Οι εσωτερικές εντάσεις στην Τουρκία οξύνονται και στα ήδη πολλά εσωτερικά μέτωπα, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει τώρα μια ισχυρή αμφισβήτηση που θα επηρεάσει την σταθερότητα στην Άγκυρα και σε όλη την περιοχή. Ένα νέο , εξίσου επικίνδυνο και πολύπλοκο, θέατρο εντάσεων και αστάθειας, μετά την Ανατολική Μεσόγειο,  ανοίγει μεταξύ Αιγαίου και Μαύρης Θάλασσας, πάλι με πρωταγωνίστρια την Τουρκία. Η απόφαση του Ερντογάν να κατασκευάσει μια διώρυγα που θα παρακάμπτει τα Στενά, προκάλεσε εσωτερική αρρυθμία στην Άγκυρα και έχει διεθνή αντίκτυπο,  καθώς προκαλεί μείζονα ερωτήματα για την ισχύ της Συνθήκης του Μοντρέ του 1936. Το θέμα δεν είναι τεχνικό, δηλαδή δεν αφορά μόνο τον τρόπο διέλευσης εμπορικών και πολεμικών πλοίων, αλλά  επηρεάζει τις κινήσεις δεκάδων χωρών, ενώ οι ΗΠΑ πιέζουν όλο και περισσότερο τη Ρωσία, μέσω του ελέγχου της 0υκρανίας, την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας και την δημιουργία νέων βάσεων στην  βόρεια Ελλάδα. Άρα ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργούν τα Στενά, έχει ιδιαίτερη σημασία. Προς το παρόν . εντός της Τουρκίας δρομολογούνται σημαντικές εξελίξεις με τον Τούρκο πρόεδρο να πιέζεται όλο και περισσότερο από διάφορες κατευθύνσεις.

Από τους κεμαλιστές,  που  με αιχμή το Πολεμικό Ναυτικό, αμφισβητούν τις προθέσεις του, ακόμη και τον πατριωτισμό του. Από τους γκιουλενιστές που παρά τις διώξεις υπάρχουν και θέλουν να πάρουν ρεβάνς. Από την αντιπολίτευση που ενισχύεται. Από την ΕΕ από την οποία προσδοκά βοήθεια. Τις ΗΠΑ που  απαιτούν  ολική επαναφορά της Άγκυρας στην αυλή της, ενώ φαίνεται ότι η Ρωσία που μελετά τις κινήσεις της πριν τις εκδηλώσει θα έχει τον δικό της λόγο.
Σε όλο αυτό το πολύπλοκο και ιδιαίτερα απαιτητικό σκηνικό, ο Τούρκος πρόεδρος εξακολουθεί να αντιδρά σπασμωδικά, με συλλήψεις και απειλές. Δεν έχει όμως ούτε την απόλυτη κυριαρχία, ούτε την σωματική αντοχή να αντεπεξέλθει πλέον, ενώ οι εθνικιστές ενισχύουν τη θέση τους. Και ο κύκλος στενεύει…

οι εσωτερικοί εφιάλτες

Η ενέργεια των 103 αποστράτων να καταγγείλει τον Ερντογάν προκάλεσε θύελλα. Ήταν αναμενόμενο. Είχαν προηγηθεί 126  διπλωμάτες, επίσης συνταξιούχοι. Καθόλου τυχαία.  Οι κεμαλιστές προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν και επέλεξαν ένα «πατριωτικό»  θέμα, όπως την Συνθήκη του Μοντρέ, για να κλονίσουν το προφίλ του Τούρκου Προέδρου και μάλλον τα κατάφεραν. Κάποιοι συνελήφθησαν, άλλοι είναι υπερήλικες, οι ίδιοι δήλωσαν ότι δεν συνιστούν απειλή για κανέναν . Το γεγονός ότι οι συνεργάτες και επίσημοι αξιωματούχοι του Ερντογάν μίλησαν για πραξικόπημα δείχνει την εμμονή όλου αυτού του συστήματος να αντιμετωπίζουν κάθε διαφορετική άποψη ως πραξικοπηματική . Ο φόβος του διαφορετικού, είναι ο φόβος που κυριεύει τον Ερντογάν και την οικογένειά του. Οικονομία, κοινωνία. Δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ισλαμισμός κλπ είναι πολλά  και εκρηκτικά προβλήματα για να μπορεί να τα διαχειριστεί ταυτόχρονα η κυβέρνηση και κυρίως να τα διαχειριστεί αποτελεσματικά.

