Τα άλλοθι, οι δικαιολογίες και οι προφάσεις περισσεύουν κάθε φορά που Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Ελλάδα και Τουρκία, κάθονται στο τραπέζι να διαπραγματευθούν την επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου.  Αυτό επιβεβαιώθηκε και στην άτυπη πενταμερή της Γενεύης 27-29 Απριλίου. Στο δημοψήφισμα του 2004 οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν την λύση και όχι επιμέρους άρθρα του σχεδίου Ανάν. Όσα απορρίφθηκαν τότε, έρχονται εμμέσως, πλαγίως ή άμεσα και απειλητικά από την Τουρκία κυρίως, υπόγεια από τους Άγγλους και άλλους μεσολαβητές. Η εμπλοκή δεν είναι η πολιτική ισότητα, ούτε τα βέτο. Το θέμα είναι ότι οι Ελληνοκύπριοι νοιώθουν ότι με οποιαδήποτε λύση , η Τουρκία θα είναι η  κυρίαρχη στο νησί. Η Άγκυρα είναι ίσως η πιο δυναμική διπλωματικά χώρα στην περιοχή, έχει ιδέες , σωστές ή λάθος είναι άλλο θέμα, είναι υπερκινητική και μάλλον υποφέρει στην ιδέα ότι δεν έχει καταφέρει να κάμψει τους Ελληνοκύπριους, παρά την εισβολή και κατοχή.

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον πολιτική στο Κυπριακό και έχει οχυρωθεί πίσω από τυπολατρικές διατυπώσεις και μάλλον ανακουφίζεται κάθε φορά που ανακοινώνεται άλλη μια αποτυχημένη σύνοδος. Πάντως όσο δεν βρίσκεται λύση, το Κυπριακό θα είναι μια μεγάλη εστία κινδύνου για την ειρήνη και για όλες τις εμπλεκόμενες χώρες.
Ο γγ του ΟΗΕ, προφανώς απογοητευμένος, και μετά από παρασκηνιακές πιέσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ ανακοίνωσε ότι θα γίνει νέα πενταμερής σε τρείς μήνες. Ο Ερντογάν δήλωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στους Ελληνοκύπριους γιατί δεν είναι τίμιοι. Δεν διαπίστωσε κανείς άνθρωπος στον κόσμο το παραμικρό ίχνος εντιμότητας σε μια πάνοπλη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, που εισέβαλε σε μια ουσιαστικά άοπλη Κύπρο και έκτοτε διατηρεί 45.000 στρατό και σύγχρονα οπλικά συστήματα . Ούτε οι αγνοούμενοι κάνουν την έντιμη Τουρκία, ούτε τα Βαρώσια και τα γεωτρύπανα. Αν υπάρχει ένας ηγέτης που δεν θα έπρεπε να μιλά για εντιμότητα είναι ο Ερντογάν και οι στρατηγοί του.

Οι Ελληνοκύπριοι αυτό που κάνουν είναι να προσπαθούν να απαλλαγούν από τις στρατιωτικές και πολιτικές συνέπειες της εισβολής και κατοχής, ελίσσονται , δικαιολογούνται και γνωρίζουν ότι μετά τόσες δεκαετίες είναι δύσκολο να αποδεχθούν αυτά τα τετελεσμένα. Θα πρέπει να γίνει κάτι πολύ ανατρεπτικό , πολύ δραματικό για να αλλάξει η ροή του Κυπριακού. Η κυπριακή Δεξιά δεν έκρυψε ποτέ τον τακτικισμό της στις διαπραγματεύσεις, όπως και το ΑΚΕΛ . Αφού έχουν δεχθεί σχεδόν τα πάντα σε δεκαετίες διαπραγματεύσεων, την κρίσιμη στιγμή αλλάζουν συζήτηση. Ας μην ξεχνάμε ότι στο σχέδιο Ανάν, το Πολιτικό Γραφείο του ΑΚΕΛ αποφάσισε να ψηφίσει  όχι στο δημοψήφισμα «για να τσιμεντώσουμε το ναι» όπως είχε πει. Έτσι κατέρρευσε όλο το πλαίσιο και έκτοτε τίποτα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά, παρά μόνο η Τουρκία που είναι πολύ ισχυρότερη.


