Η Συμφωνία Περιφερειακής Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (RCEP) μεταξύ 15 χωρών της Ασίας που βλέπουν στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό, αναδεικνύει τις πραγματικά νέες οικονομικές δυνάμεις που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό πλέον και τις εξελίξεις στον 21ο Αιώνα. Την ώρα που η Ευρώπη προσπαθεί ακόμα να διαχειριστεί την κρίση λόγω κοροναϊού και η Αμερική αναζητά εσωτερική ηρεμία για να επανακαθορίσει την θέση της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, η Άπω Ανατολή ενώνει τις δυνάμεις της δείχνοντας τη δύναμη της: Κίνα, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Μιανμάρ, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Φιλιππίνες και Μπρουνέι.
Είναι οι 15 χώρες που συμφώνησαν να μια φτιάξουν μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου, με σταδιακή μείωση των δασμών τα επόμενα 10 χρόνια, την καθιέρωση ενιαίων εμπορικών κανόνων μεταξύ των μελών, την ενίσχυση των επενδύσεων, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τη συνεργασία στην ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και την προστασία πνευματικών δικαιωμάτων. Δεν προβλέπουν τίποτα για τους κανόνες εργασίας ή για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η Ένωση αντιπροσωπεύει το 31% της παγκόσμιας οικονομίας, και το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι ο βασικός αντίπαλος των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Οι 15 αυτές χώρες έχουν συνολικό πληθυσμό 2. 316.720.534 δις. , που αντιπροσωπεύει το 29,5% του παγκόσμιου πληθυσμού (που σήμερα είναι 7,8 τρισεκατομμύρια). Έχουν ονομαστικό ΑΕΠ (βάσει του ΔΝΤ) 25.9 τρις δολάρια, που αντιστοιχεί επίσης στο 30,9% του παγκόσμιου ΑΕΠ που υπολογίζεται από το ΔΝΤ (σε τιμές αγοράς) στα 83,8 τρις δολάρια. Οι ΗΠΑ έχουν ΑΕΠ 20,8 τρις δολάρια, ενώ συνολικά η Ε.Ε. έχει 16 τρις δολάρια κατ έτος.
Η συμφωνία του Ανόι (Βιετνάμ) επισημοποιήθηκε πριν από μία βδομάδα στις 15 Νοεμβρίου, (αν και πρακτικά οι συζητήσεις έγιναν διαδικτυακά λόγο κορονοϊού). Η οικονομική δύναμη που αντιπροσωπεύουν όλες αυτές οι χώρες μαζί δεν είναι το μόνο αξιοπρόσεκτο στοιχείο.
Για πρώτη φορά η Ιαπωνία συνεργάζεται με την Κίνα. Δυο προαιώνιοι εχθροί με σκληρούς πολέμους μεταξύ τους και μια φασιστική κατοχή της Κίνας από την Ιαπωνία χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη. Προσθέστε στα παραπάνω και τον οικονομικό ανταγωνισμό. Η Ιαπωνία “εγκαταλείπει” την αγκαλιά των ΗΠΑ και συνεργάζεται με τον σημερινό μεγαλύτερο εχθρό της Αμερικής με την Κίνα, αναγνωρίζοντας την πρωτοκαθεδρία της. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Αυστραλία που βλέπει ότι δεν μπορεί να επιβιώσει πλέον χωρίς την κινεζική αγορά. Ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ συνεργάζεται με την Κίνα. Και το ίδιο ισχύει και για τον Νότιο Κορέα, παρά τις ιστορικά εχθρικές σχέσεις των δύο λαών και τον παραγωγικό ανταγωνισμό.
Η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Ν. Κορέα, αναγνωρίζουν εμπράκτως ότι η νέα δύναμη είναι η Κίνα. Και αν μείνουν μακριά της δεν θα επιβιώσουν.
Οικονομικά, ιστορικά και γεωπολιτικά, το ίδιο ισχύει και για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Εκτός από το Βιετνάμ, το Λαός και την Καμπότζη και η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία, η Μιανμάρ και Σιγκαπούρη δείχνουν ότι πλέον ζουν με την Κίνα όπως και η Ινδονησία και η Φιλιππίνες.
Ο κόσμος έχει αλλάξει. Η επιρροή της Δύσης Αμερικάνων και Ευρωπαίων είναι πλέον παρελθόν για όλες αυτές τις χώρες που ήταν κάποτε αποικίες της Δύσης και στην συνέχεια τρίτος κόσμος. Εκτός Συμφωνίας είναι η Ινδία, λόγω της ιστορικής αλλά και σημερινής εχθρότητας και φυσικά του τεράστιου μεταξύ τους ανταγωνισμού. Η Ινδία έχει σχεδόν ίδιο πληθυσμό με την Κίνα (1,3 δις) αν και υπολείπεται σε οικονομική δύναμη (με ΑΕΠ 2,6 τρις δολάρια κατ έτος).
Ήταν ο Ομπαμα που προσπάθησε να προλάβει τις εξελίξεις διαπραγματεύομενος την δημιουργία μιας Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης του Ειρηνικού (TPP) με εταίρους στην Ανατολική Ασία, στους οποίους όμως δεν κλήθηκε η Κίνα. Πέντε χρόνια αργότερα, το 2017, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε την Αμερική από τις διαπραγματεύσεις για την TPP και στη συνέχεια ξεκίνησε έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Ετσι και οι σύμμαχοι της Αμερικής (Ιαπωνία, Αυστραλία, Ν. Κορέα, Ν Ζηλανδία, Φιλιππίνες) την εγκαταλείπουν και πέφτουν στην αγκαλιά της Κίνας. Ο 21ος Αιώνας είναι ο Αιώνας του Δράκου.