες  της νέας τεχνολογίας και της πληροφορίας) τον εγκατέλειψαν γιατί για άλλο τον ήθελαν και άλλα έκανε. Η Αμερική διχάστηκε, αλλά ο κόσμος (το πλήθος που θέλει προστασία και την εργασία του) τον στήριξε ακόμα μαζικότερα.

Η εκλογή του Μπάϊντεν δεν “διαβάστηκε” σωστά. Ακόμα και από αυτούς  που τον στήριξαν. 

Ο Μπάϊντεν είναι ο εκπρόσωπος της παλαιάς ισχύος.  Το “America fisrt” του Τράμπ, αντικαταστάθηκε από το “America is back”. 

Ο Μπάϊντεν αντιλαμβάνεται ότι η περιχαράκωση μόνο της Αμερικής οδηγεί στον “θάνατο” και μάλιστα γρήγορα. Προσπαθεί λοιπόν να αλλάξει τους παγκόσμιους κανόνες αλλά σε συνεργασία με την Ευρώπη όχι με εχθρό την Ευρώπη.  Κάνει μια αμήχανη προσπάθεια να δημιουργήσει ένα νέο διπολισμό  με καλούς (ΗΠΑ, Ε.Ε, Αυστραλία, Ιαπωνία κα) και κακούς (Ρωσία, Κίνα , Ιράν κλπ).

Συγχρόνως όμως αντιλαμβάνεται οτι πρέπει να βάλει τάξη πρώτα στα του οίκου του. Δηλαδή να ελέγξει τους δικούς του Ολιγάρχες. Ο Πούτιν,  με βάρβαρο  τρόπο, έλεγξε του δικούς του. Το ίδιο κάνουν και οι Κινέζοι. 

Ο Μπάϊντεν ξεκινά από την  ενιαία φορολογία. Ας κάνει το πρώτο βήμα και βλέπουμε...