Του Σωτήρη Σιδέρη

Θα ήταν η ευχάριστη είδηση της εικοσαετίας τουλάχιστον. Μια συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Γάζας, δηλαδή μεταξύ ενός κράτους και μιας οργάνωσης, της Χαμάς, που μάλιστα «στολίζει» τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων,  θα είχε κατακλυσμιαίες επιπτώσεις σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Θα προκαλούσε άμεσες αντιδράσεις κατά της Τουρκίας, αντιτουρκικοί άξονες θα συγκροτούνταν άμεσα, εμπάργκο, απομόνωση , αντεπίθεση, κυρώσεις και διεθνής κατακραυγή θα οδηγούσε σε μια ιστορική ήττα την Τουρκία. Δεν είναι διμερές ζήτημα αυτό, είναι διεθνές που αρκεί μια σπίθα για να φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα για την Τουρκία.

Ένα άρθρο του απόστρατου ναυάρχου  Cihat Yayci,  «αρχιτέκτονα» της  «Γαλάζιας Πατρίδας» για συμφωνία Τουρκίας –Γάζας κατέδειξε ότι κάποιοι στην Άγκυρα κινούνται στο  όριο μεταξύ πραγματικού και φαντασιακού. Φυσικά υποδαυλίζεται από κάποιους κύκλους στην Τουρκία, που θεωρούν ότι ήδη η χώρα τους είναι υπεράνω διεθνούς συστήματος . Στο άρθρο της «Yeni Safak»  απάντησε από το Τελ Αβίβ η άλλη εφημερίδα του συστήματος η  Jerusalem Post, που εκτίμησε ότι μια τέτοια κίνηση  θα σήμαινε ίσως ρήξη Ισραήλ –Τουρκίας.

Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι πράγματι η Χαμάς , ακόμη και η Παλαιστίνη υπό τον Αμπάς, πράγμα απίθανο για τον Αμπάς,  συμφωνήσουν σε μεταξύ τους οριοθέτηση , με βάση το μοντέλο της  Λιβύης,  έτσι όπως την προτείνουν οι Τούρκοι. Τι θα συνέβαινε:
1.    Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, ο ΟΗΕ, όλοι ο ΟΑΣΕ τοπικοί και περιφερειακοί θεσμοί θα καταδίκαζαν την συμφωνία και δεν θα την αναγνώριζαν.
2.    Η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Κύπρος,  το Ισραήλ ο Λίβανος, η Γαλλία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ , πιθανόν,  θα συγκροτούσαν ναυτική δύναμη που θα εγκλώβιζε την Λωρίδα της Γάζας και θα αντιμετώπιζε ίσως δυναμικά τον τουρκικό στόλο.
3.    Όλες οι προαναφερθείσες χώρες, η ΕΕ και οι Αμερικανοί θα ενταφίαζαν οριστικά το Παλαιστινιακό , γεγονός που θα είχε τρομακτικές επιπτώσεις στους Παλαιστίνιους και σε άλλα αραβικά κράτη, έως ότου εξουδετερώνονταν η Χαμάς.
4.    Κυρώσεις θα αποφασίζονταν σε χρόνο ρεκόρ κατά της Τουρκίας. Θα άλλαζε η ευρωπαική και η αμερικανική πολιτική στην Συρία και την Λιβύη . Η Τουρκία θα ήταν αντιμέτωπη με οικονομικές συνέπειες που θα επιδείνωναν και θα επιτάχυναν την κατάρρευση της οικονομίας της.
5.    Μια τέτοια συμφωνία θα πυροδοτούσε άνευ προηγουμένου ένταση στην Μεσόγειο που θα υποβοηθούσε και το μέλλον του Κυπριακού, καθώς πολλές χώρες του κόσμου θα άλλαζαν στάση έναντι των Κατεχομένων και της Άγκυρας.
6.    Μια τέτοια συμφωνία θα προκαλούσε εκτροχιασμό του πολιτικού συστήματος  στην Τουρκία, θα επιτάχυνε την πτώση ή και την ανατροπή του Ερντογάν και η Τουρκία θα οδηγούνταν σε αποσταθεροποίηση.  Οπότε μια νέα κυβέρνηση θα ακύρωνε την συμφωνία
7.    Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε άμεση  μεταστροφή υπέρ των ελληνικών θέσεων και πολλές χώρες του κόσμου θα στήριζαν την πολιτική της Αθήνας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
8.    Ακόμη και αν ως αντίδραση η Τουρκία επιχειρούσε να προκαλέσει με το μεταναστευτικό, θα ήταν μάταιος  κόπος. Τα σύνορα είναι κλειστά, η Άγκυρα θα είχε να αντιμετωπίσει πολλές συνέπειες, οικονομικές, πολιτικές, γεωπολιτικές που θα της προκαλούσαν τρόμο.
9.    Οι σχέσεις με την ΕΕ θα οδηγούνταν σε νέα πολύχρονη οπισθοδρόμηση με ότι αυτό συνεπάγεται για τον στρατηγικό προσανατολισμό της Τουρκίας, την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης, την εφαρμογή της υφιστάμενης και τις πολιτικές σχέσεις. Ταυτόχρονα η ΕΕ θα έθετε ζήτημα δημοκρατίας. 
10.     Το εβραικό λόμπυ στις ΗΠΑ και πολλές κυβερνήσεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή θα έβλεπαν πλέον πολύ πιο θετικά το πάγιο αίτημα  των Κούρδων για ίδρυση κράτους.

