Του Σωτήρη Σιδέρη


Ο τουρκικός εθνικισμός έγινε  αχαλίνωτος με την εισβολή στην Συρία και την δημιουργία ζώνης ελέγχου με την βοήθεια της Ρωσίας και την στήριξη της ΕΕ, των ΗΠΑ και του Ιράν. Στην Λιβύη περίπου έγινε το ίδιο, αλλά τώρα έχει και εκεί αντιπάλους. Στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, είναι η πρώτη φορά που η Άγκυρα συναντά την διεθνή άρνηση στα σχέδιά της, έχει απέναντί της οργανωμένες Ένοπλες Δυνάμεις και όχι άτακτους, η Δύση δεν θέλει να αυτοκτονήσει και να καταρρεύσουν οι θεσμοί ασφάλειας, η Γαλλία δεν θέλει να χάσει την επιρροή της στη Μεσόγειο.  Αυτοί είναι μερικοί από τους σοβαρούς λόγους που στέκονται εμπόδια στο πολεμοχαρές δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας. Και όσο το καθεστώς Ερντογάν δυσκολεύεται , τόσο πιο επιθετικό γίνεται , τόσο πιο εμπρηστικές γίνονται οι δηλώσεις τους, τόσο πιο ευερέθιστοι στέκονται μπροστά στις κάμερες και παραληρούν, κοιτάζοντας  όχι μόνο προς την Ελλάδα , αλλά και στο εσωτερικό τους.

Φυσικά και είναι επικίνδυνη η Τουρκία, αλλά είναι εμφανές ότι τα  πολλά μέτωπα της έχουν αφαιρέσει την αυτοπεποίθηση που είχε όταν ο Ερντογάν απάγγειλε στίχους ποιητών ενόψει της εισβολής στην Συρία. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καν την πρωτοβουλία των κινήσεων, δεν έχει κανένα σχέδιο, αλλά μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου, θέλοντας και μη θα αποκαλύψει τις προθέσεις της.
Μια  συλλογή δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων τα τελευταία 24ωρα είναι αποκαλυπτική της πυρετώδους εξαλλοσύνης της Άγκυρας που ουσιαστικά επιβεβαιώνουν με δραματικό τρόπο ότι το σύστημα στην Άγκυρα είναι πλέον δέσμιο του δόγματός του και ενώ η τουρκική κοινωνία βράζει. Εκδίδουν NAVTEX μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες μετά την επικοινωνία Τραμπ –Ερντογάν για να δείξουν ότι η πολιτική τους είναι αυτόνομη και την στιγμή που πλήθος χωρών μεσολαβεί ή θέλει να επηρεάσει την έναρξη διαπραγματεύσεων Ελλάδας –Τουρκίας. Ο Μπαχτσελί, ο ακροδεξιός εταίρος του Ερντογάν και συνοδοιπόρος των γκρίζων Λύκων, όπως και  ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Φουάτ Οκτάι, αμφισβήτησαν  τη συνθήκη των Παρισίων το 1947, με την οποία παραχωρήθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα από την Ιταλία. Εμπύρετη διπλωματία.  Μετά την συνθήκη της Λωζάνης , αμφισβητούν και την συνθήκη των Παρισίων. Από επικίνδυνοι, γίνονται φαιδροί…