Επί της ουσίας οι ναύαρχοι  λένε στον Ερντογάν ότι η αλλαγή του καθεστώτος των Στενών, σημαίνει απόσυρση από την Συνθήκη του Μοντρέ, άρα η Τουρκία θα χάσει πολλά σε σχέση με τα κέρδη που θα έχει με τη νέα διώρυγα. Ο Τούρκος πρόεδρος σε πρόσφατη ομιλία του είπε ότι με τη νέα διώρυγα, η χώρα του θα έχει οφέλη γιατί θα εισπράττει διόδια, κάτι που δεν μπορεί να κάνει τώρα. Πως όμως θα αναγκάσει εμπορικούς στόλους να περνάνε από τη νέα διώρυγα και όχι δωρεάν από τα Στενά δεν είναι σαφές.  Η κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής του καθεστώτος των Στενών, όπως το ζήτημα είναι πιο πολύπλοκο. Γιατί ναι μεν δεν είναι καθόλου εύκολο να διαταραχθεί η ισχύς της Συμφωνίας του Μοντρέ, δεν είναι  όμως και δύσκολο, αν βάσει σχεδίου διαβρωθεί η εφαρμογή της, όταν και αν προχωρήσει η κατασκευή της νέας διώρυγας.
       

Η Ελλάδα , η Δύση και η Ρωσία

Η Ρωσία αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις καθώς το ΝΑΤΟ όλο περισσότερο πλησιάζει απειλητικά στην αυλή της. Η Μόσχα που έχει μια θαλάσσια στρατηγική από τον 17 ο αιώνα, είναι αδύνατον να δεχθεί αλλαγές στα Στενά , ούτε μπορεί να δελεαστεί εύκολα από την Τουρκία, ανεξάρτητα από προσφορές και να χρησιμοποιεί ο στόλος της τη νέα διώρυγα . Η Συνθήκη του Μοντρέ της προσφέρει διέξοδο στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και υπό αυτό το πρίσμα είναι αδιανόητη οποιαδήποτε αλλαγή. Άλλωστε και η ίδια η Τουρκία δεν θα έφθανε σε σημείο να ερεθίσει το στρατιωτικό σύστημα της Ρωσίας. Το ΝΑΤΟ όμως και οι ΗΠΑ εμπλέκονται όλο και περισσότερο στην περιοχή. Τα αμερικανικά ιπτάμενα ραντάρ φεύγουν από την Λάρισα και παρακολουθούν την Μαύρη Θάλασσα και τις κινήσεις των Ρώσων. Λέγεται ότι στην Αλεξανδρούπολη , όπως και στην Βουλγαρία θα εγκατασταθούν συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ενώ ήδη συζητείται , όπως αποκάλυψε το omegapress.gr  και η επαναφορά του πυρηνικού δόγματος.  Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση κράτους στην περιοχή, έχει ευρύτερο αντίκτυπο.

Η Ελλάδα έχει επομένως ένα νέο μέτωπο στρατηγικού ενδιαφέροντος.  Επειδή όμως η Ελλάδα  είναι υποχείρια των ΗΠΑ,  όλες τις αποφάσεις θα τις λάβει η Ουάσιγκτον. Η κυβέρνηση αυτό που μπορεί να κάνει και αυτό με δυσκολία, είναι να διαπραγματευθεί με τις ΗΠΑ ισχυρά ανταλλάγματα ασφάλειας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα να κρατήσει ζωντανό και θετικό τον διάλογο με την Τουρκία, καθώς όσο η εσωτερική κρίση στην Άγκυρα θα οξύνεται τόσο πιο ασταθής, ίσως και πιο απειλητική θα γίνεται.
Ακόμη όμως και αν καταφέρει αυτά , πράγμα δύσκολο, το μείζον πρόβλημα για την Ελλάδα είναι οι τάσεις αποσταθεροποίησης που αναμένεται να εκδηλωθούν σύντομα στην Τουρκία. Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν στους κόλπους τους όλων των ειδών τις σέχτες . Η πολιτική ζωή και το ισλάμ επίσης. Η Άγκυρα έχει απλώσει την περιφερειακή της πολιτική σε μια τεράστια ζώνη από την Αν. Μεσόγειο, μέχρι την Κεντρική Ασία. Η αποσταθεροποίησή της θα επηρεάσει όλη την περιοχή και θα επιφέρει τεράστιες γεωπολιτικές αλλαγές, ενώ θα προκαλέσει και ζητήματα ασφάλειας. Όμως οι χώρες που αποσταθεροποιούνται και διαθέτουν επιθετικά δόγματα, είναι επικίνδυνες. Αυτή πρέπει να είναι η μεγάλη ανησυχία της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων και εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η εξωτερική πολιτική  και πολιτική ασφάλειας.