Νετανιάχου –Χαμάς

 Η έκρηξη των τελευταίων ημερών έχει αιτία. Η έξωση των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στην Ιερουσαλήμ προκάλεσε κύμα στήριξης και συμπάθειας και οξύνθηκε η κριτική κατά του Ισραήλ. Η Χαμάς που ελέγχει την Λωρίδα της Γάζας άρχισε να εξαπολύει πυραυλικές επιθέσεις κατά του Τελ Αβίβ και άλλων περιοχών.  Το  κλίμα ανατράπηκε ή κάποιοι απλά αναζητούσαν άλλοθι. Και το άλλοθι το έδωσε η Χαμάς. Ο Νετανιάχου που δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση , που βρίσκεται προ των πυλών του τέλους της πολιτικής του σταδιοδρομίας και ελέγχεται για  σκάνδαλα, άρπαξε την ευκαιρία και ξεκίνησε πόλεμο με εκατοντάδες θύματα, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά.
Συμπέρασμα πρώτο: Η Χαμάς θρέφει τον Νετανιάχου και ο Νετανιάχου τη Χαμάς με μεγάλο θύμα  τον παλαιστινιακό λαό.
Συμπέρασμα δεύτερο:  Η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί γεωπολιτικά την κρίση και να αποσταθεροποιήσει την περιοχή.  Έχει δίκιο για τα εγκλήματα του Ισραήλ, αλλά δεν είναι αυτή που θα  μιλήσει για γενοκτονία, ούτε είναι προστάτης των μουσουλμάνων, γεωπολιτικά παιχνίδια κάνει. Έχει «υιοθετήσει» τη Χαμάς, αλλά το παιχνίδι έχει ξεφύγει.Υπάρχουν σημαία καμπής για ανθρώπους, κράτη και συστήματα. Η Τουρκία βαδίζει προς μια τέτοια καμπή. Στο χέρι της είναι να συμβαδίσει στον δρόμο της ειρήνης και της συνεννόησης με όλες τις χώρες. Αν ξεπεραστεί η λεπτή γραμμή μεταξύ λογικής και παραλογισμού δύσκολα θα υπάρξει επιστροφή.
       
Τώρα θέλει να αποσταθεροποιήσει την περιοχή και το διεθνές σύστημα ασφάλειας και απειλεί με ΑΟΖ. Είναι  στο χείλος της αβύσσου. Ένα βήμα μπροστά και….