       

Εκτιμήσεις για την συνέχεια

Η τουρκική πλευρά,  είχε έναν συγκεκριμένο στόχο πηγαίνοντας στη Γενεύη: Να βάλει μπροστά στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ένα χαρτί με τις απαιτήσεις της στο Κυπριακό. Γι’ αυτό και ο Ερσίν Τατάρ αφού έκανε την τοποθέτησή του κατά την έναρξη της πενταμερούς, φρόντισε να έχει μαζί του αντίγραφα για να τα μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους, ώστε να έχουν την εικόνα της κατάθεσης των θέσεών του.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Φιλελεύθερος», σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις που έκανε η Λευκωσία, είτε για ελιγμούς είτε για αιφνιδιασμό με άλλη πρόταση, Ερσίν Τατάρ και Μεβλούτ Τσαβούσογλου πήγαν απευθείας, χωρίς να ελίσσονται, προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Να θέσουν μπροστά στον ΓΓ ΟΗΕ την απαίτηση για χωριστή κυριαρχία των Τουρκοκυπρίων και λύση δύο κρατών. Και επειδή δεν είχαν την ψευδαίσθηση ότι θα περνούσε αυτό που ήθελαν, η επόμενη τους κίνηση είναι να μπλοκάρουν τη διαδικασία. Πλέον η στρατηγική της τουρκικής πλευράς θα είναι: είτε αποδοχή της κυριαρχίας, είτε συνέχιση του αδιεξόδου. Γνωρίζοντας ότι η επίρριψη ευθυνών, τουλάχιστον μέσω ΟΗΕ, δεν θα γίνει ποτέ.

Το παρασκήνιο

Είναι θετικό το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα απέρριψε τις τουρκικές θέσεις. Είναι μια ήττα της Τουρκίας στο πεδίο της διπλωματίας, καθώς όπως προαναφέραμε ,παρά την στρατιωτική υπεροπλία της, δεν έχει καταφέρει να επιβάλλει την λύση που θα ήθελε, γι αυτό και το Κυπριακό εξακολουθεί να είναι πηγή κινδύνων.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι  μετά τα τηλεφωνήματα του Νίκου Χριστοδουλίδη προς τους τέσσερις από τους πέντε του Συμβουλίου Ασφαλείας (η Βρετανία ήταν μέρος της διαδικασίας) υπήρξαν συγκεκριμένες κινήσεις προς την πλευρά του ΓΓ ΟΗΕ και την Τουρκία. Μίλησε με ΗΠΑ, Γαλλία, Ρωσία και Κίνα καθώς και με τον Ζοζέπ Μπορέλ. Η πρώτη κίνηση όλων ήταν να διαμηνύσουν δημόσια πως η μόνη αποδεκτή λύση του Κυπριακού είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Οι Αμερικανοί αλλά και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προχώρησαν σε παρεμβάσεις τους προς την πλευρά της Τουρκίας με συγκεκριμένα μηνύματα. Ιδιαίτερα έντονος ο Ζοζέπ Μπορέλ στο μήνυμά του προς τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου με το οποίο, μεταξύ άλλων τον προειδοποιούσε για τις παρενέργειες που θα έχει για την ίδια την Τουρκία σ’ ό,τι αφορά τις επικείμενες αποφάσεις της ΕΕ. Στην απάντησή του ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έδειξε να είναι ενοχλημένος από τις επισημάνσεις Μπορέλ. Η αμερικανική πλευρά κινήθηκε και προς τον ΓΓ ΟΗΕ.

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ήταν σχεδόν αόρατος στη Γενεύη. Δεν ήθελε ένταση, δεν ήθελε διαπραγμάτευση επί της ουσίας και μάλλον επέστρεψε ανακουφισμένος στην Αθήνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αποστασιοποίηση της Ελλάδας θα προσφέρει οποιοδήποτε όφελος . Η Αθήνα και η Λευκωσία ασκούν πολιτική πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο λύσης, το οποίο ή θα το απορρίψουν για να προτείνουν κάτι άλλο ή θα συμβιβαστούν με αυτό. Οπότε , όσο το πρόβλημα είναι ανοιχτό, άλλο τόσο υπαρκτοί είναι οι κίνδυνοι, η Τουρκία να επαναλάβει την τακτική της έντασης…