Ο Μπαχτσελί επανέφερε επίσημα και όχι με υπαινιγμούς την απειλή πολέμου για τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας προβάλλει βίντεο για αερομαχίες με νικητές τους Τούρκους πιλότους , αλλά αποδεικνύεται κατασκευασμένο. Πάλι το υπουργείο Άμυνας, δηλαδή ο Ακάρ, ανακοινώνει ότι τουρκικά αεροσκάφη που συνόδευαν το αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-52 εισήλθαν σε μεγάλο βάθος στο FIR Αθηνών, με το ελληνικό ΓΕΕΘΑ να αναγκάζεται και πάλι, όχι μόνο να διαψεύσει, αλλά και να διαβεβαιώνει ότι τα τουρκικά αεροσκάφη εξεδιώχθησαν μετά από εμπλοκή.
Τίποτα από  όλα αυτά δεν έχει νόημα , παρά μόνο για να εξακοντίζει το εθνικιστικό παραλήρημα στα ύψη, να αποπροσανατολίζει τον τουρκικό λαό από τα δύσκολα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που  έχει, καθώς και από τα σοβαρά προβλήματα δημοκρατίας. Το καθεστώς Ερντογάν αρχίζει να εμφανίζει ρήγματα στο εσωτερικό του, ακόμη και δημοσκοπικά όλα δείχνουν ότι πλησιάζει η ώρα της αλλαγής. Αλλά ο Τούρκος πρόεδρος δεν θέλει να αποχωρήσει χωρίς να ολοκληρωθεί το σχέδιό του, το 2023 να παραδώσει μια Τουρκία με αναθεωρημένη ντε φάκτο την συνθήκη της Λωζάννης και την Γαλάζια Πατρίδα να αλλάζει τον χάρτη της Μεσογείου. Το  γεγονός όμως ότι ήδη έχει σοβαρές δυσκολίες τον κάνει ριψοκίνδυνο. Και το ρίσκο είτε θα του βγει μέσα από διαπραγματεύσεις και την Ελλάδα να υποχωρεί, είτε θα τον καταστρέψει. Και σίγουρα υπάρχουν πολλοί πλέον και εντός και εκτός της Τουρκίας που περιμένουν να γυρίσει σελίδα η Τουρκία. Άλλωστε ο υποψήφιος των Δημοκρατικών Μπάϊντεν το είπε και δημόσια ότι στηρίζουν νέους πολιτικούς για να ηττηθεί ο Ερντογάν και να φύγει από τη μέση
       

Καστελλόριζο …..Νέα Υόρκη

Το μόνο σοβαρό στοιχείο που αναδείχθηκε μέσα από τον εθνικιστικό ορυμαγδό είναι η επιστολή του μονίμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ Φεριντίν Σινιρίογλου ο οποίος επικαλείται τις συμφωνίες της Ελλάδας με την Ιταλία και την Αίγυπτο για να υποστηρίξει ότι η Κρήτη δεν  έχει πλήρη επήρεια . Κάτι που σύμφωνα με τον Τούρκο αξιωματούχο δικαιώνει  τις τουρκικές απόψεις και για το Καστελόριζο. Το ίδιο φυσικά έχουν πει ήδη πολλοί στην Ελλάδα, κόμματα και αναλυτές και η κυβέρνηση που κάνει ότι δεν ακούει θα βρει σύντομα μπροστά της τις εκπτώσεις που έχει κάνει. Και εμείς υποστηρίξαμε ότι ναι μεν η συμφωνία με την Αίγυπτο κυρίως αποδυναμώνει το τουρκολιβυκό σύμφωνο, ωστόσο αποδυναμώνει και την ελληνική θέση έναντι της Άγκυρας για την επήρεια των ελληνικών νησιών.

Στο διπλωματικό πεδίο η ΕΕ και πρωτίστως η Γερμανία αποφάσισαν να δώσουν μια άτυπη προθεσμία στην Τουρκία, μέχρι την σύνοδο κορυφής στις 27 Σεπτεμβρίου , προκειμένου να εξευρεθεί η φόρμουλα για διαπραγματεύσεις.  Ουσιαστικά η Γερμανία έδωσε πάσα στον Ερντογάν, γιατί τα πράγματα για τον Τούρκο πρόεδρο θα ήταν πολύ πιο δύσκολα, αν είχαν επιβληθεί ήδη κυρώσεις, την στιγμή που η τουρκική λίρα καταρρέει και η οικονομία κλονίζεται.
Το πρόβλημα για την Άγκυρα είναι ότι η ΕΕ έβαλε πλέον στην ατζέντα της τις κυρώσεις και σε περίπτωση επεισοδίου θα τις βρει μπροστά της. Αν μάλιστα ήταν πιο αποτελεσματική η κυβερνητική πολιτική, η Τουρκία θα είχε πιο σοβαρά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου η Τουρκία θα πάρει τις αποφάσεις της και γιατί ο χρόνος τελειώνει και ο Μπάιντεν θα πλησιάζει στον Λευκό Οίκο, κατά τα φαινόμενα. Το δίπτυχο λοιπόν, ΕΕ και Μπάιντεν δεν είναι θετικό για την Άγκυρα αν αποφασίσει να έρθει σε ρήξη με την Ελλάδα. Και για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η στήριξη της Δύσης σχετίζεται αποκλειστικά με θερμό επεισόδιο και έναρξη των διαπραγματεύσεων. Μόλις καθίσει στο τραπέζι θα είναι μόνη της