Του Σωτήρη Σιδέρη

Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη,   η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα επέζησε γιατί έγινε "λιγότερο ιδεολογική"  πιο πρακτική και πιο "προοδευτική".   Είπε ακριβώς αυτό που πιστεύει και επιβεβαίωσε ουσιαστικά αυτό που πιστεύουν όλοι. Το «πιο προοδευτική» το αφήνουμε στην κρίση των ιστορικών του λαϊκισμού, γιατί εκεί είναι η θέση της Η αναφορά όμως σε "λιγότερο ιδεολογική" έχει άλλη διάσταση, πιο πραγματιστική. Ότι ο πρωθυπουργός ρευστοποίησε ιδεολογικά τη ΝΔ, πότε με την ακροδεξιά, πότε με τους τεχνοκράτες , πότε με τους ολιγάρχες, ακριβώς για να μην υπάρχει η ιδεολογική λογοδοσία, είναι γεγονός. Γιατί ο πρόεδρος ενός κόμματος αρχών που έχει σταθερές ιδεολογικές αξίες, πρέπει να κυβερνά σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις αξίες του κόμματός του, ή της παράταξής του.  Αντίθετα, η  ιδεολογική ρευστοποίηση δίνει την δυνατότητα στον Μητσοτάκη να σαρώνει την κοινωνία με νόμους και πολιτικές που κλονίζουν την κοινωνική συνοχή , που απογειώνουν τις ανισότητες, χωρίς να υπάρχει η ενοχή ότι παραβιάζει κάποιες ιδεολογικές αρχές. Δηλαδή ένα κόμμα σούπερ μάρκετ, αλλά με σαφή ταξικό προσανατολισμό και ότι φέρει η ώρα…

Δεν υπάρχει όμως διεθνώς τέτοια κυβέρνηση που να έγινε αποδεκτή και σπάνια επιβιώνουν πέραν κάποιων λίγων χρόνων. Ο Μητσοτάκης και πολλοί ακόμη δεξιοί ηγέτες στην Ευρώπη ενοχλούνται από την σαφή και με ιδεολογικό προσανατολισμό διακυβέρνηση του Μπάιντεν.  Που υψώνει διαχωριστικές γραμμές και κυρίως χωρίς να νοιάζεται για τα παραμύθια περί κέντρου. Αν υπάρχει μια χώρα που θα μπορούσε να υπάρχει κόμμα και πολιτική του κέντρου είναι οι ΗΠΑ και όμως δεν υπάρχει. Και η σημερινή μεσαία τάξη, ότι έχει απομείνει είναι ιδεολογικά πολυδιασπασμένη,  κινείται και προς αριστερά και προς ακροδεξιά, ακριβώς επειδή πολιτικοί σαν τον Μητσοτάκη την διέλυσαν όπως και τα μνημόνια που και ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε.

Σήμερα λοιπόν που το σκηνικό διεθνώς όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει, αντίθετα επιβάλλεται να υπάρχει ιδεολογικό υπόβαθρο στις κυβερνητικές πολιτικές, παρατηρούμε να βυθίζεται το καταστατικό αξιών όλων των κεντροδεξιών κομμάτων που κατευθύνονται προς την ακροδεξιά ή είναι απόλυτα υποχείρια επιχειρήσεων . Καθόλου τυχαία  και κυρίως σωστή είναι η διαφαινόμενη στροφή του Αλέξη Τσίπρα προς την αριστερά καθώς ο Μπάιντεν αναπτερώνει το ηθικό των προοδευτικών κομμάτων.
Αν η ΝΔ χάσει τις επόμενες εκλογές ή και όποτε τις χάσει θα βρεθεί μπροστά σε μια περιπέτεια αντίστοιχη με τα προβλήματα των Ρεμπουμπλικάνων στις ΗΠΑ, της δεξιάς στη Γαλλία  ή τη Γερμανία που έχουν σαφές πρόβλημα σχέσεων με τις κοινωνίες, ακριβώς λόγω των ανισοτήτων που αυξήθηκαν .

Στην Ελλάδα τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα γιατί οι κανόνες και οι ιεραρχήσεις που είχε και η ΝΔ επί Καραμανλή για παράδειγμα,  δεν υπάρχουν πια και η ιδεολογική ρευστοποίηση θα επιφέρει και την πολιτική. Η δημιουργία άλλωστε του Επιτελικού Κράτους ήταν ακριβώς η συνταγή για τον ιδεολογικό αναχωρητισμό της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης δεν ενδιαφέρεται πόσο ισχυρό θα είναι το κόμμα που θα αφήσει πίσω του, γιατί ήδη έχει αποξενωθεί από τη ΝΔ. Την χρησιμοποίησε ως όχημα για να γίνει πρωθυπουργός και μόλις έγινε δημιούργησε το Επιτελικό Κράτο για να κυβερνά χωρίς κομματικές δεσμεύσεις και κυρίως χωρίς ιδεολογικούς φραγμούς.
       

Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά δείχνει ότι μπορεί να γίνει πιο συνεκτικός ιδεολογικά βλέποντας ότι η ακροδεξιά απειλή, οι κοινωνικές αγωνίες και οι χαώδεις ανισότητες αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό τους εν δυνάμει ψηφοφόρους που θα κατευθυνθούν προς την Αριστερά. Είναι δικό του θέμα αν θα ομογενοποιήσει τον πολιτικό του λόγο και θα γίνει πειστικός προγραμματικά για να καλύψει το κενό που αφήνει και η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ στην κοινωνία. Η σταδιακή έξοδος από την πανδημία θα είναι προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο κόσμος θα αναζητήσει μια ιδεολογική σταθερά για να ακουμπήσει. Ισχυρό κράτος , χρήσιμο κοινωνικό κράτος, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη θα αναζητηθούν από τους πολίτες .
Ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική αυτή η δήλωση του πρωθυπουργού γιατί δίνει ένα ισχυρό όπλο στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου, ούτε καν το έχουν επεξεργαστεί. Και όμως η δήλωση Μητσοτάκη έχει και ιστορική αξία. Ένας πρωθυπουργός που πράττει χωρίς ιδεολογία είναι ένας καιροσκόπος της πολιτικής . Δηλαδή, ό.τι χρεοκόπησε την Ελλάδα.