Η άτακτη υποχώρηση στη θέα του Ουρούτς Ρέις ήταν νίκη. Η πατριδοκαπηλεία  στο μακεδονικό ήταν πατριωτισμός. Η απουσία κυρώσεων κατά της Τουρκίας προκαλεί ικανοποίηση. Η παθητική στάση στο Κυπριακό (γεωτρήσεις, έρευνες, άνοιγμα Βαρωσίων),  βαφτίζεται εθνική πολιτική. Είναι μια συμπεριφορά που προκαλεί την  λογική. Οι θεατές της ιστορίας αυτοθαυμάζονται ως πρωταγωνιστές, οι ηττημένοι αυτοπροβάλλονται ως νικητές. Δεν είναι η πρώτη φορά. Απλά επιβεβαιώνεται  η  ιστορική συνέχεια της ΝΔ. Παντού ήττες, χαμένες ευκαιρίες, υποχωρητικότητα , βαθιά εξάρτηση από ξένες χώρες, παθητικότητα. Για κακή της τύχη όμως, η ΝΔ δεν είναι το βασικό αφήγημα  της ιστορίας,  αλλά η ουρά της.  

Τελευταίο κρούσμα εξωραϊσμού μιας ήττας είναι η περίπτωση του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή. Χρειάζεται πολύ θράσος, αμετροέπεια, αλλά και αδυναμία κατανόησης των γεγονότων για να ισχυρισθεί  κάποιος, όχι οποιοσδήποτε, αλλά  ο υφυπουργός εθνικής άμυνας της χώρας, ότι λίγο πολύ και οι Ένοπλες Δυνάμεις και η ελληνική διπλωματία εξήλθαν νικητές από την κρίση του Ουρούτς Ρέϊς.
Το έκανε όμως ο Αλκιβιάδης Στεφανής, ο οποίος μιλώντας σε διαδικτυακό συμπόσιο τα για τα  40 χρόνια  από την ένταξη της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (1981 - 2021), είπε τα εξής πρωτοφανή:
 «η άμεση και αποφασιστική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων στο σταθερό και διαρκές πλαίσιο άμυνας και ασφάλειας που παρέχουν, προσέφεραν στην ελληνική διπλωματία ένα πολύ ισχυρό εργαλείο διαπραγμάτευσης. Η χώρα μας απευθύνθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετατρέποντας και αυτό το ελληνοτουρκικό ζήτημα σε ευρωτουρκικό».
Στην Ελλάδα του Αλκιβιάδη Στεφανή η ήττα λέγεται νίκη. Ο Ένοπλες Δυνάμεις όχι μόνο δεν αντέδρασαν , επειδή αυτή ήταν η πολιτική εντολή, όχι επειδή δεν μπορούσαν. Η απουσία  σχεδίου αποτροπής οδήγησε στο να κάνει η Τουρκία ανενόχλητη έρευνες περισσότερο από ένα μήνα φθάνοντας στα έξι μίλια από το Καστελλόριζο. Καμία κοινοτικοποίηση δεν υπήρξε καθώς η ΕΕ ρητορικά εξέφρασε την διαφωνία της με την Τουρκία, αλλά ούτε την καταδίκασε, ούτε πήρε καμία απόφαση έμπρακτης στήριξης της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τον Στεφανή  «Το γεγονός αυτό», , «είχε ως αποτέλεσμα την αναδίπλωση της Τουρκίας, την απόσυρση του ερευνητικού σκάφους Όρουτς Ρέις και των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων που το συνόδευαν, με αποτέλεσμα την επανέναρξη του διαλόγου μεταξύ των δύο κρατών».
  Καμία αναδίπλωση της Τουρκίας δεν υπήρξε .Η Άγκυρα διαπραγματεύθηκε μια μεγάλη ατζέντα με την ΕΕ, κυρίως με την Γερμανία , η οποία βρίσκεται στο τραπέζι των συνόδων κορυφής.  Η Τουρκία ξεφτίλισε το νόμο Μανιάτη που όριζε τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας , έκανε έρευνες, απειλούσε και η Ελλάδα οπισθοχωρούσε μέχρι τα έξι μίλια που ποτέ δεν αμφισβήτησε η Τουρκία.
Η ΕΕ  σταδιακά  προσαρμόστηκε στους ελιγμούς της Τουρκίας και ούτε κυρώσεις επέβαλλε, ούτε πολιτικό ζήτημα ανέκυψε , ούτε απομονώθηκε η Άγκυρα όπως βλακωδώς υποστήριξε η κυβέρνηση του Στεφανή.  Ούτε ακύρωσε το τουρκολιβυκό σύμφωνο, ούτε ακύρωσε το casus belli. Και όχι μόνο δεν απομονώθηκε, αντίθετα είναι ισότιμος συνομιλητής της ΕΕ , η οποία της αφιέρωσε ήδη την πρώτη σύνοδο κορυφής στις 25 Μαρτίου και έπεται η δεύτερη τον Ιούνιο με ιδιαίτερα θετική ατζέντα. Η Τουρκία δεν έκανε ούτε χιλιοστό πίσω από τις αξιώσεις της. Η Ελλάδα έκανε σε όλα πίσω. Και στην υπεράσπιση του νόμου Μανιάτη και στις παράνομες έρευνες και στις κυρώσεις.
    

Από χώρα –παραβάτης ισότιμος συνομιλητής

Αυτή λοιπόν ήταν η «επιτυχία» της κυβέρνησης. Από χώρα –παραβάτης  η Τουρκία έγινε χώρα ισότιμη όπως καμία άλλη τρίτη χώρα στις σχέσεις της με την ΕΕ. Ουδέποτε η ΕΕ και τώρα και στο παρελθόν έχει αφιερώσει τόσες πολλές συνόδους στις σχέσεις της με την Τουρκία .Και ενόψει της συνόδου του Ιουνίου η πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν, ο πρόεδρος Μισέλ και ο Ύπατος Εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική Μπορέλ θα ταξιδέψουν στην Τουρκία για να συνομιλήσουν με τον Ερντογάν. Τον απεχθή δικτάτορα και παραβάτη, τη χώρα που προκαλεί και απειλεί με πολέμους.  Και η κυβέρνηση του κυρίου Στεφανή , αντί να παρέμβει στην σύνοδο κορυφής και να απαιτήσει από την  κυρία φον ντερ Λάιεν και τους άλλους δύο να περάσουν πρώτα από την Αθήνα για να  πάρουν τον φάκελο με τις ελληνικές θέσεις και απαιτήσεις, σιώπησε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να κατανοήσει τις εξελίξεις,  τηρεί παθητική στάση όχι από επιλογή, αλλά από ανεπάρκεια εις βάρος των  αναγκών της χώρας.

Αλλά , πάει πολύ όλο αυτό το σκηνικό, το εξωφρενικά ταπεινωτικό και περιφρονητικό έναντι της Ελλάδας να θεωρείται επιτυχία. Αν πιστέψουμε λοιπόν τον Στεφανή,  η κυβέρνηση,   αφού "κατατρόπωσε" την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, την έσυρε στις Βρυξέλλες όπου η ΕΕ θα δώσει και άλλα δις για το Μεταναστευτικό χωρίς ουσιαστικούς όρους, θα δώσει αναβαθμισμένη Τελωνειακή Ένωση πολλών δις συναλλαγών χωρίς να έχει αναγνωριστεί η Κυπριακή Δημοκρατία και θα αναβαθμιστούν οι πολιτικές σχέσεις ΕΕ –Τουρκίας με  όλες τις απειλές στο τραπέζι.
Γιατί πλέον δεν θα μας εκπλήσσει τίποτα;